KOÇ

14 x First Date

Herkese merhaba!

Nasılsınız güzellerim? Umarım iyisinizdir.

İyi okumalarr!

Koç - Bölüm On Dört : Babamın Damadı?

"First date diyebilir miyiz?" dedi ablam benden daha heyecanlı bir şekilde. Dün öğrendiği andan beri peşimi bırakmıyordu zaten. Beni daha çok gerdiğinin farkında mıydı acaba? "Diyemeyiz." diyerek bıkkınca göz devirdim ve parfümümü sıktım. Bir yandan da gözlerim telefondaydı. Özgür beni almak istemişti.

Özgür Çalhan.

Beşiktaş'ın genç sol beki, insanların göz bebeği, Yılmaz Çalhan'ın oğlu Özgür Çalhan.

Beni almaya gelecekti.

Sevinçten delirmek ve normal davranmak arasındaki o ince çizgide gidip geliyordum. İstanbul'a geldiğimden beri resman ayrılamıyorduk evet ama hiçbir zamanda bir cumartesi günü, antrenman çıkışında beni alacağını söylememişti.

Bayılacağım sanırım.

"Pantolon mu giyseydim acaba?" dedim aynadaki görüntüme bakarken. "Yok, fıstık gibisin böyle." dedi ablam neşeli sesiyle. Üzerimde bana şans getireceğine inanarak aldığım kot şort eteğim ve göbeğimde biten lacivert kısa kollu tişörtüm vardı. Omzumdaki açık kızıl ve turuncumsu arasında gelip giden saçlarımı dün gece örmüş ve sabah açık kıvır kıvır bırakmıştım. Çillerim hoşuma gittiği için bugün kapatmamıştım. Yüzüme sürdüğüm tek şey dudaklarımdaki kırmızı parlatıcıydı. Açık yeşil gözlerim ışıl ışıl parlıyordu.

İç çekerek elimdeki parfümü lacivert ve minik sırt çantama koydum. Özgür on iki gibi geleceğini söylemişti ve on iki olmasına çok az kalmıştı. "Düzgün davran çocuğa, kibar ol." dedi ablam. Gözlerimi devirdim. "Kibarım ben zaten." dediğimde göz devirdi. Telefonuma bildirim geldiğinde heyecanla ekranı açtım.

Koç : Kapının önündeyim.

Geliyorum, yazdım ve hızlıca beyaz sporlarımı giydim. Çantamın üzerindeki şapkamı kafama taktım. Özgür'den almıştım ve bence ona geri gitme zamanı gelmişti. Sırt çantamı sırtıma taktım ve ablama öpücük atarak odamdan çıktım. "Allah utandırmasın." dedi ablam arkamdan gelirken. Onu umursamamaya karar vererek asansörü çağırdım.

Dakikalar sonra sitenin bahçesine çıktığımda, sitenin kapısını önünde, arabasına yaslanmış bir şekilde duran Özgür'ü gördüm. Gözlerinde siyah güneş gözlüğü, üzerinde aşık olduğum beyaz tişörtü ve kotuyla oldukça normaldi. Peki ben neden düşmüştüm? Bunları Eniz, Arda ya da Oğuz'da giyiyordu. Bu adamda neden bu kadar harika duruyordu?

Ona yaklaştığımda kafasını sol omzuna doğru biraz eğmişti ama gözünde gözlükleri olduğu için gözlerindeki ifadeyi göremiyordum. Ne gereksiz şeydi gözlük takmak. Üstelik benim Özgür gibi mavi gözlerim olsa hayatta gizlemezdim.

Evet benim gözlerimde yeşildi ama konumuz kesinlikle bu değil.

Siteden çıktığımda karşı karşıya kaldık. "Selam." dedim gülümseyerek. "Selam." diyerek gülümsedi ve gözlüklerini çıkarttı. "Hadi gidelim." dedi ve kapımı açıp binmemi bekledi. Arabanın içine bindiğimde kapıyı kapattı ve hızlıca yerini oturdum.