Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και κουκουλώνομαι για να ξεφύγω από τις σκέψεις μου. Κάτι που ως γνωστών δεν πιάνει και ιδιαίτερα.
Εγώ και ο Logan;!
Ο Logan και εγώ;!
Θυμάμαι την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε...βασικά δεν γνωριστήκαμε ακριβώς! Άρεσε στην Νάσια και κατά λάθος εγώ έπεσα πάνω του.
FLASH BACK
"Δεν είναι κούκλος αυτός μπροστά;" με ρωτάει χαμηλόφωνα η Νάσια, και τα μάτια μου πέφτουν σε ένα αγόρι γεμάτο τατουάζ.
"όχι" της απαντάω κοιτάζοντας την χωρίς να βλέπω τον δρόμο μπροστά μου. Δευτερόλεπτα αργότερα πέφτω πάνω σε κάποιον. "Συγγνώμη" λέω και σηκώνω τα μάτια μου για να δω τον άνθρωπο που τράκαρα.
"Πρόσεχε την επόμενη φορά! Ναι;" μου απαντάει ειρωνικά και εκνευρισμένα.
"Άστη Logan. Κατά λάθος το έκανε!". Με υπερασπίζετε ένα αγόρι από την παρέα με εξίσου πολλά τατουάζ.
Που να ήξερα πως το αγόρι που τράκαρα θα ήταν ο κολλητός της συγκατοίκου μου κι θα...πως το λένε οι έφηβοι...θα φασωνόμασταν στο δωμάτιο μου;!
Που να ήξερα επίσης πως το αγόρι που με υπερασπίστηκε θα ήταν ο καλός μου Lucas;!
END FLASH BACK
Παίζω ξανά και ξανά αυτήν την σκηνή στο μυαλό μου μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
-
Το ξυπνητήρι μου χτυπάει και μου λέει πως έχω δύο ολόκληρες ώρες πριν αρχίσει το πρώτο μάθημα. Σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι και οι χθεσινές αναμνήσεις με τον κόπανο χτυπάνε τον εγκέφαλο μου.
Πηγαίνω -όπως κάθε πρωί- στο μπάνιο, πλένω τα δόντια μου και κάνω ένα γρήγορο ντους για να αντέξω την πίεση της ημέρας. Βάζω πρωινό και κοιτάω χαλαρή την ώρα. Επτά και μισή. Ώρα να ξυπνήσω την Helen.
"Helen έχουμε Πανεπιστήμιο" της λέω ήρεμα προσπαθώντας να την ξυπνήσω για να φύγουμε.
"Δεν θα έρθω" μου απαντάει και την κοιτάζω με το βλέμμα του ροφού.
"Γιατί;", ρωτάω τελικά.
"Πονάει το κεφάλι μου, η κοιλιά μου και πεθαίνωωω" απαντάει δραματικά και ακουμπάω το χέρι μου στο μέτωπο της.
"Καλέ εσύ καις!"
"Ναι το ξέρω πως είμαι hot, άλλο σου λέω. Πεθαίνω" απαντάει ξανά με τον ίδιο τόνο και με κάνει να γελάσω λίγο.
"Πως θα πάω; Σε έναν μήνα θα πάρω αυτοκίνητο"
"Να σε πάει ο γλυκός σου ο Logan" λέει και γυρνάει πλευρό.
Δεν νομίζω η μέρα μου να εξελιχθεί καλά. Εγώ με τον κόπανο, σε έναν μικρό χώρο, μετά από τα χθεσινά γεγονότα! Γιατί όχι; Πήγαινε Σελήνη στα δόντια του λύκου!
YOU ARE READING
He
Teen Fiction"Helen η ζωή μου πριν από αυτόν ήταν τόσο απλή! Τώρα... Τώρα όλα είναι άνω κάτω!" της λέω και πέφτω άχαρα στο κρεβάτι. Μόλις η πλάτη μου συγκρουστεί με το στρώμα την βλέπω να γελάει. "Lun" λέει και συνεχίζει να γελάει ελαφρά "Αν η ζωή σου ήταν ταινί...
