Behind The Smile

Part 36B

Συνέχεια...

"Απλα περιμενω την καταλληλη στιγμη..." ψιθυρισε στον Κωστα-ετσι οπως μου ειπε τουλαχιστον."Ναι ρε μαλακα τα εχω ολα υπο ελεγχο θα την σουταρω πολυ συντομα." συνεχισε.

Για ποιο πραγμα μιλαει τελος παντως; Παρεμεινα σιωπηλη ωστε να ακουσω περισσοτερα.

"Μην γινεσαι μαλακας τωρα ρε... Μην τολμησεις και ερθεις ειναι εδω απλα ειναι στο μπανιο..."

Για μισο λεπτο...για εμενα μιλαει;

"Σε λιγο θα μου πεις πως ειμαι και ερωτευμενος με το νιανιαρο..." χαχανισε στο τελος.

Υπηρχαν λιγα δευτερολεπτα σιγης μεχρι να ξαναμιλησει. "Σου ειπα ρε μαλακα, δεν μπορω απλα να της γυρισω και να της πω 'επ Νεφελη δεν ειμαι ερωτευμενος μαζι σου , ουτε καν που μου αρεσεις απλα ηθελα να σε πλησιασω για να εκνευρισω τον αδερφο σου'. Θα βγει χαλια. Προτιμώ να να ειναι και ο μαλακας ο Στεφανος μπροστα."

Αυτο ηταν οτι χρειαζομουν για να τελειωσει η υπομονη μου.

"Τι κριμα που τελικα τα σχεδια δεν πετυχαινουν παντα." ειπα ψυχρα και αυτος γυρισε και με κοιταξε ξαφνιασμενος.

"Θα σε παρω αργοτερα." ειπε στο τηλεφωνο, χωρις να παρει τα ματια του απο τα δικα μου, και το έκλεισε. "Τι ακουσες;" ρωτησε και η εκφραση του αλλαξε απο ξαφνιασμενη σε ψυχρη.

"Λενε πως οταν οι ανθρωποι κανουν σχεδια ο Θεος γελαει... και για σου λυσω την απορια σου ακουσα αρκετα για να καταλαβω πως ο Θεός έχει λυθεί στα γέλια αυτήν την στιγμή και το ποσο μεγαλος μαλακας εισαι." απαντησα με ματια γεματα δακρυα θυμου και στεναχωριας και η φωνη μου ηταν ετοιμη να σπασει. "Αρκετα για να καταλαβω πως εισαι απλα ενας εγωιστης, εγωκεντρικος , γαμημενος μπασταρδος." ο τονος μου ανέβηκε κατα πολυ.

Με κοίταξε θυμωμενα και αρχισε να με πλησιαζει.

"Να σου πω μικρη..." ειπε και επιασε με το χερι του σφιχτά το πηγουνι μου αλλα του το εδιωξα και ενα  υπεροπτικο χαμόγελο χαραχτηκε στα χειλη του. "Εμενα δεν θα μου μιλας οπως μιλας στα αλλα φλωρικα μπασταρδα που κανεις παρεα."