'Hayatımda gördüğüm sayılı ışıklardansın aslında. Yıldız kadar küçük, güneş kadar parlaksın. Bırak arkandan gelenler de seni anımsamak için gökyüzüne doğru baksın.'
__________________________
İçinde bulunduğum durumu anlamak için dokunmalısın satırl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Yazdığım sözler bana aittir. Telif hakkı saklıdır.'
11.Bölüm: Beni kaybet küçük kar damlalarının arasında. Soğuk bütün bedenime işlerken anacağım gün batımını. Bilmediğim her notada, zihnimi dansa kaldıracak yıldızlar...
"Gençler, hiç kurduğunuz bir hayal gerçekleşti mi?"
Sorduğu soruyla kimseden ses çıkmamıştı. Ve ben de elimi kaldırma gereksinimi duymadım. Aslında gerçek olmuş hayallerimiz vardı. Ama bunu herkes içinde söylemek istemiyorduk. Tahminen hepimizin böyleydi. Ses gelmeyince devam etti.
"Sizi de anlıyorum. Uygulamalı derse geçmek istiyorsunuz. Ama daha zamanı gelmedi."
Dudaklarımı aralayıp cümlelerimi bir düzen içinde çıkarmaya dikkat ettim.
"Bazen erken atılmalı adımlar, tecrübe ederek öğrenilmeli değil mi hocam?"
Başıyla bana onay verdikten sonra ellerini göğsünde birleştirdi. Gözleriyle işaret ederek yanına gelmemi istedi. Buna cesaret edebilecek miyim diye düşünmeden ayağa kalkıp ilerledim. Herkesin içinde hocanın yanında durarak bana sormaya hazırlandığı soruyu cevaplamak için iyice dinledim.
"Seçtiğin temayı öğrenebilir miyim?"
Sanırım burada ne hakkında yazdığımı soracaktı. Ama ben ona net bir cümle veremezdim.
"İçimden hangi kelime geçiyorsa, kendi hislerimle aktarmaya çalışıyorum."
Ellerini iki yana salarak devam etti.
"Peki hiç hissedemezsen ne olacağını düşündün mü?"
Açıkçası düşünmemiştim. Genelde ara verirdim ya da tam anlamıyla kendimi iyi hissettiğimde yazardım.
"Düşünmemiştim galiba."
Tahtanın yanına ilerleyip kalemlerinden birini aldı. Sonra yazmaya başladı. Tek bir kelime yazdıktan sonra kapağı kapatarak kalemi bana verdi.
"Su."
Tahtada yazan cümleyi zihnimde tekrar edip bir çağrışım yapmak isterken kalemi elime alarak devam etmesini bekledim.
"Bu kelime senin zihninde hangi anlamları barındırıyor?"
Gözlerimi birkaç saniyeliğine kapatarak kendi hislerimle baş başa kalmak istedim. Ama bunu herkesin içinde yapmak sor olacaktı. Yine de bir cümle birleştirmeyi başardım.
"Bir dalgada boğulacaksa hayallerim, o suyun okyanusa ait olmasını isterim."
Kaşlarını kaldırdı, gözlerimin içine bakarken kalemi tekrar verdim. Sonra hafifçe gülümseyip cevap vermesini bekledim.
"Seninle çıkışta konuşmak istiyorum, beni bul."
"Tamam hocam."
Sırama tekrar geçerek oturdum. Deniz önüme düşen saçlarımı geriye doğru attı. Ve bunu herkesin bizi izlediğini bile bile yapmıştı. Kendimi geriye çekerek yüzüne baktım. Söyleyecek bir şey bulamamıştım.
