Behind The Smile

Part 5

"Πέτρου;; Με τον Στέφανο έχετε συγγένεια;" άκουσα την αποριμενη φωνή του Άρη από το βάθος της αίθουσας.

Το καημενο σοκαριστηκε .Δεν έδωσα σημασία όμως.

"Η κυρία Ανδρεου ξέχασε το βιβλίο των αρχαιων εδώ και με έστειλε να το πάρω." απάντησα στην ερώτηση του καθηγητή. 

"Εντάξει, ορίστε." μου απάντησε και αυτός τείνοντας το χέρι του δίνοντας μου το βιβλίο που υπήρχε στην έδρα. Αφού τον ευχαρίστησα έφυγα.

Άρης Pov.

"Η αδερφή σου ήταν αυτή;" ρώτησε τον Στέφανο ενα κορίτσι που δεν έχω ιδέα ποια είναι.

 "Ναι." απάντησε αυτός.

 "Ησυχία παιδιά!" έκανε παρατήρηση ο μαθηματικός. Καλά ποιος τον χέζει και αυτόν.

"Ρε τι σκέφτεσαι;" με ρώτησε ο Κώστας ενώ με σκουντουσε.

 "Νομίζω ότι βρήκα το αδύναμο σημείο του Στεφανάκου για να πάρω εκδίκηση για το περσινό ρεζιλικι." του απάντησα χαμογελωντας σατανικά.

"Ωχ, μπλεξίματα μυριζομαι." μονολογησε.

Ωωω και δεν έχει δει ακόμα τίποτα!!

Νεφελη POV

[...]

"Χτύπα ,χτύπα ,χτύπα...." έλεγα συνέχεια. 

"Καλά τόσο πολύ βαριέσαι;" είπε ο Χάρης έτοιμος να σκάσει στα γέλια.

 "Είναι πρώτη μέρα μαθήματος μετά από τρεις μήνες, τελευταία ώρα και κάνουμε χημεία. Hellooo! Φυσικά και θα βαριέμαι." του είπα σαν να ηταν το αυτονοητο και αρχίσαμε να γελάμε.

"Πέτρου και Ορφανε  τι ειν-" δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο χημικός μας και το κουδούνι χτύπησε. "Τέλος πάντων,είστε ελεύθεροι." και με αυτές τις λέξεις σχεδόν όλοι εξαφανίστηκαν από την τάξη.

"Καλά εσύ δεν ανυπομονουσες να χτυπήσει το κουδούνι; Τώρα γιατί πας με το πάσο σου;" αναρωτηθηκε ο Χάρης.

 Εγώ του χαμογελασα και του απάντησα "Ήθελα να χτυπήσει για να τελειώσει το μάθημα όσο δεν με βάζουν να ακούω για αντιδράσεις μεσημεριατικα δεν έχω πρόβλημα."

 "Είσαι απίθανη." είπε πιο πολύ σαν διαπίστωση.

 "Το ξέρω, το ξέρω..." του απάντησα σε στυλ bitch και στο τέλος τίναξα και το μαλλί μου.Τοτε αρχίσαμε και οι δύο να γελάμε μέχρι που φτάσαμε έξω στο προαύλιο που με περίμεναν τα κορίτσια. Παράδοξος ήταν και ο Στέφανος.