Αποφασίζω να μην το σκεφτώ παραπάνω και γέρνω ελαφρώς προς τον Lucas, κάνοντας τα μάτια του Logan να ανοίξουν διάπλατα. Ξέρω πόσο ανώριμη φαίνομαι, και ίσως είμαι, αλλά αυτήν την στιγμή δεν με πειράζει. Αν είναι να με κάνει να νιώθω άβολα, το ίδιο θα κάνω και εγώ. Θα το κάνω δύσκολο και για τους δυο μας.
Η σερβιτόρα με τα πολλά τατουάζ επιστρέφει και όλοι παραγγέλνουν κάτι να φάνε. Παίρνω ένα μπέργκερ με πατάτες ενώ οι υπόλοιποι γύρω μου παραγγέλνουν φτερούγες κοτόπουλου ή κλαμπ σαντουιτς. Από ποτά, εγώ και ο Logan παίρνουμε Coca Cola ενώ οι άλλοι κάνουν έναν γύρω από μπύρες και κάτι άλλο που δεν ξέρω τι είναι.
"Έχουν υπέροχες φτερούγες σε αυτό το μέρος" με ενημερώνει ο Isaac και του χαμογελάω ευγενικά. Μετά γυρνάω στον Lucas.
"Να σε ρωτήσω. Θα πας στο άναμμα της φωτιάς την επόμενη εβδομάδα;" ρωτάω για να ανοίξω συζήτηση.
"Δεν έχω ιδέα. Μάλλον όχι." μου απαντάει και πίνει άλλη μια γουλιά από το ποτό του. "Εσύ; Θα πας;" με ρωτάει πίσω και ακουμπάει το χέρι του στον ώμο μου. Νιώθω αρκετά περίεργα που φλερτάρω μαζί του. Αν και δεν νομίζω να φλερτάρουμε ακριβώς. Απλά μιλάμε. Ή έτσι νομίζω τουλάχιστον. Δεν το συνηθίζω κι όλας.
"Δεν ξέρω. Αν βρω κάποιον να πάμε" απαντάω και γελάει λίγο.
"Κανείς δεν θέλει να πάει στο άναμμα της φωτιάς εκτός κι αν είναι φλώρος" μου απαντάει η Victoria.
"Δεν είναι απαραίτητο να είναι φλώρος! Και εγώ θα ήθελα να πάω" της απαντάω.
"προφανώς και θα πας. Είπαμε είσαι φλώρος" μου απαντάει και σηκώνομαι από το τραπέζι.
"Ωραία! Φεύγω τότε" της απαντάω και πάω να φύγω αλλά τα παιδιά με σταματάνε.
"όπα όπα ηρέμισε. Μην την ακούς. Κάνει πλάκα" μου απαντάει ευγενικά ο Lucas, αν και ξέρω πως δεν κάνει καθόλου πλάκα.
"Ε λοιπόν δεν μου αρέσει καθόλου αυτού του είδους οι πλάκες. Δεν είναι αστείες" απαντάω έντονα. Πρέπει να ηρεμίσω... Αλλά το γεγονός ότι η Victoria είναι με τον Logan μπροστά μου δεν βοηθάει ιδιαίτερα...
Το είχα σαν σχέδιο πριν πολύ καιρό όταν ακόμα έγραφα. Συγγνώμη που λείπω τόσο καιρό..
YOU ARE READING
He
Teen Fiction"Helen η ζωή μου πριν από αυτόν ήταν τόσο απλή! Τώρα... Τώρα όλα είναι άνω κάτω!" της λέω και πέφτω άχαρα στο κρεβάτι. Μόλις η πλάτη μου συγκρουστεί με το στρώμα την βλέπω να γελάει. "Lun" λέει και συνεχίζει να γελάει ελαφρά "Αν η ζωή σου ήταν ταινί...