Behind The Smile

Part 10

Μπήκα στο προαύλιο του σχολείου και σκαναρα με το βλέμμα μου όλο το μέρος για να τον εντοπίσω.

Ευτυχώς τον βρήκα σχετικά γρήγορα. Καθόταν με τους φίλους του σε ένα παγκάκι. Φορούσε ένα μαύρο τζιν με σκισηματα στα γόνατα φανερώνοντας τα τατουάζ του και μια ασπρη μπλούζα που έκανε αντίθεση με το μελάνι που είχε στον λαιμό και στα χέρια. Τα μαλλιά του ήταν όπως πάντα  τραβηγμένα πίσω με τζελ που έλαμπε κάτω από τον ήλιο.

Ξεκίνησα να περπατάω προς το μέρος του χωρίς να το σκεφτώ ή να το πω στα κορίτσια γιατί σίγουρα θα άλλαζα γνώμη. Έλεγα συνέχεια από μέσα μου μέχρι να φτάσω πως του χρωστούσα έστω ένα ευχάριστο.

"Άρη μπορώ να σου μιλήσω λίγο?" τον ρώτησα μόλις έφτασα. Στην αρχή φάνηκε ξαφνιασμένος αλλά τελικά μίλησε.

"Για ποιο πράγμα;" Καλά ντιπ ηλίθιος είναι . Γιατί δεν βάζει το μυαλό του να δουλέψει μια φορά;;

Στριφογυρισα τα ματια μου και το μόνο που είπα πριν φύγω ήταν " Ευχαριστώ που με έσωσες το Σάββατο."

Μόλις τελείωσα την πρόταση μου το κουδούνι χτύπησε και πήγα χωρίς να χάσω δευτερόλεπτο στην τάξη. Εκεί ήταν ο Χάρης που με περίμενε καθιστός στο θρανίο μας.

"Καλημέρα " του είπα

"Καλημέρα.. εμ εσύ καλά?" Με ρώτησε

"Ναι γιατί ρωτάς?" τον ρώτησα και εγώ με την σειρα μου.

" Γιατί μπήκες στην τάξη σαν σίφουνας και τα μάγουλα σου είναι κατακόκκινα." μου εξήγησε. Έπρεπε να το περιμένω αφού πάντα κοκκινιζω όταν νιώθω άβολα. Και πραγματικά ένιωθα άβολα να λέω ευχαριστώ στον Άρη μπροστά στους φίλους του.

"Καλά είμαι μην ανησυχείς." τον καθησυχασα και κάθησα και εγώ στην θέση μου.

"Καλώς. Νεφέλη....να θέλω να σου ...πω κάτι..βασικά να σου ζητήσω κάτι....απλά..να δεν ξερ-" " Με δικά σου λόγια Χάρη." τι διεκοψα.

Εκείνη την ώρα μπήκε στην τάξη ο καθηγητής και είπε σε όλους να ησυχάσουν και εμ ένα ' θα σου πω μετά' του Χάρη συγκενρωθηκα στο μάθημα.

"Τι ήθελες να μου πεις?" ρώτησα τον Χάρη προχωρώντας προς την παρέα μια και η τάξη των κοριτσιών έβλεπα μια ταινία για σαν κωλοφαρδες μου είναι είναι στην ίδια τάξη όλες μαζί.

"Νεφέλη μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?" με ρώτησε.

"Φυσικά!" αποκρηθηκα  δίνοντας του το ελεύθερο.