𝐃𝐎𝐋𝐋 ✔

49 - ფინალი

3 საათი,იმ მომენტიდან 3 საათი გავიდა. ნამჯუნი მთელი ეს დრო ჯიმინის ადგილსამყოფელის დადგენას სცდილობდა,მაგრამ არაფერი გამოსდიოდა. ის საშინლად ნერვიულობდა მასზე,თავისთვის ეჩხუბებოდა,რომ ასე დაუფიქრებლად მოიქცა. და აი ამის შედეგიც. ჯინი და თეჰიონი მისაღებში ისხდნენ და სიახლეებს ელოდებოდნენ. მთელი ეს დრო ჯინი პანიკაში იყო და დამამშვიდებლებს სვავდა,მაგრამ თე არა. ის წყნარად იჯდა,თითქმის არც მოძრაობდა და ერთ წერტილს შტერდებოდა

-თეჰიონ...-ისმის საიდანღაც ხმა. თე თავს ატრიალებს,თითქმის ვერ აზროვნებს და სადღაც იხედება. შემდეგ მისი მზერა ერთ წერტილზე ფოკუსირდება. თე მალევე მოდის აზრზე,თუმცა ბოლომდე მაინც ვერ იჯერებს რასაც ხედავს-პატარავ,დავბრუნდი...

-ჯონგუკ?-ომეგა ადგილიდან დგება და ნელი ნაბიჯებით უახლოვდება მას. ჯონიც ომეგის მიმართულებით იწყებს სიარულს და ნაცნობ სახეს ათვალიერებს

-თე-ალფა ომეგას სახეს ეხება-არ გიხარია ჩემი ნახვა?

-ჯო...ჯონგუკ!-თეჰიონი ალფას ყელზე ხვევს ხელებს და რაც შეუძლია მჭიდროდ ეხუტება

თუმცა მალევე მათი მზერა იუნგიზე ჩერდება,რომელიც უხასიათოდ შემოდის სახლში,არავის არაფერს ეუბნება და კიბეებზე არბის

-ნამჯუნ!-ყვირის იუნგი მთელ მეორე სართულზე და ჯუნის კაბინეტში შერბის-მოყევი...

-კიდევ კარგი,შენ აქ რას...მე...

-რა?ილაპარაკე

-ამის დრო არაა,მე შენ დაგეხმარე,ახლა კი შენ დამეხმარე...

-რაში და სად-იუნგი ნამჯუნის ჩაწითლებულ თვალებს უყურებს,ხვდება რაშიცაა საქმე და ნათელია,რომ საშინლად ნერვიულობს-ჯუნ...სად...

ნამჯუნი იუნგის უყურებს და არ იცის როგორ უთხრას

-მან ყველაფერი სპეციალურად დაგეგმა,შენ იქ გაგგზავნა,ხაფანგში და კინაღამ მეც ციხეში ჩამაყუდა,მაგრამ მე დამეხმარნენ