PSİKİYATRİ

23. BÖLÜM

Evet yeni bir bölüm ve yine ben ğmpğj.

Multideki şeyi geçen bölüm için yapmıştım ama paylaşamadım o yüzden bari buraya koyam dedim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın rica ediyorum.

Okunma ve oyların arasında yaklaşık 21.000 fark var. Sadece geçen bölümün okunması ve oylarının arasında bile 608 fark var (en son baktığımda öyleydi). Bir dakikanızı bile almayacak o yıldıza basılmasını hak etmiyor muyum sizce? 😔😔

Hadi el birliğiyle diğer bölümlere de oy vermeye gidelim. Bir ki üç marş. 💃🏻💃🏻💃🏻

Şimdi de beni çok duygulandıran bir habere geçelim.

23.600 olmuşuz...🥲🤍

Hepinizi çok seviyorum ve size sahip olduğum için kendimi gerçekten çok şanslı hissediyorum. En son attığım teşekkür bölümünde de söylediğim gibi, teşekkür ederim. Her şey için. İyi ki varsınız, hep olun...♥️

Onun dışında kitabı baştan okuyanlar da var ve bu beni acayip mutlu ediyor. 😄

Kitabı arkadaşlarına önerenler de varmış, duyunca ve görünce yüzümde oluşan gülümsemeyi bir görseydiniz...🥺🥺

Tekrar söylüyorum, iyi ki varsınız...♥️

♥️♥️♥️♥️♥️

Bir gün multi'de sizin yaptığınız şeyleri paylaşmak dileğiyle...

İyi okumalar...🎶

Multi: 🪨🍃

Şarkı: Seksendört, KENDİME YALAN SÖYLEDİM

***
🪐23. BÖLÜM🪐
***

Belki de dünyayı, hayatı ve yaşananları anlaması o kadar da zor değildi. Belki de bunları zor kılan bizlerdik. Belki de biz insanlar hayatı o kadar karmaşık bir şey olarak düşünüyorduk ki aslında gözümüzün önünde olan cevapları göremiyorduk. Kurcalayarak işleri zorlaştırmayı seviyorduk. Bir şeyleri açıklayabilmeyi, anlamayı ve merakımızı gidermeyi seviyorduk. Biz hayatı anlamaya çalışırken içinden çıkılmaz hale getirmeyi seviyorduk.

Bir ağacın yaprağını alıp neden yeşil olduğunu mikroskobun altında inceler ve öğrenirdik. Ama bununla da yetinmezdik. Bu sefer de yeşil rengini veren klorofil pigmentini alır inceler ne yaptığını öğrenirdik. Daha sonra bu pigmentin neden sadece bitkilerde bulunduğunu araştırırdık. Bitmezdi. Bitmiyordu. Dünya'da her gün yeni şeyler keşfediliyor ve o yeni şeylerin içinde yeniden yeni şeyler keşfediliyordu. Sonu yoktu ve biz peşini bırakmıyorduk. İnsanların doğasında vardı bir kere merak edip bu merakı gidermek ve engeleyemiyorduk. Öylece olduğu gibi bıraksak, kurcalamasak hayatı anlamak daha kolay olmaz mıydı?

Her şeyi merak etmesek, bu hayatı kurcalamasak... daha kolay olmaz mıydı?

Belki de olurdu ama o zaman insan olarak ne özelliğimiz kalırdı ki? Öğrenmek ve öğrendiklerine şaşırmak, hayal kırıklığına uğramak, üzülmek, sevinmek, anlamak. En önemlisi de daha çok merak etmek. Bir insan merakıyla yaşardı aslında. Merak edip öğrenir, öğrendikçe gelişirdi. Dünyayı tamamen anlamak belki de hiç mümkün olmayacaktı, bir gün araştırmalar açıklamaya yetmeyecekti.