PSİKİYATRİ

-KESİT-

Bölümü maalesef daha bitiremedim ama belki biraz merakınızı alır diye yazdığım kısımlardan bir kesit paylaşmak istedim.

İyi okumalar...🌙

***
🪐-KESİT-🪐
***

"Gece eğlenmeye çıkmıyorsunuz, yasak olmasına rağmen otelden kaçıyorsunuz ve unutmayalım ki çoğunuz hâlâ reşit değil. Ayrıca tabii ki de gelmiyorum!"

"Bunları biliyor ve umursamıyoruz ama gelmiyorum da ne demek!?"

Tam cevap verecektim ki Savaş beni ileri iterek bankta yanıma oturmuş aynı anda da kolunu omuzuma atmıştı.

"Tahmin edeyim, Tuvana gelmek istemiyor."

"Doğru tahmin." diye homurdanan Meleğe Savaş kahkaha atmıştı.

"Nöbet Semih hocada yalnız."

"Ne nöbeti?" diye aynı anda sorduk. Ne nöbetinden bahsediyordu bu?

"Hadi Tuvana'yı anlarım da, sen nasıl bilmiyorsun? İki gün önce birkaç kişi hocalara yakalanmış. O günden beri başımıza her gün bir hocayı dikiyorlar, hiç mi görmediniz?"

Uyuyorum kardeş ben, nasıl göreyim?

"Ne bileyim ya ben, o Tarhan salağı yapıyor kaçış planlarını bizi de peşine takıyor işte. Hocayı atlatmayı başarıyor demek ki."

Meleğin takıldığı şeyi umursamadan "Kim yakalanmış?" diye sordum.

"Benim salak kuzenim ve birkaç kız."

"Ardahan mı?"

"Benim başka kuzenim mi var?"

"Ne bileyim ben, tanıyor muyum sanki seni."

"Evet, Ardahan. Yakalandığı yetmezmiş gibi bir de basılmış."

Gözlerini kaçıran Meleğe göz ucuyla bakıp tekrar Savaş'a döndüm.

"Eğer omuzumdaki kolunu iki dakika içinde indirmezsen ben senin başına özel bekçi diktirteceğim ve inan bana Ardahan'dan beter durumda olacaksın."

Savaş söylediğim şeye gülerek kolunu omuzumdan indirmiş arkasındaki banka yaslamıştı. Beni rahatsız eden kolundan kurtulduğum için bende rahatlayarak derin bir nefes aldım.

***
🪐KESİT SONU🪐
***

Oy vermeyi unutmayın canlar...🖤