Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın canlarım. 💖
🎶İmera/İmera Fera🎶
♡♡♡
'Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme Lavinia.
Adını gizleyeceğim,
Sen de bilme, Lavinia.'
Ödemir Asaf/Lavinia
♡♡♡
İyi okumalar...
1
7. Bölüm, 'Düğün'
≈Sırma'dan≈
Aynada alıcı gözüyle kendime baktım, güzel olmuştum be! Kendini beğenmeyen bir kız değildim, kendimi her şeyimle seviyordum. Ben bana güzeldim ayol.
Saçlarımı ensemde toplamıştım ve siyah bantlı, topuklu ayakkabıda tam olmuştu. Elbise ise dizim biraz altındaydı.
Ceylan da banyodan çıktığında, ona döndüm. O benden daha güzel olmuştu. Hayranlıkla süzdüm onu. Dökümlü, kalın askılı, kısa, bordo bir elbise giymişti. Saçlarını maşayla hafif dalgalandırmış ve salmıştı. Makyajıda sadeydi, sadece ruju abartarak kırmızı sürmüştü. Yanında biraz basit duruyordum ama abartmak istemiyordum. Gayet iyiydim böyle.
"Vay, çok güzel olmuşsun kız." Ceylan, sahte bir mahçubiyetle gülümsedi.
"Ay, bikmediğim bir şey söyle lütfen." Beni süzmeye başladı.
"Sen de fena sayılmazsın ayol! Yanlız... Şaka maka, bu sade elbise bile aşırı güzel durmuş üzerinde."
"Teşekkür ederim, senin güzelliğin canım."
Ayağımdaki ayakkabıları çıkartıp, Ceylan'a uzattım.
"Giyseydin niye çıkarttın ki?"
"Bende de aynısı var, sonuçta aynısı olduktan sonra kendiminkini giyerim. Hem o elbiseye, bu ayakkabı çok güzel durur." Giydiği elbisenin altına bu ayakkabı güzel dururdu ve ben de zaten aynı ayakkabı olduğu için sorun yoktu. Makyajımı yapmamıştım, çünkü zaten eve uğrayacaktım o zaman yapardım bir şeyler.
"Benim eve uğramam gerekiyor yalnız, çantamı falan almam gerek."
"Tamam, biz seni ararız. Abimde, Yankı abinin arabasını almaya gitti galiba, ses seda yok evde. O gelene kadar, sende hazır olursun heralde?" Sorarcasına baktı yüzüme. Olumlu anlamda başımı salladım.
"Olurum olurum, merak etme." Tam çılacakken aklıma gelen şey ile geri döndüm ve banyoya doğru ilerledim. Banyodan kıyafetlerimi alıp, hızlı adımlarla odadan çıkıp basamakları indim. Ceylan'ın kenara koyduğu çöp kovasınıda elime alıp, evden çıktım ve karşı eve doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başladım.
Kapının önüne geldiğimde, anahtarımın elimde olmadığını farkettim ve ufak çaplı bir kriz geçirdim. Elimdeki kıyafetler aklıma gelince, direk eşofmanımın cebinin fermuarını açtım ve kurcalamaya başladım. İlk cepte bulamadığımda, diğer cebin fermuarını açtım ve elimi soktum. Anahtar elime geldiğinde, rahatlama hissi ile anahtarı yuvaya soktum ve çevirip, kapıyı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reis'in Çırak'ı ≈Mahalle Klasiği≈
Teen Fiction"Aşk... Beni, İstanbul'umdan bile vazgeçirecek kadar güzel olmalı." Cevabımdan sonra bir süre gözlerime baktı. Gözlerini çekip, derin bir nefes aldı. "Yaşadığım şehire olan aşkımı bile unutturmalı bana. Onunla olduğum zaman, aşık olduğum koca Trabz...
