"Μπες μέσα!" λέει εκνευρισμένος και υπακούω. Βάζω την τσάντα με τα βρεγμένα μου ρούχα στο πίσω κάθισμα και κάθομαι μπροστά. Πατάει απότομα το γκάζι καθώς περνάει το χέρι του ανάμεσα στα βρεγμένα του μαλλιά και τα τινάζει πιτσιλώντας με.
"Μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις τι έπαθες;" ρωτάω όσο ποιο ήρεμα μπορώ
"Ρε γαμώτο! Δεν καταλαβαίνεις! Αν ήθελα να σου πω θα σου έλεγα! Άρα δεν θέλω! Συν το γεγονός πως δεν υπάρχει κάτι να σου πω" λέει συνεχίζοντας να οδηγάει
"Εγώ νομίζω πως υπάρχει" απαντάω εκνευρισμένη.
"Νομίζεις λάθος!" απαντάει και εκείνος!
Δεν μπορώ έτσι! Θεέ μου! Απλά...Θεέ μου! Με εκνευρίζει όσο μπορεί να με κάνει να γελάω!
Μόλις σταματήσει σε ένα φανάρι βγαίνω γρήγορα από το αυτοκίνητο και αρχίζω να τρέχω. Όχι ότι έχω κάπου να πάω ή ότι αυτό που κάνω είναι ώριμο, αλλά δεν μπορώ να κάθομαι και να το παίζω τυφλή!
"Σελήνη! Σελήνη!" τον ακούω να φωνάζει και να τρέχει από πίσω μου. Πολλά αυτοκίνητα άρχισαν να βρίζουν και να κορνάρουν αλλά δεν δίνω σημασία αυτήν την στιγμή. Απλά συνεχίζω να τρέχω.
"Γαμώτο! Σελήνη!" συνεχίζει
Ένα χέρι με τραβάει και με σταματάει απότομα! Γυρνάω για να αντικρίσω την θυμωμένη έκφραση του Logan
"Μα καλά! Είσαι τρελή!; Αρχίζεις να τρέχεις μέσα στην μέση του δρόμου λες και θα σε σφάξω;!" λέει και περνάει το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του καθώς κάθεται στα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο ενός σπιτιού. Παρατηρώ πως δεν υπάρχει τίποτα να περιφράξει την είσοδο αλλά δεν μπορώ να το σκεφτώ αυτό τώρα.
"Ναι! Δεν μπορώ έτσι Logan! Δεν μπορώ! Αν νομίζεις πως θα κάθομαι να μου φωνάζεις και να μου λες μόνο ότι εσύ θες, είσαι πολύ γελασμένος!" εκπλήσσομαι από το πόσο αγενείς έγινα.
"Δεν σε αφορά!" φωνάζει ξανά
"Αλήθεια! Σίγουρα;! Ο Θεέ μου! Με δουλεύεις! Με τράβηξες άρω άρω λες και θα μας σκοτώσουν!" ανταποδίδω τις φωνές
"Θα σου έλεγαν τα χειρότερα!" εξηγεί
"Και; Σε ξέρω Logan. Ξέρω ποιος είσαι! Ξέρω τι κάνεις! Απέναντι μένουμε! Ότι και να μου έλεγαν θα καταλάβαινα αν ήταν αλήθεια! Ή τουλάχιστον θα ρώταγα την Helen!" προσπαθώ να του εξηγήσω πως αυτό δεν είναι δικαιολογία.
"Και πάλι! Ποιος σου είπε ότι θέλω να τα ξέρεις!;"
"Αν δεν θες να ξέρω πράγματα για εσένα τότε για ποιον λόγο είμαι μαζί σου αυτήν την στιγμή;" Θεέ μου. Από την ένταση άρχισα να κάνω πάνω-κάτω ενώ εκείνος είναι ακόμα καθισμένος στα σκαλιά.
"Θέλω να με γνωρίσεις εσύ! Όχι να σου πουν πράγματα οι άλλοι!" βάζει το κεφάλι του στις παλάμες του κρύβοντας το πρόσωπο του.
YOU ARE READING
He
Teen Fiction"Helen η ζωή μου πριν από αυτόν ήταν τόσο απλή! Τώρα... Τώρα όλα είναι άνω κάτω!" της λέω και πέφτω άχαρα στο κρεβάτι. Μόλις η πλάτη μου συγκρουστεί με το στρώμα την βλέπω να γελάει. "Lun" λέει και συνεχίζει να γελάει ελαφρά "Αν η ζωή σου ήταν ταινί...
