Reis'in Çırak'ı ≈Mahalle Klasiği≈

20. Bölüm: 'Uzak Yollardan Gelen Yolcu'

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın canlarım. 💖

🎶Ekin Uzunlar/Ağla Gözüm🎶

♡♡♡

Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum. Söndürmek istedikçe sana yanıyorum. Yenildim işte! Yine de seviyorum.

Özdemir Asaf

♡♡♡

İyi okumalar...

20. Bölüm, 'Uzak Yollardan Gelen Yolcu'

≈Yazar'dan≈

İki bavulunu kendisi, diğer bavulunuda görevli almıştı. İki bavulunda kıyafetleri ve gerekli tüm eşyaları vardı. Diğer bavulunda ise arkadaşlarına, ailesine, mahalledekilere aldığı hatıra hediyeleri vardı. Uçaktan iner inmez, hasreti olduğu memleketininin kokusunu çekti içine. Gözlerini kapattığında, sol yanağından inci tanesi gibi bir damla süzüldü yanağından. Bu mutluluk göz yaşıydı sanırım, memleketine kavuştuğu için.

Dile kolay beş yıl...

"Tamam, burada durabiliriz. Teşekkür ederim." Görevli, genç kızın aksine samimi olmayan bir şekilde gülümsedi ve baş selamı vermekle yetindi.

"Rica ederim efendim, iyi günler."

"İyi günler." Genç kız, taksi için yola bakınmaya ve gelmesini beklemeye başladı.

Gözlerini etrafta gezdirmeye başladı ve derin bir nefes aldı. Beş yılda hem farklı, hem de bir o kadar bıraktığı gibiydi koca şehir. Buraya kadar yalnız gelmişti beş yıl önce, yine yalnız dönüyordu. Ama bu sefer içinde mutlulukla. Yani, öyle hissediyordu. Mutluydu, heyecanlıydı... Yalan olmasın, biraz da korkuyordu.

Arkadaşları... Acaba ne diyecekti? Yıllar önce hiç bir açıklama yapmadan, öylece bırakıp gitmişti onları.

Sebepleri kendince geçerli olsa da, arkadaşları bir açıklamayı hakediyordu. Ne olursa olsun.

Genç kızın görüş alanına bir taksi girdiğinde, elini durması için havaya kaldırdı ve taksinin onu farketmesi için hafifçe salladı. Taksi genç kızın önünde durduğunda, orta yaşlarda bir adam çıktı taksiden ve genç kıza doğru gelip, bavullarından birini aldı. Genç kızda adama minnetle bakıp, iki bavuluyla adamın peşinden ilerledi.

Bavulları bagaja yerleştirdikten sonra, genç kız arka koltuğun kapısını açıp, arabaya bindi. Heyecanı giderek daha da artıyordu. Birkaç dakika sonra, taksicide bindiğinde başını genç kıza çevirdi.

"Nereye efendim?" Kız adamın ona seslenmesi ile, çantasının ön gözünü açıp kurcalamaya başladı.

"Bir dakika..." Bir süre sonra, bir adresin yazılı olduğu küçük bir kağıt parçasını bulduğunda içindeki mutluluğa engel olamamıştı. Kağıt parçasını, şoföre uzattı.

"Bu adrese lütfen." Adam hiç bir şey demeden, kağıdı torpidoya koydu ve arabayı çalıştırıp, genç kızın verdiği adrese doğru sürmeye başladı

Genç kız... Hazırdı herşeye. Genç kız arayıp, sormadığı için ailesinin ona olan kırgınlığına, arkadaşlarından yapmadığı açıklamalar için gelecek öfkeye, insanların kınayıcı ve sorgulayıcı bakışlarına... Sadece, onu görmeye hazır mıydı... İşte onu bilmiyordu.