𝐃𝐎𝐋𝐋 ✔

36 - შიში და ტკივილი

-და ეს როგორ მოხდა?-ჯიმინი საწოლზე ჯდება და ძმას უყურებს

-ნუ ლაპარაკობ ასე უხეშად-უპასუხა ნაწყენმა ომეგამ

-აბა როგორ ვილაპარაკო?ჩემმა 17 წლის ძმამ ვაჟიშვილობა დაკარგა,თან სულ ახლახანს გახდა 17 წლის,თანაც ქვეყნის მეორე მთავარ მაფიოზთან

-ეს სასიამოვნო და კარგი იყო. მას ჩემთვის არ უტკენია

-სერიოზულად?პირველად მესმის ამის შესახებ. იუნგიმ მითხრა,რომ ჯონს ყოველთვის მოსწონდა როდესაც ხალხს ფიზიკურ ტკივილს აყენებდა

-გეყოფა!და შენს იუნგიზე ასე რატომ არ ლაპარაკობ?ეს მე კი არ მომიტაცეს და გამომკეტეს,თან კიდევ...ნუ ხომ მიხვდი. და შენ კიდევ ლამის სთხოვე შენთან შეხვედრა!

-წყნარად!ნუ ლაპარაკობ ასე ხმამაღლა!მამამ თუ გაიგონა ორივეს ცუდად გვექნება საქმე!მე წარმოდგენაც არ მაქ რას გააკეთებს,როცა გაიგებს,რომ ჩემი ჭეშმარიტი მისი მტერია

-ჩემთანაც იგივე. ჩვენ მას გულს ვატკენთ,ასი პროცენტით დარწმუნებული ვარ. თან კიდევ ჩვენ მათ ჩუმად ვხვდებით

-მე მისი მოტყუება არასდროს მდომებია

-არც მე. საინტერესოა შესძლებს ოდესმე ჩვენს პატიებას?

-ეგ არ ვიცი,თუმცა ერთი რამ ვიცი,აღარ დავუშვებ მამას და იუნგის ერთმანეთთან მტრობას

-და როგორ აპირებ ამის შეცვლას?

-ჯერ არ ვიცი,თუმცა ნამდვილად არ დავუცდი როდის მოკლავენ ერთმანეთს

-შენ ხომ იცი,რომ მე ყოველთვის შენს მხარეს ვარ-თეჰიონი ძმისკენ იწევა და ეხუტება-მიყვარხარ

-მეც მიყვარხარ

***

ამ საუბრის შემდეგ რამდენიმე საათი გავიდა. კიმების სახლში თითქმის არავინ იყო,ჯინი თავის საუკეთესო მეგობართან წავიდა,ჯუნი როგორც ყოველთვის სამსახურში,ჯიმინი კი ტაოსთან,მას რაღაც შეემთხვა. სახლში მხოლოდ თეჰიონი იყო,ისიც წავიდოდა თუნდაც სასეირნოდ,მაგრამ ამის ხასიათზე არ იყო