23 - რაღაც ახლის დასაწყისი

449 73 62
                                    

იუნგი ჩქარი ნაბიჯებით დადის თითქმის ცარიელი საავადმყოფოს დერეფანში. უკვე რამდენიმე ნაბიჯიღა დარჩა მის პალატამდე. იუნგი უახლოვდება კარს და ესმის ომეგას ყვირილი,შემდეგ კი სიჩუმეა. ალფა კარს აღებს და ხედავს უკვე დამშვიდებულ და თითქმის ჩაძინებულ ომეგას. ექიმი მინს უახლოვდება

-მას დამამშვიდებელი მივეცით,ამიტომაც ეძინება

-იუნგი თავს უქნევს და საწოლს უახლოვდება,შემდეგ კი იქვე სკამზე ჯდება. იუნგი ჩუმადაა და მას უყურებს ისე,როგორც ომეგა უყურებს ალფას. ჯიმინს არ ესმის. მათ იჩხუბეს,ის წავიდა,ომეგა გაბრაზებული იყო მასზე,თუმცა როგორც კი ტკივილი დაეწყო,მხოლოდ იუნგის სახელს ყვიროდა

-იუნგი...

-როგორ ხარ?

-მე...ამმ...რატომ მოხვედი?

-აშკარა არაა?შენ მე დამიძახე

-და შენც უბრალოდ მოხვედი?

-კი

ჯიმინი გვერდით იწევა,იუნგი კი მას უჯდება. ისინი ერთმანეთს იზიდავენ. ჯიმინი თავს ალფას მხარზე დებს და სიჩუმით ტკბება

-კარგი სურნელი გაქვს

-შენც

-შენ ხომ ჭეშმარიტების არ გჯერა...

-მეც მასე ვფიქრობდი,მაგრამ რაც ჩვენს შორის ხდება,ეს....ქიმიაა

-იტყუები. მე...რაღაცას ვგრძნობ

-მეც-იუნგი ნელა უახლოვდება ომეგას და ნაზად კოცნის. შემდგომ კი ასე ჩერდება,არც აღრმავებს,არც შორდება

-ახლა რა ვქნათ?-ჩუმად კითხულობს ომეგა-ჩვენ განსხვავებულები ვართ,შენ სხვა ხარ,მე სხვა. ჩვენ მტრები უნდა ვიყოთ და მე უნდა მეზიზღებოდე

-მეც,თუმცა არა,მე შენ უნდა გამოგიყენო როგორც სათამაშო,რათა მამაშენზე შური ვიძიო...მაგრამ რაღაც ისე ვერ წავიდა

-ჩვენთან რამე ისე არაა?

-იცი,ასე მგონია,რომ ამ სისულელეს დაჯერებას ვიწყებ,ჭეშმარიტობის

𝐃𝐎𝐋𝐋 ✔Where stories live. Discover now