Can't help it •Tom Holland•

~8

Pov Emma
Het is inmiddels een paar weken later en ik loop over de campus. Ik heb net weer een college gehad en ben na een lange dag toe aan een beetje ontspanning. Ik besluit om naar het park te gaan en daar even mijn tijd besteden tot ik weet wat ik wil gaan doen vanavond. Ik wil mezelf namelijk bezig houden vandaag, omdat ik morgen mijn eerste doktersafspraak heb. Ik ben al zenuwachtig sinds we hem hebben ingepland en denk nauwelijks nog ergens anders aan. Het is dan ook moeilijk geweest om me op dingen te focussen zoals school, maar na een tijdje heb ik juist al mijn aandacht daarop gestort en is het vrij soepel verlopen. Tom heb ik nog een aantal keer gezien, een paar keer per week. Nadat ik boos op hem was geweest door het akkefietje bij hem thuis, had ik hem even een paar dagen ontweken. Maar toen ik hem op een feestje tegenkwam en hij zijn excuses aanbood, was ik te zwak om hem af te wijzen.

Ik ben niet verliefd op hem ofzo, maar ik heb gewoon een zwak voor hem. Logisch, hij is de vader van de baby die in mijn buik zit, maar toch baal ik er van. Ik zou willen dat ik soms boos op hem zou kunnen blijven als hij iets gedaan had, maar als hij dan sorry zegt en me met dat knappe koppie aankijkt, vergeef ik hem altijd. Het zou beter voor ons beide zijn als ik soms boos op hem zou blijven, dan zou hij er misschien een keer van leren, maar het lukt me gewoon niet. Het kutte is ook dat hij weet dat hij alles bij mij voor elkaar krijgt. Andersom is dat ook zo, hoewel hij dat nooit zou toegeven. Hij moet natuurlijk wel de stoere badboy status hooghouden. Ik heb hem er zoals afgesproken met mezelf nog niks over verteld. Ik heb ook nog geen buikje, dus dat is niet zo moeilijk. En al zou ik er een hebben, denk ik niet dat hij dat zou merken of hij zou er niks van zeggen.

Ik ben ondertussen op een bankje gaan zitten en kijk voor me uit, ik heb mijn oortjes in en geniet even van de zon. Ik schrik op als iemand ineens op mijn schouder tikt en kijk snel op. Ik herken hem gelijk, de jongen die vorige keer met mij gepraat had. Hoe heette hij nou ook alweer. Ik doe mijn oortjes uit en de jongen groet me vrolijk. "Hey Emma." Zegt hij, en zijn naam schiet me gelijk weer binnen. "Hey Jake." Beantwoord ik hem met een glimlach. "Mag ik?" Vraag hij terwijl hij naast me op het bankje wijst. "Tuurlijk." Zeg ik, waarna Jake plaatsneemt op het bankje. "Hoe is het ermee? Ben je een beetje van de schrik bekomen?" Vraagt hij, waardoor ik even naar hem lach. "Ja, gaat wel oke nu. Sorry nog van de vorige keer, dat was echt beschamend." Zeg ik terwijl mijn hoofd een beetje rood kleurt. Jake grinnikt en en geeft me even een schouderduwtje. "Nee joh, ik denk dat iedereen zo had gereageerd. Je hoeft je nergens voor te schamen, ik was het al bijna vergeten joh." Zegt Jake, waardoor ik nu ook even lach.

"Maar het gaat dus goed? Heb je al besloten of je het wilt houden?" Vraagt Jake dan, iets voorzichtiger. "Als je er niet over wilt praten moet je het zeggen, dan hou ik gelijk mijn mond." Zegt hij daar snel achteraan. "Nee het is prima, het is wel fijn om er met iemand over te praten die niet bovenop de situatie zit." Zeg ik vriendelijk, waardoor Jake even glimlacht. "Maar ik heb wel besloten om het te houden, denk ik." Zeg ik dan tegen Jake, veel zelfverzekerder dan dat ik me eigenlijk voel. Jake moet de aarzeling toch gezien hebben, want hij fronst even. "Je hebt het de vader nog niet verteld he?" Zegt hij dan, waardoor ik zucht. "Is het zo duidelijk?" Grinnik ik, waardoor Jake dat ook even doet. "Ik wil het wel houden, maar als hij er een extreem sterke mening in gaat hebben dan ben ik bang dat ik toch ga twijfelen." Geef ik toe, en wanneer ik naar Jake kijk zie ik dat hij knikt.

"Snap ik, maar je moet echt doen wat jij wilt he? Het is jouw lichaam." Zegt hij, waardoor ik deze keer degene ben die knikt. "Maar denk je dat hij er zo'n sterke mening in gaat hebben dan? Zou hij echt tegen jou zeggen dat je het wel MOET halen?" Vraagt hij dan, waardoor ik even denk. "Ik weet het niet zo goed. Als ik alleen met hem ben is hij heel lief, maar hij heeft nou eenmaal een status die hij toch wel een beetje hoog moet houden. Het enige wat ik wel zeker weet is dat hij er echt niet op zit te wachten." Zucht ik. "Het zal inderdaad lastig zijn, maar probeer alsjeblieft echt alleen naar jezelf te luisteren. Iedereen gaat er wel wat van vinden, maar er zijn slechts een paar meningen die er wat toe doen. En die van jouw zou het zwaarste mee moeten tellen." Zegt Jake, waardoor ik even naar hem lach. Hij heeft gelijk.

Heyhey, ik ga proberen om om de dag te uploaden! Dus stay tunedddd