*TAMAMLANDI*
3 abi ve 3 erkek yakın arkadaşınız varken kalbinizin kapılarını birine açmak o kadarda kolay olmuyor.
Bir gün Badel'e gelen anonim bir mesajla her şey değişiyor ve onun yapacak hiç bir şeyi kalmıyor.
Kalbi mi daha baskın çıkacak, yo...
(Medyaya Ekin'i koyacaktım ama modelin ismini unuttum. QLHSWKSKWHSKWGWKSG Siz kafanızda ki Ekin'le devam edin, ben ismini hatırlayınca koyarım. Ayrıca grubun diğerlerininde modellerinin ismini bilmiyorum lzhakwshs unutanlar 5. Bölümden bakabilir.🙏🌹💋)
//////
Aynada bir kez daha kendime baktım. Gitmek istemediğim bir yere hazırlanıyor olmam ne hoş..!
Abimin dün ki konuşmasının ardından ne kadar itiraz etsekte, dediğini yapmak zorunda kaldık. Yani bugün o eve gitmeye mecburduk.
Üstüme yeşil günlük bir elbise giymiştim. Beli kemerli, arkası desenli kısa bir elbiseydi.
Beyaz kalın topuk spor ayakkabılarımı giydim ve saçlarımı üstten örüp, altları salık bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rimel ve parlatıcıdan oluşan sıradan bir makyaj yaptım ve telefonumu alıp odamdan çıktım.
Belki fazla günlüktüm ama açıkçası bir taraflarımda değildi. Birde onlar için süslenemezdim.
Aşağı indiğimde abimlerinde hazır olduğunu gördüm. Özgür abim her zaman ki gibi takım elbise giymişti. Yine yakışıklıydı prensim. Ateş abim beyaz bir gömlek giyip kollarını dirseklerinde kıvırmıştı ve siyah kumaş pantolonunun içine sokmuştu. O da gayet şık gözüküyordu. Burak abim klasikliğini korumuş, pantolon tişört giyinmişti ama yine de iyi gözüküyordu. Hepsi taş be, kimin abileri...
Bana doğru koşan Asil'i görünce dizlerimin üstüne çöktüm ve kollarımı açtım. Asil sıkıca boynuma sarıldığında bende ona sarılıp yanaklarına öpücükler kondurdum.
Selin abla, yani Asil'in bakıcısı onuda pantolon ve gömleğiyle gayet şık giydirmişti.
Ayağa kalkıp Asil'in elini tuttum ve hep birlikte evden çıktık. Bizim çocuklarda hazırlanmış bizi bekliyorlardı.
Özgür abimin ayarladığı uber tarzı araca hepimiz bindiğimizde Tarık abi kapıyı kapattı ve aracı çalıştırdı.
Sessiz geçen bir kaç dakikanın ardından Özgür abim derin bir nefes aldı ve uyarı dolu sesiyle konuşmaya başladı.
"Bakın, tekrar uyarıyorum; kavga, laf dalaşı ve ya benzeri bir şey istemiyorum! Arkadaşça bir akşam geçirin."
Abi sende çok şey istiyorsun ama! Mümkün mü 2 kavgalı grubun aynı ortamda olup tartışmaması?
Kısa bir iç çekip abime döndüm. "Tamam, bizden yana bir sıkıntı yok. Ama eğer karşı taraf bir şey yaparsa kavganın âlâsını çıkarırım p.ö.h gelse zor ayırır!"
Özgür abim kınayıcı bakışlarını yüzümde gezdirirken otoriter sesiyle cevap verdi. "Hayır güzelim, kavga çıkarmayacaksın. 4 medeni insan gibi sorununuzu konuşarak halledeceksiniz."
