𝐃𝐎𝐋𝐋 ✔

15 - მათ გაიაზრეს

უკვე 4 დღე გავიდა რაც ჯიმინი ამ ადგილას იმყოფება. ის მხოლოთ თავის ოთახში ზის,საჭმელი კი მასთან მიაქვთ და ერთადერთი ვინც შედის,ეს ტაოა. მთელი ეს დრო იუნგი ერთხელაც კი არ მისულა მასთან,რის გამოც ომეგა ბედნიერია. იმ დღის შემდეგ ჯიმინი ვერ წყნარდებოდა,არ შეეძლო. ის მთელი დღე ამ ყველაფერზე ფიქრობდა,ღამით კი ტიროდა და მამას თხოვდა გადაერჩინა. ფიქრობდა როგორ იყო თე,როგორ იყო მამიკო. შესაძლოა მათ კარგი ურთიერთობა არ ჰქონდათ,მაგრამ მას ის ძალიან ენატრებოდა

ჯიმინი ნაყინს ჭამდა,როცა კარი გაიღო და ტაო შემოვიდა. ალფა მასთან მიდის და გვერდით უჯდება. ჯიმინმა ისიც არ იცოდა რა ურთიერთობა ჰქონდათ მათ,როცა მარტო იყვნენ,ისინი საუბრობდნენ. ომეგა დარწმუნებული იყო,ისინი სხვა სიტუაციაში რომ შეხვედროდნენ ერთმანეთს,აუცილებლად დამეგობრდებოდნენ,მაგრამ არა ამ ცხოვრებაში

-ვერ დანაყრდი?

-საერთოდ არაფერი მინდა. შეწყვიტე ჩემთან საჭმლის მოტანა!

-შენ თითქმის არაფერს ჭამ,მე ვალდებული ვარ მოგიტანო

-ოჰ,არაფერი მომივა. ის იყო მოსული?-კითხულობს ომეგა და სიჩუმე ისადგურებს. მან თვითონაც არ იცის რატომ კითხულობს,მაგრამ ძალიან უნდა ამ ტირანთან ლაპარაკი,დარტყმაც კი. მაგრამ ის აქ არ არის,არც მოდის,არც მიდის. ომეგა მუხლებზე არ დადგება და თხოვნას არ დაიწყებს,უბრალოდ მობეზრდა მარტო ყოფნა და არაფრის კეთება

-არა...არ მოსულა...

***

-მე ისე ძალიან მომენატრე-ქაი იუნგის მუხლებზე ჯდება და ყელზე კოცნის-რატომ არ მოდიოდი?

-პატარავ,საქმეები მქონდა

-მოდი ოთახში გავიდეთ და გაჩვენებ როგორ ძალიან მომენატრე-იღიმის ომეგა და მის ქამარს ხელს კიდებს

-ნუ კარგი...-იუნგი ომეგას ხელში იყვანს და კოცნის. ალფა მის ოთახში შედის,ომეგას ლოგინზე აგდებს და ზევიდან ექცევა. მას თვითონ უნდოდა ეს,ეხლა კი ხელს ვერაფერი შეუშლის,მაგრამ...