IJO18-60

732 28 2
                                    

Vanna POV

1 week have been passed and now I am staring at the faces of my two little angels.

Every baby is a blessing.

Thanks to God, he gave the best gift ever in my life.

"Hey" saad ng taong hindi ko akalaing darating sa buhay ko.

Si Trevor.

He opened my eyes to see my perception in life.

He showed me the true meaning of life.

I can't live without him. Without them, my family.

Hindi ako lumingon sakanya. Titig na titig lang ako sa mga anghel naming mahimbing na natutulog.

Naramdaman kong tumabi siya saken at pinatong ang kamay niya sa balikat ko.

Chansing lang eh? =.=

"Ang gagwapo nila. Ang lahi ko nga naman talaga. Napaka lakas ng kapit." sabi niya saka ngumisi na parang aso.

Nagyayabang na naman. Hayy

Kelan nga ba ako nasanay sa kayabangan ng taong to? Simula nong nagsama kami puro na lang kayabangan niya ang naririnig ko.

"Yabang na naman." sagot ko.

Napatingin siya sakin na parang di makapaniwala.

"Bakit naman misis ko? Alam mo namang gwapo ang asawa mo di ba? Kaya malamang sa alamang kamukha ko sila." sabi niya na puno ng pagmamalaki.

Asawa ko? Hanggang ngayon parang panaginip pa rin ang lahat.

"Saan banda?" pamimilosopo ko.

Natawa naman ako sa itsura niya dahil para siyang binagsakan ng langit at lupa.

"Misis ko talaga. Huhuhu. Di naaappreciate ang kagwapuhan ko." drama niya at may iyakan acting pa.

Isip Bata talaga. Pero kahit ganon siya, Mahal ko pa Rin.

"Oo na Lang." sagot ko sakanya saka ngumiti ng peke.

Napasimangot na lang siya at binuhat si Rayleigh dahil nagising.

Mahimbing pa rin naman ang tulog ni Ryle.

"Ako muna ang mag aalaga. Magpahinga ka na pasado alas 8 na." sabi niya.

Simula noong umuwi kami galing ospital siya na nag aalaga sa gabi kahit galing siya sa kompanya.

He seems to be the best father I've ever seen.

Kahit na pagod. He still manage to take care of our sons.

Dahil pagod din ako sa maghapong pag aalaga kahit salitan kami ni manang pinahinga ko muna ang sarili ko.

Naalimpungatan na lang ako nang marinig kong umiyak yung isa sa kambal.

Dahan dahan akong tumayo dahil medyo masakit pa rin tahi ko.

Napatingin ako kay Trevor na nakahiga sa comforter na nilatag niya sa sahig habang mahimbing na natutulog kasama ang kambal.

Awww perks of being a dad.

Umiiyak si Ryle katabi ni Rayleigh.

Dahan dahan akong naglakad papalapit sakanila at binuhat si Ryle.

Naturuan naman na ako kung paano magbuhat ng baby hanggang sa pagpapalit ng pampers dahil sa pagpasok ko noon sa Prenatal Center.

Umupo ako sa kama at nagpa breastfeed.

I'm Just Only 18Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon