Bonus part!

1.4K 54 8
                                    

"Τωρα τελειωσα με την σχολη και γυρισα σπιτι." απαντησα στον Αρη προσπαθωντας να παρκαρω το αυτοκινητο μου χωρις να το στουκαρω παλι πανω σε κανενα αλλο αμαξι.

"Θα βρεθουμε το βραδυ;" με ρωτησε και ακουσα το κρεβατι του να κουνιεται που σημαινει πως ξαπλωσε πανω του.

"Ναι, εννοειται." ειπα οπως παντα με χαρα και βγηκα απο το αυτοκινητο και εκλεια την ανοιχτη ακροαση και εβαλα το κινητο στο αυτι μου. "Εχει τιποτα συγκεκριμενο στο μυαλο σου." εβγαλα τα κλειδια απο την τσαντα.

"Μου ειπαν κατι παιδια απο τπ γραφειο για ενα νεο μαγαζι στο κρεντο με καλο φαι και λεω να το δοκιμάσουμε."

Ανοιξα την πορτα.

"Μα ποιος το έκανε αυτό γαμωτο;!" ήταν η βροντερή φωνή του πατέρα μου που άκουσα με το που μπήκα στο σπίτι.

"Τι φωνες ειναι αυτες;" ακουσα την φωνη του Αρη απο την αλλη ακρη της γραμμης.

"Δεν εχω ιδεα, απο το σαλονι ακουγονται. Παω να δω τι γινεται και θα σε παρω να σε ενημερωσω. Σ'αγαπαω."

"Κι εγω σ'αγαπαω μικρη μου." και το κλεισαμε.

"Δεν ειναι δινατον. Δεν μπορει να ειναι αληθεια αυτο. Καποιος μας κανει πλακα." ακουστηκε και παλι η εξαλλη φωνη του πατερα μου.

"Τι συμβαινει;" ρωτησα με το που μπηκα στο σαλονι.

Εκει βρισκοταν ο Στεφανος, ο πατερας μου, μια κοπελα που δεν γνωριζω και ο.... Γιωργος;

Με το που τον αντικρισα γουρλωσαν τα ματια μου, σχεδον βουρκωσαν. Με κοιταξε κι αυτος μεσα στα ματια και μου χαμογελασε.

"Δεν θα με χαιρετησεις;" ειπε περιπεκτικα πλησιαζοντας με αλλα εγω ειχα κοκαλωσει στην θεση μου χωρις να πιστυεω στα ματια μου.

Με αγκαλιασε και τοτε αρχισα να κλαιω. Ενιωθα και παλι την αγκαλια του μετα απο τρια χρονια. Μετα απο τοσο καιρο καθομουν και εκλαιγα στην αγκαλια του. Εκλαιγα απο συγκινηση που νιωθω την οικειοτητα του, απο νοσταλγια, απο στεναγχωρια που εχω να τον δω τοσο καιρο. Εκλαιγα για ολα.

"Ει, μικρο μου ηρεμησε." με απομακρυνε λιγο για να τον κοιταξω στα ματια. "Ειμαι εδω τωρα, δεν χρειαζεται να κλαις." σκουπισε με τους αντιχειρες του τα δακρυα απο τα μαγουλα.

Ακουω μετα απο τοσο καιρο την φωνη του ζωντανα, καθαρα, οχι μεσα απο τα ηχια καποιας συσκευης. Εβαλα ακομα πιο δυνατα τα κλαματα. Με ξαναεβαλε μεσα στην αγκαλια του.

Behind The SmileWhere stories live. Discover now