My Spoiled Brat, My Lover

Chapter 25 Stay with me ❤️

Stacey's POV

Sumapit na ang araw ng libing ni Tito Rennie. Andito kami ngayon sa funeral chapel, halos maraming tao ang dumalo para ihatid siya sa huling hantungan niya. Kita mo sa mga mukha nila ang malungkot at paghihinagpis na aura.

Mabigat at nakakalungkot kung isipin na ngayong araw muna makikita ang katawan ng mahal mo sa buhay. Habang pinagmamasdan ko sa upuan ang mga kamag-anak ni Harieth na nagbibigay ng eulogy speech sa unahan. Hindi ko maiwasan maiyak sa kinauupuan ko.

Ang mga bawat huling speech  nila para kay Tito Rennie ay tagos sa aming mga puso.  Parang kelan lang ko lang siya nakita, tapos malalaman mo na patay na pala siya. Huli ko lang siya nakita nung nasa dean's office kami ni Harieth. Makikita mo na napakamabuting tao ng Tito ni Harieth, base sa mga sinasabi nila.

"Are you okay?" nag-aalalang wika sa akin ni Jake. "Uhm yeah I'm fine, hindi ko lang maiwasan maiyak sa mga naririnig kong speech ngayon," malungkot kong wika kasabay ang pagbuhos ng luha ko.

Naalala ko nanaman ang aking kakambal si Stephanie. Sa lahat ng pamilya namin ako lang ang hindi nagbigay noon ng eulogy speech sa kanya. Dahil noon ay wasak ang puso ko at ayoko humarap sa mga tao.

"Take this," inabutan ako ni Jake ng itim na panyo. Agad kinuha ko naman ito at pinunas sa mga mata ko.

"Tha-thank you Jake," naiiyak kong wika habang pinupunasan ang sarili ko.

"Hush my dear, huwag ka na umiyak ayoko na nakikita kang malungkot," malumanay na wika niya. "Uh? Don't worry I'm fine, may-may naalala lang ako," ani ko.

"Hmmm seeing you crying makes me weak Stacey," malungkot na wika niya agad hinawakan niya ako sa kamay ko. Ramdam ko ang pagcocomfort sa akin ni Jake. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa kanya.

Pero ayoko umasa na may ibig sabihin iyon sa akin. Ayoko umasa na may gusto siya sa akin. Nang natapos na ang memorial service dito sa funeral chapel, agad inilabas na ang ataul ni Tito Rennie papunta sa funeral car.

Nang naipasok na ito sa loob ng funeral car ay nagsimula na kami maglakad papuntang sementeryo.

Habang naglalakad kami ay ramdam ko ang bawat isa na naghihinagpis  mga ito. Sabayan pa ng background ng kanta ni Avril Lavigne na when you're gone. . .

Now Playing. . .

When you're gone by Avril Lavigne.

Intro palang ng kanta mabigat na sa pakiramdam, bakit ba kasi heto 'yong tugtog sa patay. May naalala nanaman ako si Stephanie. Ganito din kasi ang tugtog niya habang hinahatid namin siya sa sementeryo.

I always needed time on my own
I never thought I'd
Need you there when I cry
And the days feel like years when I'm alone
And the bed where you lie
Is made up on your side.....🎶🎶🎶

Habang pinapakinggan ko ang kanta tinutusok ang puso ko. Nakakarelate ako sa bawat lyrics na naririnig ko.

When you walk away
I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?.......🎶🎶🎶

When you're gone
The pieces of my heart are missin' you
When you're gone
The face I came to know is missin', too
When you're gone
The words I need to hear
To always get me through the day
And make it okay
I miss you.....🎶🎶🎶

Kasabay ang pag-iyak ng lahat ang pagbuhos ng malakas ng ulan. Nang nakarating na kami sa sementeryo sinimulan na bendisyonan ng pari ang ataul ni Tito Rennie. Nang natapos na ito ay inilibing na nila ito. . .