He

~21~

"Και γιατί να σε πιστέψω!; Απλά θες άλλο ένα παιχνίδι για να παίζεις!" επιτίθεται θυμωμένα η Helen. Πρέπει να την μαζέψω πριν της θυμώσει και τα κάνει χειρότερα!
"Helen νομίζω λέει την αλήθεια" υποστηρίζω το όμορφο αγόρι.
"Luna! Μέσα!" μου φωνάζει και στριφογυρίζω τα μάτια μου. Δεν είναι σωστό να ανακατεύομαι στην προσωπική της ζωή για αυτό και υπακούω.
"Πρόσεξε τι θα πεις, πριν το μετανιώσεις" την προειδοποιώ πριν κλείσω την πόρτα στο δωμάτιο μου.

Μετά από αυτό δεν υπάρχει κανένας απολύτως θόρυβος για αρκετά μεγάλο διάστημα. Υποθέτω πως της εξήγησε και τον πίστεψε. Κάθομαι λοιπόν και κάνω την δουλειά που μου έχει μείνει, διαβάζω την ύλη για τα αυριανά μαθήματα και παίζω sudoku στο κινητό μου για να περάσει η ώρα.

"Έφυγε!" ακούω την φωνή της Helen από την άλλη πλευρά της πόρτας και σηκώνομαι για να μου τα πει.
"Τι έγινε;" ρωτάω με το πονηρό μου βλέμμα.
"Μου εξήγησε πως η αδερφή του έφυγε πριν δύο χρόνια για ένα Πανεπιστήμιο στην Θεσσαλονίκη και ότι έχει να την δει μισό χρόνο και έτσι εξηγεί ότι βρισκόταν στο σπίτι. Επίσης λέει πως είναι αρκετά δεμένα αδέρφια και για αυτό δεν είχε πρόβλημα να είναι και εκείνη στο σπίτι όταν θα πήγαινα εγώ" μου λέει με μικρά κενά.
"Αλλά δεν ρώτησε αν θα πειράξει εσένα" προσθέτω.
"Ναι. Δίκιο έχεις, αλλά είναι σπίτι του, δεν χρειάζεται να με ενημερώσει για το ποιοι θα είναι" τον υπερασπίζετε.
"Συμφωνώ αλλά είδες τι έγινε όταν δεν σε ενημερώνει. Βγάζεις λάθος συμπεράσματα!" εξηγώ και εγώ.
"Τέλος πάντων!" παραδίνεται. "Είμαστε καλά και θα βγούμε το Σάββατο κατά τις 9 το βράδυ. Κάπου θέλει να με πάει" με ενημερώνει.
"Καλά να περάσεις" λέω χαμογελαστά και χαμογελάει μαζί μου.
"Θα είσαι καλά μόνη σου;" ρωτάει λες και είμαι επτά χρονών.
"Ναι μαμά. Ξέρω. Δεν θα ανοίξω σε κανέναν και αν ακούσω θόρυβο θα κρυφτώ κάτω από το κρεβάτι και θα σε πάρω αμέσως τηλέφωνο" την πειράζω με μουρουδίστηκη φωνή.
"Μπράβο παιδί μου" γελάει.

-

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με εμένα και την Helen να βλέπουμε ταινίες στο Netflix. Τελείωσε την τελευταία σεζόν στο Vis a Vis και τώρα θα αρχίσουμε να βλέπουμε μαζί το The Vampire Diares. Είναι αρκετά παλιό η αλήθεια είναι αλλά δεν το έχει δει ούτε εκείνη ούτε εγώ.

Με έβαλε να δω τέσσερις, ναι τέσσερις, ταινίες σερί. Λέει πως είναι οι αγαπημένες της ρομαντικές. Τις θεώρησα πολύ παιδικές και καθόλου ρεαλιστικές. Ήταν το 'Προς όλα τα αγόρια που αγάπησα 1 και 2' και το 'Kissing Booth 1 και 2'. 

Δεν κατάλαβα τι της άρεσε. Έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε σχεδόν σε τίποτα τα ίδια γούστα οπότε βασικά, δεν καταλαβαίνω γιατί συμφώνησα να διαλέξει εκείνη τις ταινίες.

Η πόρτα χτυπάει την στιγμή που σηκώνομαι για να ετοιμάσω κι άλλα ποπ κορν για την επόμενη ταινία που θα βάλουμε.

Ανοίγω και μπροστά μου βλέπω τον γνωστό σε όλους μας....κόπανο! Τέλεια!

"Τι θες;" λέω με πιο αγενή τρόπο από ότι περίμενα.
"Γεια και σε εσένα" με ειρωνεύεται καθώς μπαίνει απρόσκλητος στο σπίτι μου.
"Δεν νομίζω πως σου αξίζει να σε χαιρετάω μετά το ξύλο που έριξες στον Lucas" επιτίθεμαι χωρίς να το σκεφτώ. 
"Ώστε για αυτόν πρόκειται. Οκ. Μπορείς να είσαι όσο θυμωμένη θες. Δεν με νοιάζει!" λέει και τρώει μια μεγάλη χούφτα από τα ποπ κορν μου. "Τι θα δούμε;" ρωτάει μόλις βολεύεται καλύτερα στον καναπέ.
"H Luna διάλεξε το 'επικίνδυνη αποστολή: η Πτώση' ενός γέρου, του Tom Cruise.
"A. Ωραία. Θα δούμε τον Tom εν δράση" ειρωνεύεται πάλι.
"Λάθος! Εγώ με την Helen θα δούμε τον Tom εν δράση" αντιγράφω τις λέξεις του, τονίζοντας το όνομα της. "Δεν περιέχει εσένα το πρόγραμμα" συνεχίζω όσο ποιο αγενή μπορώ.
"Ξέρεις ότι θες να είσαι κοντά μου. Μην το κάνεις θέμα. Όλοι το έχουμε καταλάβει πως δε μπορείς να μου αντισταθείς άλλο ποια!" μου απαντάει και μειώνει σημαντικά την απόσταση μεταξύ μας.
"Helen μπορείς σε παρακαλώ να πεις στο κατοικίδιο σου να βγει έξω από το σπίτι μου; Θα μου κατουρήσει το παρκέ" ειρωνεύομαι και πραγματικά έχω μείνει άφωνη από τον αγενή μου τρόπο και την χρήση των λέξεων μου.
"Μάλιστα!" απαντάει και σηκώνετε. "Ξουτ. Ξουτ βρομόσκυλο" λέει και σπρώχνει τον Logan έξω από το σπίτι. "Στον κήπο θα κοιμηθείς!" συνεχίζει και βλέπω την έκφραση του, να αγριεύει. Με μια απότομη κίνηση με σπρώχνει και με κολλάει στον τοίχο.
"Μην τ-!" πάει να πει η Helen αλλά εκείνος σηκώνει τον δείχτη του σαν σημάδι να σταματήσει.
"Θα φύγω." μου ψιθυρίζει απειλητικά. "Αλλά να το θυμάσαι την επόμενη φορά που θα τρέξεις σε εμένα για να σε σώσω" συνεχίζει και εξαφανίζετε από το διαμέρισμα.

Τι ήταν μόλις αυτό;! Έδιωξα τον Logan Moon από το σπίτι με τον ποιο αγενή μου τρόπο. Τον θύμωσα κι όλας! Απαίσια!

"Λες να το παράκανα;" ρωτάω την συγκάτοικο μου μόλις κάθομαι στον καναπέ.
"Θα το ξεπεράσει. Θα πάει σπίτι του, θα σπάσει μερικά πράγματα κι αύριο θα είναι ο παλιός Logan" με ενημερώνει. 
"Τον παλιό Logan φοβάμαι. Λογικά θα αντιδράσει άσχημα αύριο. Κι μεθαύριο. Και κάθε μέρα από εδώ και στο εξής" λέω αναστενάζοντας.
"Ηρέμησε. Να μάθει να δέχεται το 'όχι' και το 'φύγε'. Δεν φταις εσύ που δεν του το έμαθαν οι γονείς του αυτό" με καθησυχάζει με τον τόνο της και τους σηκωμένους της ώμους.
"Σίγουρα. Ήταν...σκληρό" 
"Luna! Για τον Logan μιλάμε εδώ! Δεν ήταν τίποτα παρά ένα πράγμα που δεν έγινε όπως το θέλει! Χαλάρωσε! Δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα." μου λέει καθώς με ταρακουνάει για να συνέλθω. "Το πολύ πολύ να σε σκοτώσει στον ύπνο σου" μουρμουρίζει και ύστερα γελάει.
"Φύγε από εδώ" γελάω μαζί της και της πετάω μερικά ποπ κορν από το μπολάκι δίπλα μου.