Fixed | Minsung

On Yedi

Üçücü Kişi Bakış Açısı

Bilgisayarına bir şeyler yazan Seungmin'i inceleyen Hyunjin, "Bak, kaba olmak istemem ama..." dedi.

Seungmin gözlerini ona çevirdi ve tek kaşını kaldırdı, "Ne?"

"Senin ve Jisung'un arasında geçen hikayeyi merak ediyorum. Acaba sen... Ona aşık mıydın?" Hyunjin yavaşça sordu.

"Ne demeye çalışıyorsun?"

Seungmin son bir kez tuşa sertçe bastıktan sonra yazmayı bıraktı ve kafasını Hyunjin'e çevirdi, "Çocukken, Jisung ilk aşkını yaşadı."

"Ah... yani onu o anlamda sevmiyordun?"

Kafasını iki yana salladı, "Sevmiyordum. Ama Jisung ve Felix benim için her zaman çok önemliydi, gerçekten kardeşmişiz gibiydi."

"Seungmin... Mutlu olmayı hak etmiyorum, değil mi?"

"Ayrıca... Öyle bir şeyi bir daha yaşamasını istemiyorum." diye mırıldandı Seungmin.

"Ne? Bir şey mi dedin?"

Ardından kısık sesle kıkırdadı, "Gruptaki en küçük kişi olup onlardan olgun davranmam komikti. O ikisi durmadan kaos yaratıyordu, bazen tam baş belası oluyorlardı." dedi, Hyunjin'in sorusundan kaçındı.

Hyunjin mırıldandı, "Yani bir arkadaşa sahip olmak böyle hissettiriyor, ha."

Seungmin şaşkınlıkla başını yana eğdi, "Önceden ciddi miydin?"

Hyunjin iç çekti, "Tabii ki de öyleyim. Kimse olduğum kişi için benimle arkadaş olmak istemiyordu, istedikleri şey sadece paramdı. Gerçekten, bundan nefret ediyordum."

"O zaman aslında küçükken yalnız bir çocuktun."

Gözlerini devirdi, "Bunu belirtmeye gerek yoktu, hani."

"Yine de bu beklenmedik bir şey. Kampüsün en popüler çocuğunun aslında küçük yalnız bir bebek olduğunu kim bilebilirdi?" Seungmin dalga geçti.

"Kapa çeneni. Hâlâ arkadaşlarım var... kısmen yani."

"Şey, bir tane arkadaşa sahipsin." dedi Seungmin, aynı zamanda bilgisayarının ekranına odaklanmıştı ve yazı yazmaya devam ediyordu. 

"Ne demek istiyorsun?" 

"Önceden sana söyledim değil mi? Eğer şartlarımı yerine getirirsen seninle arkadaş olmayı düşünürüm diye. Hesaplamalarıma göre, Minho ve Jisung konusunda bana eşlik etmekte iyisin."

Seungmin'in ne demek istediğini anladığında Hyunjin'in yüzüne bir gülümseme hakim oldu. Ona aşık aşık baktı ve tek bir kelime söylemeye bile zahmet etmedi. Küçüğün dediği şeyi açıklığa kavuşturmaya ihtiyacı yoktu. Ayrıca, açıkça sorsaydı bile Seungmin kabul etmezdi.

"Seungmin."

Seungmin başını Hyunjin'in olduğu tarafa çevirdi ve ansızın kendi dudaklarına değen dudakları hissetti. İkisinin gözleri şaşkınlıkla büyüdü ve hızlıca birbirlerinden uzaklaştılar, yüzleri kıpkırmızı olmuştu.

"Ö-özür dilerim, yanaktan öpmeyi planlıyordum." Hyunjin kendini açıkladı.

Seungmin kalbinin normalden hızlı attığını hissediyordu, aşırı kızarmıştı. Yavaşça kafasını Hyunjin'e çevirdi, "Tekrar y-yap..."

Hyunjin gözleri Seungmin'e dönerken şaşkınlıkla büyüdü, kelimeleri doğru duyduğundan emin değildi. "N-ne?"

"Tekrar yap." Seungmin kısık bir ses tonuyla tekrar söyledi ama Hyunjin çok iyi bir şekilde duymuştu.