He

~31~

"Δεν καταλαβαίνω πως δεν σε έχουν γαμήσει ακόμα" λέει και τον βαράω στην πλάτη καθώς εκείνος συνεχίζει την δουλειά του. Κάθε φιλί είναι ποιο χαμηλά από το άλλο. Φτάνει στο σουτιέν μου, και χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του, κατεβαίνει κάτω από αυτό, φιλώντας το πάνω μέρος της κοιλιάς μου, ποιο χαμηλά, ποιο χαμηλά. Κάποια στιγμή -όπως ήταν αναμενόμενο- φτάνει στην αρχή του παντελονιού μου.

Σηκώνει το κεφάλι του και κοιτάζει τα μάτια μου καθώς μου το ξεκουμπώνει και μου το αφαιρεί. Σηκώνω την μέση μου και το τοποθετεί από κάτω της για να μην ακουμπήσω το γρασίδι. Εκείνη την στιγμή σηκώνει το σώμα του και με κοιτάει μόνο με τα εσώρουχα μου.

"Τι κάνεις;" λέω καλύπτοντας το σώμα μου όσο μπορώ με τα χέρια μου. Εκείνος μου πιάνει τους καρπούς μου και αφήνει τα χέρια μου στην αρχική τους θέση.
"Θέλω να θυμάμαι αυτήν την στιγμή όσο μπορώ καλύτερα. Την στιγμή που και εσύ το ήθελες" λέει τονίζοντας την τελευταία πρόταση. Καθώς με σκανάρει ο δείχτης του χεριού του ακουμπά τα χείλι μου και αρχίζει σταδιακά να κατεβαίνει.

Φτάνει και χαϊδεύει μαλακά το πιγούνι μου, ύστερα πάει στον λαιμό μου και κατεβαίνει στην αρχή του σουτιέν μου. Τι κάνει; Όχι πως δεν μου αρέσει, το απολαμβάνω, αλλά τι κάνει; Ο δείχτης του χαϊδεύει το δεξί μου στήθος, κάνει μια στροφή γύρω του και πάει στο αριστερό αντιγράφοντας την ίδια τροχιά. Κατόπιν πάει στην κοιλιά μου χαϊδεύοντας την και σταματάει στην αρχή του εσωρούχου μου. Τα χείλι του επιτίθενται στα δικά μου και το χέρι του μπαίνει κάτω από το λεπτό ύφασμα, κάνοντας με να νιώσω περίεργα.

Αφαιρεί τα χείλι του από τα δικά μου για να με κοιτάξει. Ασυναίσθητα δαγκώνω το κάτω χείλος μου, με αιτία την κίνηση του δαχτύλου του, και χαμογελάει μισά. "Σου αρέσει" λέει και με φιλάει πάλι. Δεν έχει άδικο. Μου αρέσει. Τρίβει όλο το σημείο εκεί και η πλάτη μου σχηματίζει ένα τόξο. "Τόσο υγρή" λέει ξανά. "Πως γίνεται αυτό με εσένα να είναι τόσο σέξι, τόσο ποιο ωραίο;" λέει και δεν καταλαβαίνω το 'τόσο ποιο ωραίο';

Νιώθω τσιμπήματα που στέλνουν ανατριχίλα στο κορμί μου. Η πλάτη μου έτοιμη να σπάσει αλλά δεν σταματάει να σχηματίζει τόξο. Τα πόδια μου τυλίγονται στην μέση του, αλλά συνεχίζουν να τρέμουν. Τα φιλιά στον λαιμό μου δεν με βοηθάνε να ξαναβρώ τον αυτοέλεγχο μου.

"Luna" λέει και νιώθω να χάνω τον έλεγχο ακόμα ποιο πολύ. Πως γίνεται να τον χάσεις ποιο πολύ;!
"Logan" αναστενάζω και χαμογελάει πάνω στον λαιμό μου.
"Πάλι! Πες το πάλι" παρακαλάει και κάνει κύκλους η γλώσσα του, στην καρωτίδα μου.
"Ωω, Logan" επαναλαμβάνω προσπαθώντας να ελέγξω την φωνή μου. Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου αλλά όταν τα καταφέρνω -με υπερβολική δυσκολία- όλα είναι θολά εκτός από την εικόνα του Logan να γλύφει το σώμα μου.