20

231 13 2
                                    

Signals

Paul Ellena Williams'

"Anak, buti at gising ka na... C'mon the breakfast is ready. Nakita mo ba yung meds and tea na hinanda ko for your hangover? Bakit kasi nakipaginuman kayo kagabi?" napapangiti ako habang pinakikinggan at pinagmamasdan ang nag-aalalang si mami sa akin. There is something warm caresses my heart while hearing mami's worried sermons for me that I had been longing for so long.

Napansin ata ni mami na nakamasid lamang ako sa kanya at medyo naluluha ang mga mata kaya nag-aalalang lumapit sya sa akin at kinulong ang mukha ko sa mga maiinit na palad nito. "Huri... May problema ba nak? My masakit ba sayo? Tell me nak... Tell mami..."

Ngumiti ako rito at umiling na yumakap ng mahigpit sa kanya. Alam kong pinapanood kami ni papi ngayon na kanina pa nakaupo sa kabisera ng hapag.

"W-wala po mi... I just miss you so much po... I miss this... You taking care of me po... I miss home po..." my voice broke as I utter the last phrase... Ibinaon ko ang mukha ko sa leeg ni mami at ramdam ko ang mas pangungulila ko para rito ng maamoy ko ang napakabango nitong mami scent that I love the most.

Humigpit din ang yakap niya sa akin." I miss you too... So much sweetie... The home was empty when you were away... Mabuti na lamang at bumalik ka..." mami said in her endearing voice. "Wag mo nang iiwan ulit ang mami okay? Hm?"

Tumango ako mula sa kanyang leeg. "Yes mi... Di na po ako mawawala po sa inyo ulit... I will always visit you po here and be with y--" nagulat ako ng kumalas si mami at alalang alalang hinawakan ang magkabilang bisig ko na kinagulat ko.

"WHAT?! No... Anak... DITO KA NA TITIRA ULIT HIND B--"

Namilog ang mga mata ko at agad kaming nilapitan ni papi upang alalayan ang mami. Saktong pumasok si Frede na tila nagulat din sa nasaksihan.

"M-mi..." kabado kong tawag dito.

"Y-Ymar... Anong sinasabi ng anak natin? Akala ko ba dito na sya titira ulit? A-anong dadalaw ang sinasabi nya?!" she asked like she can't contain her feelings.

"Hush... Mahal ko... Our daughter is a full grown woman now... We have to understand her... I am sure that she wants to spread her wings and fly her way to her dream... Parang ikaw noon? Hm?" ani papi sa malambing na boses.

"B-but... Ymar... I miss our Huri... Ayokong mawala sya sa atin ulit..." halos pagmamakaawa ni mami na ikinadurog ng puso ko... Pero kailangan kong bigyan ng guhit ang lahat. I need to limit myself bago pa maghangad pa ako ng mas pa sa para sa akin.

Lumapit ako sa kanila ni papi at yumakap sa kanila...

"M-mami... Hindi na po ako mawawala... Uhm... Tahan na po...may work lang po ako sa City... Kaya po sa bahay ko po sa Manila ako tutuloy pag nagstart na po ang trabaho ko ulit. Pero I will always find time to be with you po... " paliwanag ko rito na tila nagpakalma agad sa kanya.

Nagkatinginan kami ni papi at tila nakakaunawa itong tumango upang kumpirmahin ang nasa isip ko na ikinabiyak ng puso ko. What I have done?!

" Sorry for making a little drama... Anak... Mahal ko. U-uh... L-let's eat... Where is Frede? W-wait I'll call h-"

"I'm here mami..." magaang saad ni Frede na alam kong nag-aalala rin para rito. Lumapit ang bunso namin at humalik sa amin. We settle on our seats and start eating our breakfast. Hindi ko alam kung paano namin nagawang palitan ang mabigat na tension upang maging magaan ito sa para kay mami na asikasong asikaso sa amin lalo na sa akin...

Matapos ng breakfast ay nagpaalam muna ako na may kakausapin lamang sa phone. I need to call grandpa to tell him I am okay...baka nag-aalala na ito since I didn't call him last night. Pati si Basty ay kailangan kong tawagan upang magpasama rito sa bahay dahil wala akong maisusuot pa rito. Sure mami  never stop buying  things for me even wala na ako sa kanila... Pero hindi ko maamin dito na hindi ako komportable sa mga iyon dahil masyadong hapit sa akin. I am a Oversize tee and bum shorts type of girl pag nasa bahay lamang. Unlike before.

Stavros Memoirs 1: Thick and ThinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon