Cousin
Huricane Irenic Hellios Stravros
"Mami, papi, I'm going to school na po...kuya Mythos is outside already sasabay po ako sa kanya! Buh-bye!" nagmamadali kong paalam sa mga magulang ko matapos kong matanggap ang message ni Mythos na nasa labas na daw ito. "Kain na lang po ako sa cafi mami! Kailangan ko pong pumasok po maaga today! Love you po!" sagot ko na malawak akong napangiti ng makita ang tila naiinip kong pinsan na si Mythos. His emerald orbs that always facinates me bores on mine. Kilalang kilala ko ito... Ayaw nitong pinaghihinatay.
" Good morning kuya Mythos! " masaya kong bati rito ngunit napawi iyon ng makita ang pangangalit ng panga nito at tila naiinis sa kung saan. Napanguso ako. "Mythos pala!"
Huminga ito ng malalim "Morning."
Maikling bati niya at kinuha sa akin ang aking bag at librong hiniram ko sa library kahapon. Pinagbukas ako nito ng pinto at inalalayan sa pagsakay. Lagi itong ganito sa akin... Kahit naman sa kambal nitong si ate Evaine.Umupo ito sa tabi at sinabihan ang chauffeur na tumuloy na kami sa St. Claire Academy.
"What did you have for breakfast, Irenic?" anito sa malamig na tono. Sanay naman ako sa ganun nyang ugali pero alam kong deep down his heart ay warm syang tao. Lagi nga syang nagcecare sa amin e.
"Got a bit of french toast and a cup of hot chocolate. Nagising kasi ako ng late kaya di ko na nakuhang mag-heavy breakfast." nakanguso kong saad na tila nagpapaawa rito lalo na at alam kong papagalitan ako nito.
His lips turned to a thin line and his eyes... Those orbs became darker and annoyed to something he doesn't approved." I'll eat at the cafi later after I return my books at the lib. Promise!" huminga ito ng malalim at halatang nagtitimpi ito. Umagang umaga Huri... Nainis mo na naman si Mythos!
"Gerard, stop over at the nearest restau o coffee shop" matigas nitong utos sa chauffeur nito. Napanguso ako at nilaro ang mga daliri ko dahil sa kaba. Alam kong bad mood na ito. "Breakfast is the most important meal of the day, Irenic. You should always remember that, and I told you quit depriving yourself to sleep for just some stupid Korean Drama! You should take care of yourself!" his voice is laced with irritation and annoyance. I know I'm in trouble.
" Kdramas are not stupid Mythos! And I am not sleep depriving myself 'no! I just have to finish my homeworks and review our lessons in Math for our quiz today! " pagdedepensa ko sa aking sarili.
"Still...you should have been accomplished those early." mariing saad nito. "I bet, you did watch first before doing your homeworks and reviews." dagdag pa nito na ikinangiwi ko.
He really knows me more than I know myself. Alam na alam nya pati menstrual cycle ko...paano nagdownload pa sya ng calendar app para mamonitor nya yun dahil sa natrauma at nung makita akong namimilipit sa sakit noong sinumpong ako ng menstrual cramps. Halos hindi ako nakatayo noon buong araw at dahil nasa work nun sina mami at papi ay siya ang nag-alaga sa akin...
"Sungit" sagot ko rito na ikinailing nito.
"Just taking care of you, stubborn lady.Stay here for few. " saad nya tsaka bumaba ito ng sasakyan dahil nasa may parking space na pala kami ng Starbucks.
Napanguso ako habang pinapanood itong lumakad papasok ng SB. Napakagwapo talaga ng pinsan kong iyon at lakas pa ng datingan. Di talaga maikakailang anak sya ni Queen 'mmy at Tiyo Moris dahil kitang kita sa physical nitong anyo ang mga features ng parents nya unlike me... Wala man lang ata akong namana kina mami at papi kundi ang kaputian ng balat nila at tangkad...other than that wala na. Minsan nga naiisip ko hindi nila ako anak dahil kung titingnan ay sina Paz at Frede ay kamukhang kamukha nila... Si Paz ay halos lil mami version at si Frede ay kay Papi nagmana... Tapos nakatampo pa minsan dahil ang shade ng mata ko ay Jade green sa halip na emerald... Pero sabi naman ni mami ay special kasi ako kaya ganun.
BINABASA MO ANG
Stavros Memoirs 1: Thick and Thin
ChickLitLate night Your eyes fell to the floor I'm trying to make sense But you're losing your patience Hands talk, won't stop We go to war In the heat of the moment You think that we're broken -LANY