Can't help it •Tom Holland•

~11

Pov Emma
Ik zie hoe Tom zijn gezicht verstijft en hij staart me recht in mijn ogen aan. "Je bent wat?" Vraagt hij, terwijl hij me ongelovig aankijkt. "Zwanger." Fluister ik, en wend heel even mijn ogen tot de grond. Ik ben zo bang voor zijn reactie. Wanneer ik weer naar Tom opkijk staart hij me nog steeds aan. Hij zet een stapje achteruit en schraapt zijn keel. Hij haalt zijn handen door zijn haar en wiebelt een beetje heen en weer. "Je maakt een grapje neem ik aan. Emma dit is geen leuke grap." Zegt hij met een gniffeltje, maar je merkt aan alles dat hij weet dat ik geen grapje maak. "Ik zou hier nooit grapjes over maken Tom." Zeg in zachtjes, terwijl ik zijn hand probeer vast te pakken, maar die trekt hij snel los. "Het is niet van mij, het is vast van een van die andere jongens waar je mee naar bed gaat." Zegt hij stellig. Hoewel deze woorden me toch enigszins pijn doen, merk ik dat hij het alleen zegt om zichzelf te kalmeren.

"Tom, je weet dat jij de enige bent waar ik seks mee heb." Zeg ik rustig, terwijl ik hem aan blijf kijken. Tom kijkt me eindelijk weer aan en knippert een paar keer ongelovig met zijn ogen. "Je weet het 100% zeker?" Vraagt hij dan, terwijl hij diep ademhaalt. Ik knik. "Ik ben bij de dokter geweest. Het is gezond, over 1 maand moet ik weer voor een controle." Leg ik uit, terwijl ik Tom de hele tijd onderzoekend aan blijf kijken. "D-dus j-je gaat het h-houden?" Vraagt Tom onzeker, terwijl hij me niet aan durft te kijken. "Ja." Zeg ik vast besloten. Het komt er een heel stuk zekerder uit dan ooit tevoren. En ik ben trots op mezelf dat ik het met zulke zekerheid tegen Tom durf te zeggen, ik wil hem niet het gevoel geven dat hij me nog van gedachten kan veranderen.

Tom loopt langs me heen en gaat op het randje van zijn bed zitten met zijn hoofd in zijn handen. "Wat doen we nu?" Vraagt hij wanhopig, met een trilling in zijn stem. Ik zucht en ga naast hem op het bed zitten. "Niks, we wachten af." Zeg ik terwijl ik naar mijn handen staar. Ik kijk even naar Tom en zie dat hij diep in gedachten zit. "Tom." Zeg ik, waardoor hij naar me opkijkt. "Ik kom hier nu alleen maar om het je te laten weten, ik verwacht niks van je op het moment." Begin ik, waardoor Tom me onderzoekend aankijk. "Wacht, hoe bedoel je dat?" Vraagt hij met een frons in zijn gezicht. Ik draai iets meer naar hem toe en haal even diep adem. "Hoe lastig deze situatie waar we nu in zitten ook is, je hebt altijd een keuze. Ik heb de beslissing gemaakt om het kindje te houden, maar dat betekent niet dat jij diezelfde keuze had gemaakt. Als jij niets met de baby te maken wilt hebben, dan moet ik dat accepteren." Gooi ik er in 1 keer uit, zonder er te lang over na te denken.

Tom kijkt me ongelovig aan, ik ga door. "Wat ik dus wil zeggen is dat ik op dit moment maar 1 ding van je verwacht. En dat is dat je een keuze maakt daarin. Dat hoeft niet nu gelijk, je mag daar natuurlijk alle tijd voor nemen, maar ik wil wel weten waar ik aan toe ben. Snap je dat?" Leg ik verder uit. Tom staart me nog steeds aan en knikt als ik uitgepraat ben. "Dankjewel." Mompelt hij even terwijl hij me aan blijf kijken. Ik glimlach even naar hem en haal een hand door zijn haar. "Ik laat je wel even alleen nu." Zeg ik terwijl ik opsta. Tom staart naar de grond en ik krijg een gevoel van medelijden voor de jongen. Ik denk terug aan wat voor bom het was voor mij om hierachter te komen, dus ik kan alleen maar met hem meevoelen. Ik probeer het voor nu even los te laten en loop naar de deur.

"Emma, wacht." Zegt Tom ineens als ik mijn hand al op de deurklink heb. Ik draai me om en Tom komt op me afgelopen. Voordat ik doorheb wat er allemaal gebeurd trekt Tom me tegen hem aan. Hij slaat zijn armen strak om mijn middel en legt zijn hoofd in mijn nek. Ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik kriebel een beetje door zijn haar om hem een beetje te kalmeren. Zo staan we dan een tijdje, zwijgend in elkaars armen. Ik adem even diep in en geniet van dit moment, het voelt zo fijn, zo vertrouwd. Na een tijdje laten we elkaar los en kijkt Tom me lief aan. Hij pakt mijn hand vast en wrijft met zijn andere hand over mijn wang. "Bedankt Em, dat je me een keuze geeft, en hier zo sterk instaat." Zegt hij zachtjes. "Ik moet er alleen echt nog even goed over nadenken, want mijn hoofd is nu een beetje all over the place, en wil mijn keuze wel goed doordacht hebben, en niet uit emotie maken. Ik laat het zo snel mogelijk weten, beloofd." Vervolgt hij. Ik kijk hem bewonderend aan. Hoewel het nog geen echt antwoord is, krijg ik er een fijn gevoel bij. Dat hij het zo serieus neemt niet gelijk zegt dat hij er niks te maken mee wilt hebben, is voor mij al een overwinning.

Heyhey, nieuw hoofdstuk! Sorry dat het zo lang geduurd heeft, zat even vast en had het heel druk. Ik ga proberen het weer op te pakken! Als je iets graag wilt zien gebeuren kan je het altijd commenten!
Kusjesss