He

~20~

Τρέχω προς την εξώπορτα και την κλείνω με δύναμη. Μπαίνω στο ασανσέρ του σπιτιού μου και ανοίγω την πόρτα του διαμερίσματος μου.

"Lucas;" λέω με περιέργεια μόλις τον βλέπω να κάθεται στον καναπέ με τους αγκώνες του στα γόνατα του και τις παλάμες του στο πρόσωπο του.
"Luna!" αναφωνεί εκείνος και έρχεται κοντά μου. "Τι συνέβη σήμερα;" ρωτάει.

Να του πω; Πρέπει να ξέρει! Θα τον σπρώξω παραπάνω σε αυτήν την τρέλα, όμως! Μπορώ να του κρατήσω τέτοιο μυστικό, ότι έλεγα πως είναι το αγόρι μου μόνο κι μόνο για να την σπάσω στον κόπανο; Δεν είναι δίκαιο για αυτόν.

"Θα σου εξηγήσω" λέω τελικά και κάθομαι στον καναπέ μαζί του. "Η Helen;" ρωτάω μόλις την ψάχνω με το βλέμμα μου.
"Μου άνοιξε και έφυγε" απαντάει. Οκ. Πρέπει να του πεις!
"Εμ. Μόλις ήρθα να σε βρω μου άνοιξε ο Logan και άρχισε να μου φωνάζει γιατί τα έχω με αυτόν που θέλει να με βιάσει. Εννοούσε εσένα" αρχίζω
"Κάτι κατάλαβα" μου απαντάει και γελάει ελαφρά κάνοντας το πιο δύσκολο γιατί μου υπενθυμίζει πως δεν έπρεπε να τον ανακατέψω
"Θύμωσα...και είπα 'Τι σε νοιάζει με ποιον τα έχω;' και κάπως έτσι του διαβεβαίωσα το ψέμα ότι τα έχουμε" τελειώνω την μικρή μου εξιστόρηση.
"Το φιλί;" ρωτάει. Οχ!
"Με εκνεύρισε τόσο που νόμιζα ότι θα ήταν καλή ιδέα να το κάνω μόνο και μόνο για να του σπάσω τα νεύρα" εξηγώ και κοιτάζω τα παπούτσια μου. "Μου θύμωσες;" ρωτάω μερικά δευτερόλεπτα αργότερα
"στο τέλος γιατί τον κυνήγησες;"Τι θα γίνει με τις ερωτήσεις!; Δε μπορώ άλλο!
"Γιατί είδα αίμα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να το καθαρίσω και να φροντίσω την πληγή" εξηγώ ξανά
"Την πληγή του Logan;" επαναλαμβάνει
"Ποιανού και να ήταν το ίδιο θα έκανα" 
"Βλέπεις το πρόσωπο μου;" ρωτάει παιχνιδιάρικα και γελάμε
"Συγγνώμη" λέω 
"Δεν πειράζει όμορφη" απαντάει
"Πάω να φέρω να το καθαρίσουμε" λέω ξανά και σηκώνομαι για να φέρω νερό, οξυζενέ και μια πετσέτα.

Βάζω νερό σε ένα μικρό μπολάκι, βγάζω μια καθαρή πετσέτα από το συρτάρι και το οξυζενέ από το ντουλάπι με τα φάρμακα. Καθώς τα κουβαλάω όλα μέχρι το σαλόνι τον βλέπω να ξαπλώνει ορθής πλατύς πάνω στον καναπέ με το κεφάλι του να στηρίζεται στο μπράτσο.

"Γιάτρεψε με Δόκτορ Luna" λέει παιχνιδιάρικα μόλις αφήνω τα πράγματα στο τραπεζάκι
"Πείτε μου κύριε Green, που πονάτε;" παίζω και εγώ τον ρόλο μου
"Έχω έναν ελαφρύ πόνο στην προσωπική μου επιφάνεια" απαντάει με αστεία φωνή
"Προσωπική;" ρωτάω ξανά
"Ναι! Στην περιοχή του προσώπου μου!" εξηγεί και βουτάω την πετσέτα στο νερό
"Ιλαρά! Αυτό έχετε πάθει" 
"Ιλαρά;" ρωτάει περίεργος μόλις ακουμπάω την βρεγμένη πετσέτα στην πληγή πάνω από το φρύδι του
"Ναι. Τι ήθελες να σου πω;" ρωτάω και εγώ
"Ξυλοδαρμός θα ήταν ποιο πιθανό" εξηγεί
"Ναι. Αλλά για τον καυγά δεν πηγαίνεις να σε δει γιατρός" εξηγώ
"Δίκιο έχεις"