Pov Emma
"Bedankt." Zeg ik tegen Tom zodra hij mijn tassen in mijn appartement zet. "Geen probleem." Antwoordt hij terwijl hij even naar me glimlacht. "Ik ga heel even naar huis wat spullen halen en dan kom ik gelijk terug." Zegt hij terwijl hij naar me toe komt lopen en daarna een kusje op mijn wang drukt. "Red je het even alleen?" Vraagt hij vervolgens, waardoor ik grinnik. "Ik kan echt wel voor mezelf zorgen hoor." Lach ik, waardoor Tom ook even lacht. "Weet ik wel, maar mensen met een hersenschudding vertrouw ik nooit." Zegt hij met een grijns. Ik lach en duw hem van me weg. Hij zegt nog gedag en verdwijnt dan door de deur.Ik haal even diep adem, ik voel me fijn. Ondanks het ongeluk voel ik me goed. Dit komt voornamelijk omdat Tom en ik elke dag meer en meer naar elkaar toegroeien en dat doet me goed. Het geeft me hoop, hoop dat ons kindje toch in een redelijk 'normaal' gezin opgroeit. Ik eet even wat en loop dan naar mijn kamer en pak wat spullen om te gaan douchen. Het gips op mijn arm mag niet nat worden en ik sta nu al een kwartier te kloten met de zak die ik er omheen moet doen. Geïrriteerd gooi ik de zak naar de andere kant van de badkamer en leun tegen de wastafel. Mijn goede bui van daarnet slaat helemaal om wanneer ik ook nog eens met mijn pijnlijke heup tegen het kastje aanstoot.
Ik vloek en laat mezelf dan zachtjes op de grond zakken. Ineens hoor ik mijn voordeur opengaan en ik trek mijn wenkbrauwen op, maar ontspan weer wat als ik me realiseer dat ik Tom een sleutel heb gegeven. Hij wilde dit perse, drong er super erg op aan en ik heb uiteindelijk toegegeven. Ik hoor hem een paar kamers doorlopen, maar doe de moeite niet om te zeggen waar ik ben. Ik ben ineens super chagrijnig en sta op het punt om in huilen uit te barsten. "Emma?" Hoor ik hem vragen, maar geef nog steeds geen antwoord. Wanneer hij de deur van de badkamer opendoet en mij op de grond ziet zitten, kijkt hij me bezorgd aan.
"Ben je oke? Ben je gevallen?" Vraagt hij terwijl hij naast me neer hurkt. Ik schud mijn hoofd en wanneer ik in zijn ogen kijk voel ik dat mijn ogen beginnen te prikken. "Hey, wat is er?" Vraagt Tom lief, waardoor ik toegeef aan de emoties en de tranen in vrije loop laat. Ik haal mijn schouders op en veeg wat tranen weg. "Ik weet het niet, het lukt gewoon even allemaal niet." Mompel ik, waarna Tom opstaat en zijn hand naar me uitsteekt. Ik pak het aan en zodra ik op mijn voeten sta trekt Tom me in een knuffel. Ik sla mijn armen ook om hem heen en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik voel mezelf al wat meer kalmeren en na een tijdje laat ik Tom voorzichtig los.
"Wat was je aan het doen wat niet lukte? Dan help ik je wel." Zegt hij terwijl hij de laatste tranen van mijn gezicht veegt. In haal mijn neus op en kijk even naar de zak die aan de andere kant van de badkamer ligt. "Ik kreeg die teringlijer niet aan." Zeg ik terwijl ik naar de zak wijs. Tom kijkt even naar de zak en wanneer hij weer naar mij kijkt zie ik dat hij zijn uiterste best doet om niet te lachen. Nu ik zijn hoofd zo zie en de zak aan de andere kant van de kamer kan ik ook niet anders dan lachen, waardoor Tom zijn ingehouden lach loslaat. Hij loopt naar de zak toe en komt weer naar me teruggelopen. "Zo, eens even kijken of ik deze motherfucker wel aan krijg." Zegt hij waardoor ik alleen maar harder moet lachen.
Na een tijdje is het hem gelukt en kan ik gaan douchen. Tom blijft in de badkamer "om te controleren of ik niet flauw val in de douche", zijn woorden, niet die van mij. Ik trek mijn kleding uit en stap de douche in. "Jezus, ik had de rest nog helemaal niet goed gezien." Zegt hij terwijl hij naar mijn bont en blauwe rechterhelft van mijn lichaam staart. "Opzich valt het wel mee met de pijn, het is alleen vervelend als er druk op komt te staan." Zeg ik terwijl ik Tom aankijk. We kletsen nog wat en na een tijdje stap ik de douche uit. Tom staat al klaar met een handdoek en ik loop er gelijk ik, waarna hij zijn armen om me heen slaat en me zo vast houdt. Ik kijk hem glimlachend aan en druk een kusje op zijn mond wanneer hij zijn lippen tuit. "Bedankt voor het helpen." Bedank ik hem, waarna hij alleen maar glimlacht en nog een kusje op mijn lippen drukt.
![](https://img.wattpad.com/cover/260036424-288-k179018.jpg)
JE LEEST
Can't help it •Tom Holland•
FanfictionDe 23-jarige Emma leeft een normaal leven, ze geniet van haar studententijd en heeft een veelbelovende toekomst voor ogen. Helaas gaat niet alles zoals ze gehoopt had; ze raakt zwanger. Haar vaste hookup, een knappe en populaire jongen die Tom heet...