CHAPTER 37

329 11 2
                                    


Ikatatlumpu't Pitong Kabanata: Gabriella



"Where is she?"

I know that voice.

He's here. After several weeks of not seeing even a glimpse of his shadow, he's finally here.

Although, I think, it isn't a good time.

I'm a bit sad because... he was late.

So late.

I felt them glanced towards his direction.

In just a split second, he's already in front of me.

He squatted. I remained on my seat.

"Baby..."

The dead butterflies inside my stomach suddenly flew. My body reacted on its known stimuli.

But... I can't bear to look at him in the eye.

If I do, I know I'll break.

If I do, I might say hurtful words.

This day is so much exhausting and I can't allow myself to be swallowed fully by my demons.

"Baby, I'm here. Magiging maayos din ang lahat. Stable na ang kondisyon ni tatay. All we have to do is to wait and send our support."

Thank God for that.

But I still can't speak.

I am too tired.

I am so hurt.

I am sick of every lie fed to me. I want to throw it all up.

"You look tired. Why don't we rest first, hmm?"

Iyong itinuturing kong pangalawang ama, ay tila uwak na nagtatago sa balahibo ng isang kalapati.

Mapagkubli.

Makasarili.

Hindi ko alam kung ni minsan, may totoo sa lahat ng ipinakita niya sa akin.

"Gabriella... please?"

Iniangat ko ang mabigat kong paningin sa kaniya.

Halatang wala siyang tulog.

Halatang nag-aalala siya sa akin.

Magkasalubong ang kaniyang kilay ngunit malungkot ang kaniyang mga mata.

Paano kaya kung... pati si Gabriel ay nagsisinungaling din pala sa akin?

May mapagkakatiwalaan pa ba ako?

"Gabriella!"

Hindi ko na siya inintay dahil bigla na lang akong napasuka.

Dumiretso ako sa pinakamalapit na washroom at doon ko inilabas lahat.

"Baby! Shit."

Ilang taon akong naniwala.

Ilang taong padagdag nang padagdag ang utang na loob ko sa kaniya.

Sobrang nasusuka na ako sa lahat ng nangyayari.

Bakit kami?

Bakit 'yong nanay ko na walang kalaban-laban?

Bakit kahit gusto kong masuklam sa taong iyon ay hindi ko magawa?

Nangasim muli ang sikmura ko. Yumuko ako para sa panibagong pagsuka.

"Baby, what's happening? I'm so worried. Expel it all out. Magpapatingin tayo sa doktor."

The Heart of a Wounded SoldierTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon