Can't help it •Tom Holland•

~24

Pov Emma
"Maar je gaat dus wel?" Vraagt Tom voor de zoveelste keer. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het echt niet Tom, dalijk hebben mensen het door." Er is vanavond een feestje in het huis van iemand die ik ken van mijn opleiding, maar ik denk niet dat ik ga. Mijn hersenschudding is in de tussentijd al wel weer over, maar in die tijd is mijn buik ook ietsje gegroeid. Het is nog steeds super klein, maar alsnog, ik zie het. "Je ziet echt nog niks Emma, alleen wij en wij weten ervan." Probeert Tom me gerust te stellen. "Nee, sorry ik ga niet. Maar jij kan toch gewoon gaan." Zeg ik terwijl ik mijn armen om zijn middel sla en naar hem opkijk. "Maar met jou is het leuker." Jammert Tom. Ik glimlach en druk een kusje op zijn lippen. "Zonder mij ga je het ook hartstikke leuk hebben. Hup, schiet nou maar op." Zeg ik waarna ik hem loslaat en hem richting de deur duw. "Oke dan, ik ga gewoon even kijken, ik ben niet te laat thuis." Antwoordt hij en verdwijnt door de deur nadat hij me nog een vlug kusje gaf.

Ik lig met Marit op de bank een film te kijken, zij is ook niet gegaan. "Waarom ben jij eigenlijk niet naar het feestje gegaan?" Vraag ik na een tijdje aan haar. "Geen zin." Zegt ze terwijl ze haar schouders ophaalt. Ik kijk haar ongelovig aan en merk op dat ze mijn blik vermijdt. "Wat?" Vraagt ze na een tijdje, terwijl ze me nog steeds niet aankijkt. "Je liegt." Zeg ik, waardoor ze grinnikt en nu eindelijk naar me kijkt. "Echt niet." Grijnst ze. "Wel." Antwoord ik serieus. Ze zucht en richt zich weer op de tv. "Ben je thuis gebleven voor mij?" Vraag ik dan, waardoor ze weer naar me kijkt. Ik zie al aan haar gezicht dat ik gelijk heb en slaak een diepe zucht. "Hoezo heb je dat gedaan." Mompel ik. "Gewoon. Ik wil niet dat je alleen bent, ik had beloofd je bij alles te helpen en daar hou ik me aan." Antwoord ze dwars. Ik klik de tv uit en sta op, waardoor ze me vragend aankijkt. "Pak je spullen, dan gaan we."

Een tijdje later komen we aan op het feestje en ik heb gelijk spijt. Ik voel me niet op me gemak. Ik probeer het van me af te schudden, ik ben hier voor Marit, ze doet zoveel voor me en nu moet ik een keer iets voor haar doen. Ik scan de ruimte door maar er zijn te veel mensen om Tom te vinden. We besluiten even om wat te drinken te gaan halen, het is bij mij al gewoon normaal geworden om geen alcohol te drinken, ik had gedacht dat ik dat kut zou vinden maar dat valt echt reuze mee. Met onze drankjes in onze handen besluiten we een rondje te lopen om te kijken waar we bekenden zien.

Ik sta nou al een tijdje met een meisje die ik goed ken te kletsen als ik Harrison voorbij zie lopen. Ik zeg even gedag en loop dan achter hem aan. Wanneer ik hem bij zijn schouder pak en hij naar me omkijkt, zie ik dat hij even schrikt maar zich dan snel herstelt. "Hey Em, ik dacht dat je niet zou komen?" Zegt hij snel terwijl hij de ruimte achter me blijft scannen. Ik kijk even vragend over mijn schouder en richt me dan met een vragende blik tot Harrison. "Ja klopt, maar ik ben toch maar met Marit mee gegaan. Is er iets?" Vraag ik aan hem als hij gewoon bijna gestresst om zich heen blijft kijken. "Huh? Nee niks, er is niks." Zegt hij terwijl hij me eindelijk aankijkt. "Zeg nou maar wat er is, ik ben niet dom." Zeg ik geïrriteerd, doe niet zo moeilijk man. Wanneer hij niks zegt en ik me omdraai om weg te lopen pakt hij me bij mijn arm vast en draait me weer terug.

"Wat doe je nou allemaal?" Vraag ik verward. "E-eh nee niks, ik wil gewoon even gezellig met je praten." Zegt hij terwijl hij zijn uiterste best doet om er relaxed uit te zien, maar daar trap ik niet in. "Harrison, flikker op of vertel me waarom je zo fucking raar doet." Ik begin nu echt mega gefrustreerd te raken. Wanneer hij me weer aankijkt en weer niks zegt, richt hij zijn ogen voor een milliseconde op iets ergens verderop in de kamer. Ik kijk hem ondervragend aan en ik zie dat hij zich betrapt voelt zodra hij doorheeft dat ik zag dat hij ergens naar keek. Wanneer hij me weer tegen probeert te houden terwijl ik me omdraai, duw ik hem van me af. "Flikker op!" Roep ik terwijl ik me eindelijk omdraai. Ik scan de ruimte wederom door en kijk in de richting waar Harrison zijn blik op had gericht. Eerst zie ik niks en begin me af te vragen of Harrison niet gewoon heel dronken is, maar dan valt mijn oog op Tom. En niet alleen Tom, Tom met een meisje. Ze staan verstrengeld met elkaar te dansen en net wanneer ik weg wil kijken drukt ze haar lippen op die van hem, en wegtrekken doet hij niet, hij doet het tegenovergestelde.