He

~44~

Ο  Logan σηκώνεται από το κρεβάτι και πάει στην ντουλάπα. Ανοίγει το πρώτο συρτάρι και βγάζει ένα ολόιδιο μαύρο μποξεράκι. 

"Λοιπόν...σε ένα λεπτό θα είμαι πίσω" λέει και έρχεται προς το μέρος μου, αφήνοντας μου ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο και φεύγει από το δωμάτιο μπαίνοντας στο μπάνιο. 

Ο Θεέ μου! Και αν τον δει έτσι η Emma, o Isaac ή η Helen;! Θα γίνω ρεζίλι! Πως θα τους εξηγήσω μετά;! Και έχω ήδη αρκετά να κάνω το πρωί. Πρέπει να απομακρυνθώ από τον Logan, να πάω σπίτι να κάνω δουλειές και να μιλήσω στην Νάσια για το τι είδε. Τι θα της πω; 'Μαλώναμε, με μάτωσε, νοιάστηκε για εμένα, αποφάσισα να περάσω την νύχτα εδώ και κάπως με μαγικό τρόπο είμαι χωρίς σουτιέν να τον κάνω να βρέχει το μποξεράκι του'; Δεν ακούγεται σαν απολογία. Καθόλου όμως! 
Με όλα αυτά ρίχνω το σώμα μου πίσω, αγκαλιάζω ένα μαξιλάρι και καρφώνω το βλέμμα μου στο τέλεια φτιαγμένο ξύλινο ταβάνι. 

Σκέφτομαι να ανοίξω το κινητό μου να δω αν μου έστειλε ή τουλάχιστον να της στείλω εγώ, όμως δεν θα έχει καλό αποτέλεσμα για το τέλος της βραδιάς. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να τσακωθώ με τον Logan και την Νάσια αυτήν την στιγμή. Το πιο πιθανό είναι να έχει θυμώσει και να έχει απογοητευτεί τόσο πολύ από τις αποφάσεις μου. Μου φέρθηκε άσχημα ο Logan και το είδε. Παρόλα αυτά μερικά λεπτά αργότερα είμαι μόνη μου στο δωμάτιο του περιμένοντας να αλλάξει μποξεράκι. 

Σίγουρα θα μου φωνάξει όταν με δει. Θα είναι του στυλ 'Κοπέλα μου σε καταστρέφει' , το ξέρω! Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να αγνοήσω το πως με κάνει να νιώθω. Οι πεταλούδες στο στομάχι μου κάθε φορά που με κοιτάει, το κάψιμο στο σώμα μου κάθε φορά που με αγγίζει, η ανατριχίλα όταν μου μιλάει! Δεν έχω ξανανιώσει έτσι για κανέναν! Ακόμα και όταν είμαι έξαλλη μαζί του, θέλω να τον φιλήσω και να τον αγκαλιάσω. Και όταν διαβάζει τις σκέψεις μου ακόμα και όταν δεν θέλω να το παραδεχτώ στον εαυτό μου. 

Ο Logan έχει μπει στην ζωή μου για τα καλά και δεν λέει να φύγει. Βρίσκομαι στο κρεβάτι του. Στο δωμάτιο του... Η πόρτα ανοίγει και με τραβάει από τις σκέψεις μου. Σηκώνομαι για να δω τον Logan να φοράει ένα μαύρο, στενό εσώρουχο ακριβώς ίδιο με το προηγούμενο. Και μπορώ να πω ότι του πάει. 

"Ωραία. Είσαι καθαρός" λέω και του χαμογελάω. Εκείνος με κοιτάζει επίμονα πριν κλείσει το φως και ανοίξει την τηλεόραση. Ανεβαίνει στο κρεβάτι και ξαπλώνει δίπλα μου τοποθετώντας το χέρι του στην μέση μου. Είναι κάτι που δεν περίμενα, αλλά πότε περιμένω τα σωστά πράγματα από αυτόν;! 
"Λοιπόν...τι ήταν να μου πεις;" με ρωτάει ξαφνιάζοντας με. Δεν περίμενα να τ αναφέρει μόλις γυρίσει από το μπάνιο. Κλείνω τα μάτια μου και του γυρνάω την πλάτη σε μια προσπάθεια να πιστεύει ότι κοιμάμαι.
"Μην γίνεσαι ντροπαλή τώρα" λέει παιχνιδιάρικα και με γυρίζει σε αυτόν κρατώντας τα χέρια του στην μέση μου. "Με έκανες να τελειώσω στο μποξεράκι μου" λέει και με τραβάει ακόμα ποιο κοντά του. Εγώ θάβω γελώντας το πρόσωπο μου στο μαξιλάρι και γελάει.