PSİKİYATRİ

21. BÖLÜM

Bayadır bölüm atmıyorum, farkındayım. Ama öyle yoğunum ki bölüm yazmaya değil, bir derse çalışmaktan diğer derse çalışmaya bile zaman bulamıyorum. Ayrıca Almanya'da online derse geçti ve bu berbat bir şey. Yani size bölüm atmayı çok istesem de buna zamanım olmadı.

Ama şimdi burdayım ve size mükemmel bir bölümle geldim.

Eğer bölümlerde bilmediğiniz, ya da anlamadığınız kelimeler olursa da lütfen sorun. Ben cevap veremesem bile diğer okuyuculardan biri cevap verir diye düşünüyorum.

Ve sizden rica ediyorum hayalet okuyucu olmayın. Bir yazar için okunma çok önemlidir ama kitabın sevildiğini asıl gösteren şey yorumlardır. Bir/iki tane de olsa yorum yapın. Lütfen.

O zaman sizi daha fazla tutmayayım ben,

iyi okumalar...🌺

Multi:🌪💜

Şarkı: Berkay Altunyay, BEN NE ANLADIM BU İŞTEN.

***
🪐21. BÖLÜM🪐
***

İstemediğim her şey beni buluyordu. Bunun kişiyle alakası yoktu. Şimdilik Ateşten kaçıyormuş gibi görünsem de ben aslında kaderimden kaçmaya çalışıyordum. Bilinç altım ya da ne derseniz deyin her şeyin farkındaydı ve beni o kaderden kaçırmaya çalışıyordu.

Ne yazık ki çok geçti.

Ben bir kere o çizgiyi geçmiştim. Ben kaderimi belirleyecek o hamleyi yapmıştım.

İnsan kaderinden kaçamazmış. Ne kadar çabalarsa çabalasın bunu başaramazmış. Bende başaramayacaktım. Şimdi küçük rastlaşmalara benziyor olsa bile, geçmiş her zaman geleceği belirleyen şeydi. O rastlaşmalar, denk gelişler ve kovalamacalar benim geleceğimi, kaderimi çoktan belirlemişti.

Bu yüzdendi belki de karşımdaki dört kişiye hiç tepki vermeden sadece bakmayı sürdürmem. Daha doğrusu karşımdaki Ardahan ve Esmeray'a. Diğer iki kişi onların biraz arkasında başka bir masaya yaslanmış bize bakıyordu.

"Ooo kimler gelmiş, gel otur kuzen."

Ardahan sırıtıp yan masadan bir sandalye çekip oturdu.

"Oturdum gitti valla kuzen."

Bir Ardahana bir Savaşa baktım. İkisinin de yüzünde alaycı bir ifade vardı. Bu iki kuzenin iyi anlaşamadıklarını zaten biliyordum ama bunun nedenini de gerçekten çok merak ediyordum.

Savaş tek kaşını kaldırdı.

"Esmeray?"

Esmeray da aynısını yaptı.

"Savaş?"

"E orada mı duracaksın? Sende otur."

Esmerayın da yüzünde alaycı bir ifade belirince kendimi aradaki uzaylı gibi hissettim.

"Almayayım ben."

"Teklif var ısrar yok." diyip başını Ateş ile Bora abinin olduğu tarafa çevirdi.

"Ateş! O kadar uzaktan iyi duyamazsın bizi, gel sende otur!" diye seslendi. Daha çok dalga geçer gibiydi. Ateş diğerlerinin aksine aynı soğuk yüz ifadesiyle bakmayı sürdürdü.