Pov Emma
De dagen erna waren zwaar. De ouders van Tom hebben ons bij alles geholpen, wat het allemaal een stukje dragelijker maakte, maar het was nog steeds extreem vermoeiend. De slapeloze nachten en de constante zorgen vallen ons zwaar en er hangt een gespannen sfeer in huis. Hoewel Tom en ik er alles aan doen om dit te laten werken, valt het toch tegen. We hebben beide een leven buiten de deur die we even helemaal op pauze moeten zetten, en ik merk dat Tom het daar heel moeilijk mee heeft. Ik kan dat makkelijk van me afzetten, maar een deel van Tom wilt nog steeds dat zorgeloze studentenleven lijden, hoewel hij dit nooit toe zou geven. We hebben er nog niet echt over gepraat, en dat is hoog nodig. Als dit zo doorgaat ontstaat er binnen de kortste keren een flinke ruzie.
Uitgeput en voor de zoveelste keer deze nacht word ik wakker van Lilly, die alles bij elkaar jankt. Ik draai me om en hoop dat Tom uit bed stapt, maar tot mijn teleurstelling zie ik dat hij nog slaapt. Hoewel ik weet dat Tom een diepe slaper is en niet zomaar wakker wordt, denk ik soms dat hij doet alsof hij nog slaapt, zodat ik uit bed moet. Ik zucht en wrijf de slaap uit mijn ogen. Ik pak Lilly uit haar bedje en wieg haar heen en weer terwijl ik sussende geluidjes maak. Ik kijk op de wekker en zie dat het 6:03 's ochtends is, dus besef ik dat dit het voor deze nacht is geweest. Met de grootste moeite stap ik uit bed met Lilly nog steeds in mijn armen en loop naar de woonkamer. En daar zit ik dan, mezelf maar te vermaken terwijl ik wacht tot Tom wakker wordt.
Wanneer het 11:00 uur is ben ik het zat en besluit hem wakker te maken. Ik wil nog even slapen en kan dat niet doen zolang Lilly in de woonkamer is. Ik loop naar de slaapkamer en schud Tom voorzichtig wakker. Hij kreunt en wrijft in zijn ogen, waarna hij ze opent en me aankijkt. "Goedemorgen." Mompelt hij terwijl hij een arm naar me uithoudt om me een knuffel te geven. Ik zeg niks terug en leun alleen even naar voren zodat hij me een kus op mijn hoofd kan geven. "Ik ben al wakker vanaf 6:00 en moest daarvoor al 3 keer uit bed voor Lilly, zou ik nog even kunnen slapen? Ze is in de woonkamer in haar wiegje." Mompel ik, waardoor Tom fronst maar dan toch knikt.
"Ik heb vanmiddag wel afgesproken met de jongens, rond een uur of 1, dus dan maak ik je iets daarvoor wakker oke?" Vraagt Tom terwijl hij uit bed stapt, waardoor ik hem boos aankijk. "Wat?" Vraagt Tom verward als hij naar mijn gezicht kijkt. "Ik heb jou de hele nacht laten slapen en vanochtend ook nog eens, en nu geef je mijn maar twee uurtjes slaap omdat jij met je vrienden moet afspreken?" Zeg ik boos, waardoor Tom zucht. "Sorry Em, wat wil je dat ik doe? Ik kan het niet meer afzeggen." Zegt Tom, waardoor ik nog bozer word. "Ik wil dat je meer initiatief neemt met betrekking tot Lilly. Jij wordt 's nachts nooit wakker en slaapt gewoon goed terwijl ik er elke nacht minimaal drie keer uit moet. Ik ben kapot Tom!" Schreeuw ik, dit moest er even uit. Ik voel gelijk dat het oplucht.
Tom kijkt naar de grond en friemelt een beetje aan zijn vingers. Hij zegt niks, kijkt me niet aan en lijkt diep in gedachten. Ik blijf hem aanstaren en wacht net zo lang tot hij iets zegt. Tom kijkt me aan en zucht diep, waarna hij plaats neemt op de bedrand. "Sorry Em, ik weet dat ik je een beetje heb laten zitten met de zorgen voor Lilly. Ik vind het gewoon zo lastig." Begint hij, waardoor ik hem aandachtig aankijk. "Al mijn vrienden feesten nog zowat elke dag en ik vind het lastig om dat achter me te laten. Ik wil er zijn voor jou en Lilly maar ik heb de hele tijd een stemmetje in mijn achterhoofd, en ik word er echt helemaal gek van. Ik weet niet waarom het zo is Em, want ik hou echt super veel van jullie, echt waar." Bij de laatste zin pakt Tom mijn handen vast en kijkt me diep in mijn ogen aan, en ik zie gelijk dat hij het meent.
"Waarom heb je dit niet eerder tegen me gezegd?" Vraag ik terwijl ik zachtjes over zijn hand wrijf. "Ik schaamde me ervoor. Welke sukkel zit nou te peinzen over een suf studentenleven terwijl hij een prachtige vriendin en dochter thuis heeft zitten." Mompelt hij terwijl hij zijn blik van mij afhaalt en naar ons handen kijkt. Ik glimlach even en haal een hand door zijn haar. "Tom, je weet dat ik nooit van je heb gevraagd om je oude leven helemaal op te geven hè? Van mij mag je gewoon naar feestjes en naar je vrienden wanneer je dat wilt, als we er maar goed over communiceren. We zijn jong, we hebben allebei een leven buiten de deur. Als we dat volledig weggooien zou dat zonde zijn." Zeg ik tegen hem, waardoor hij me weer aankijkt.
"Dus je zou het niet erg vinden als ik op den duur naar een feestje zou willen?" Vraagt hij onzeker, waardoor ik gelijk mijn hoofd schud. "Tuurlijk niet, als je het maar op tijd zegt zodat we kunnen kijken of ik dat red met Lilly." Verzeker ik hem, waardoor hij naar me lacht. "Sorry Em, ik ga echt proberen veel meer mijn best voor jullie te doen. Je moet me ook gewoon op mijn kop geven als ik dat niet doe oke?" Zegt Tom nadat hij een kusje op mijn lippen heeft gedrukt. "Afgesproken."
heyhey, nieuw hoofdstuk!!
ik hoop dat jullie allemaal een fijne jaarwisseling hebben gehad en nog de beste wensen!! maar er een mooi jaar van liefjes <3
![](https://img.wattpad.com/cover/260036424-288-k179018.jpg)
JE LEEST
Can't help it •Tom Holland•
FanfictionDe 23-jarige Emma leeft een normaal leven, ze geniet van haar studententijd en heeft een veelbelovende toekomst voor ogen. Helaas gaat niet alles zoals ze gehoopt had; ze raakt zwanger. Haar vaste hookup, een knappe en populaire jongen die Tom heet...