Stavros Memoirs 1: Thick and Thin

37

Hubad

Paul Ellena Williams'

Nakasimangot at masama ang tingin ang pinupukol ko sa lalaking prenteng nakaupo sa coffee table sa balcony ng silid kung saan nya ako kinulong. Nakahanda roon ang Chicken pastel, vegan salad at Baked Zitti. Lunch time na kasi at ngayon lang nya ako naisipan balikan dito. I fell asleep at the couch sa inis at pagod na nararamdaman ko kaya paggising ko ay nasa kama na ako at nakahanda na ang pagkain dito.

"You should eat, Paul Ellena. Hindi ka mabubusog sa kakatitig sa akin unless you want to feed your hunger for me... I'll come willingly...but eat first..." he said playfully na ikinagulat at pula ko sa hiyang nararamdaman ko sa mga lumalabas sa bibig nito

Fuck... What happened to the ild Mythos Eli... The reserved and serious one... I kinda miss him....

" Shut up! Palabasin mo na lang ako at hayaang umuwi... I must be at home right now... Nag-aalala na ang pamilya ko sa akin... So please stop th---"

"But you are home already, baby. Kaya anong uwi ang sinasabi mo? Eh naiuwi na kita sa totoong tahanan mo... C'mon, kain na tayo ng payapa... Hmm?" he said casually like wala siyang ginagawang kalokohan. This is frustrating.

Mariin akong napapikit at kinamot ang pagitang ng aking mga mata. Sumasakit ang ulo ko sa kanya. " You know what I mean, Mythos Eli. I am not up with some games here... Mami needs me...kailangan kong umuwi." subok kong muling bigyan ng sense ang utak nitong hindi ko alam kung anong nangyari.

"Who's playing what here, love? I don't see anyone doing such here. I am serious when I say you are already home cause you really are. Plus, I already called Tiyo Ymar and told him that you are with me and we are trying to figuring out things between us. He told me to go easy on you...and there is no problem with him and tiya  if we fix us. I think... They will be glad because I am making you a real Stavros and Romanov for the record. "anya na tila hindi malaki at seryosong bagay ang sinasabi nya sa akin ngayon. Nakukuha nya pang kumain ng magana.

"Papi and mami will never do that, Mythos. Please, stop dragging them on this. Hindi nakakatuwa." may galit sa tinig kong sabi. Tinaasan nya ako ng kilay at tila baliwala ang sinabi ko.

"Hindi ko matandaang ganito katigas ang ulo mo noon, Paul Ellena. And did I ever lied to you, hmm? I never lie, baby. Not to you...specially not to you... Because I want an honest and lie proof relationship with you. So why would I lie? Huh?" mapanghamon nitong tanong na nagpatahimik sa akin. He really know how to caught me off guard. How to make me question my choices... But I need to draw a line. Kailangan... Dahil hindi ma pwedeng umulit pa sa mga pagkakamali ng kahapon.

"Mythos Eli, we grew up as cousins. We grew up knowing we are blood related. That alone is enough for us to not engage to such relationship. I want to do things right this time... And you have to understand m--"

"That's a bull! Paul Ellena, I grew up knowing that I want you to be not my cousin but as my woman who I will spend my life with. I never see you as my cousin. So fucking omit that part...  I don't get ypur point, Paul. When we were not aware of the ultimate truth, you were willing to commit a sin and join me burn in hell... Pero ngayong malaya na tayo... At walang masama o kasalanan sa nararamdaman natin ngayon, you are resisting! You are rejecting it! Sa kabila ng katotohanang alam kong ako pa rin ang nasa loob ng puso mo. I fucking feel it, Paul Ellena. So tell me... What is your true and valid reason?! Huh?! Why won't you give in and give us our chance?! " frustration and displeased is evident on his voice as well as on his expression. I know, I am dealing with his patience.

Hindi nya ako maunawaan... Ang dahilan ko at ang sintwasyong mayroon kami... Lahat ay hindi umaayon sa nais nya para sa amin.

" Hindi mo kasi ako maintindihan, Mythos. Wala ka sa sitwasyon ko. Wala kang alam." mapait kong saad sa kanya. I witnessed how pain sparkle on his emerald orbs. My favorite orbs in life... That I always wished to have...

"Then, MAKE ME UNDERSTAND! DON'T LET ME STAY IN THE DARK! I WANT TO KNOW AND UNDERSTAND YOU... simula ng umalis ka at sinabi nila sa akin na mas pinili mong iwanan ako at talikuran ang lahat... Para mamuhay malayo sa akin. I want to understand you... I choose to understand you... But how? Baby? Tell me... How can I? Kung ikaw mismo pinagkakait mo iyon sa akin? "puno ng hinanakit nitong saad.

Ngumiti ako ng mapait sa kanya kasabay ng paglandas ng mainit na mga luha sa aking pisngi

" H-How can I accept your love... I can't even accept and love myself fully, Mythos? How... How can I allow myself to be happy...if I am disgusted with my own blood? H-how can... I-I give m-my love if... I d-don't deserve any of it? B-because of what an evil of a father I have... Did to your family... To mami... And papi... Hindi ko kayang maging masaya... Dahil pakiramdam ko... K-kailangan akong g-gumawa ng paraan p-para mapagbayaran ng demonyong iyon ang g-ginawa nya sa dalawang ina ko at sa pamilya ng mga ito! I-I want to g-give the justice they all deserve... And my h-happiness is n-not belong to any of those... L-lalo na... At... K-kamuntikan ka n-na ring mamatay... At si Empress la... Ng dahil s-sa akin... Damn... I k-know there and then... I-I am my evil father's child. N-na makakapagdala a-ako ng panganib at s-sakit sa lahat ng m-mamahalin ko... " damang dama ko ang sakit at pait sa sistema ko ng maalala ang lahat ng ito... Lahat ng mga bagay na kahit anong gawin ko ay hindi maalis alis sa isipan ko. Na kahit anong naisin ko ay magmamarka na ang mga ito sa pagkatao ko... Anak ako ng criminal... Ng demonyo... Ng mamamatay at rapist.  I have his blood and I am his flesh... That alone is enough for me to back off.

Buong tapang kong hinarap at sinalubong ang mga mata ng lalaking pinagbuksan ko ng mga sekretong hindi ko kailanman ninais na ipakita sa kahit sino... Ang hubad na pagkatao ko at kaluluwa... Ang mga katotohanang kailanman ay hinding hindi ko mababago...

Ang inaasahan kong takot, pandidiri, galit, at pagkamuhi sa mga mata nito  ay hindi ko makita... Bagkus ay salungat ang naroroon... Pag-unawa, pag-aaalala, pagkabigla at.... Pagmamahal...

He stood up and caged me on his warm arms... Hindi ko alam pero tila lahat ng bigat at takot na nararamdaman at kinikimkim ko ng mahabang panahon ay tila bumuhos lahat na naging sanhi ng malakas at histerikal kong pag-iyak sa kanyang mga bisig... Tila batang musmos akong nagsusumbong at nagsusumamong maunawaan at tulungan niyang makaahon sa kadilimang pinaghihimlayan ko ng matagal na panahon... At habang ginagawa ko iyon... Ang tanging ginawa lamang niya ay ang makinig, bulungan ng mga salitang hindi ko alam na matagal na matagal ko na palang hinihiling na marinig... At ang mangakong hinding hindi na nya ako iiwanan pa...

Hindi ko alam na ito pala ang matagal ko ng kailangan mula ng lumisan ako at malaman ang hubad na katotohanan...

Matagal ko na palang inaasam na marinig sa kanya ang mga salitang hindi ko na kailanman inaasahang marinig mula sa kanya...

"Hush... Baby... I'm here... I will always here for you... I love you then... And I am loving you still... You deserve the universe my love... You deserve all the love and good things it offers. Hm? Don't let your roots defined you. You are not him. You are Hurricane Irenic... And Paul Ellena... And specially, you are the only woman I will ever love this hard and deep. Forbidden or not. You will always be my Stavros Love.... My Romanov. I love you, my Irenic. So much... And with that... You will never be alone. "