Behind The Smile

47C

Author POV

Τα τρία αγόρια άρχισαν να κατευθύνονται προς το αυτοκίνητο του Γιώργου. Την ίδια ώρα στην άλλη άκρη της πόλης, μέσα σε ένα υπόγειο parking πολλοι δίνανε μάχη για τη ζωή τους.

"Χρύσα τι συμβαίνει εδώ;" Ρώτησε ο Φίλιππος, ο πατέρας της Νεφέλης σοκαρισμένος.

από τα οχήματα άρχισαν να κατεβαίνουν οπλισμένοι άντρες και ντυμένοι σωστά για μία τέτοια σύγκρουση.

"Για να σου λύσω την απορία γλυκέ μου πατερούλη η Χρύσα- που θέλει να αποκαλείται και μάνα μου -έβαλε την μαφία του γκόμενου της να με σκοτώσουν. Και εμένα αλλά και τη Νεφέλη." Του απάντησε η Εύα πλησιάζοντας τους με το όπλο να κρέμεται στις άκρες των δακτύλων της.

"Μην πλησιαζεις αλλα αλλιως πεθανες!" αναφωμησε η Χρυσα αποκαλυπτοντας και αυτη ενα μαυρο μικρο οπλο μεσα απο την τσαντα της. "Ή μαλλον..." μουρμουρισε και εστρεψε το οπλο στο πισω μερος του κεφαλιου του Φιλιππου.

Η Ευα σταματησε να περπαταει. Κανεις δεν κουνιόταν , απλα κοιτούσαν γύρω τους μοιράζοντας ματιές όλο νόημα με τους συντρόφους τους. Περίμεναν για το ποιος θα κάνει την αρχή. Ποιος θα είναι αυτός που θα τραβήξει πρώτος την σκανδάλη που θα σημαίνει την λήξη των μαχων και την έναρξη του μεγάλου πολέμου. Αυτού πού θα καθορίσει τον νικητή.

Παράλληλα τα τρία αγόρια πήγαιναν με υπερβολικα μεγάλη ταχύτητα προκειμένου να φτάσουν στο νοσοκομείο όσο πιο γρήγορα μπορούν.

Όση ώρα ο Γιώργος βρισκόταν στο τιμόνι τα άλλα δύο αγόρια, ο Στέφανος και ο Άρης, διάβαζαν τα δικά τους γράμματα με μεγάλη προσήλωση.

Γλυκέ μου Άρη... Η σχέση μας δεν πήγε και πολύ καλά τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Έχω πολλά πράγματα να σου πω αλλά θέλω να ξεκινήσω από το κυριότερο. Η αλήθεια είναι πως μετά από αυτά που έμαθα σε μίσησα. Σιχάθηκα τον εαυτό μου που ένιωσα τόσα πολλά για εσένα. Εκείνη η μέρα με έχει σημαδέψει. Με πονεσες τόσο γαμημενα πολύ. Ακόμα και τώρα (ενάμιση μήνα που ήμουν μακριά απ'όλους και είχα την δυνατότητα να σκεφτώ) δηλώνω ακόμα πληγωμένη αλλά προσπαθώ να βάλω τα συναισθήματα μου στον πάγο.
  Όμως μια τέτοια στιγμή δεν θέλω να επικεντρωθω μόνο σε εκείνη την μέρα. Θέλω να σου φέρω στην μνήμη τους υπόλοιπους τέσσερις μήνες που ήταν ότι καλύτερο (για εμένα τουλάχιστον). Μπορεί να ήταν όλα ένα καλοσχεδιασμένο ψέμμα αλλά εγώ το ευχαριστήθηκα όσο κράτησε. Σε ερωτεύτηκα αληθινά. Και τώρα που το σκέφτομαι είσαι ο πρώτος μου έρωτας, βασικά παίζει να παραμείνεις και ο μοναδικός γιατί οι πιθανότητες να επιζήσω είναι ελάχιστες. Άμα όμως γίνει κάποιο θαύμα και τα καταφέρω θα έχουμε άπλετο χρόνο να συζητήσουμε και βλέπουμε που θα καταλήξει.
    Ένα ακόμα θέμα για το οποίο θέλω να σου μιλησω είναι για την "σχέση" σου με τον αδερφό σου. Φυσικά και είναι ένα ψέμμα όπως σου είπα και χτες. Ήταν ένα κόλπο που σκέφτηκε ο Ερμής την στιγμή που μας είδες μαζι. Έπρεπε να απομακρύνω τους πάντες από κοντά μου και αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος. Όπως εγώ έτσι και ο Ερμής ανησυχουσε για εσένα και έπρεπε πάση θυσία να μείνεις έξω από αυτήν την ιστορία.
    Ελπίζω να σου λύθηκαν όλες οι απορίες μετά από αυτό το γράμμα. Επίσης θέλω να σου ζητήσω και μια χάρη. Άρη είσαι ενας απίστευτος άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την εικόνα του fuck-boy . Το μόνο που σου ζητάω είναι να δίνεις στους ανθρώπους την ευκαιρία να σε γνωρίσουν καλύτερα. Να ανοίγεσαι στους άλλους όπως μου ανοιχτηκες και σε εμένα τότε στην Κωνσταντινούπολη. Ρίξε τα τείχη σου και ζήσε στο έπακρον. Κάτι παραπάνω ξέρω που στο λέω.
    Ελπίζω να με θυμάσαι. Να θυμάσαι πως κάποτε πέρασα από την ζωή σου και να με έχεις σαν μια γλυκιά ανάμνηση και όχι σαν το ψέμμα που έζησες στο λύκειο. Όπως ακριβώς θα κάνω και εγώ. Σε έχω στο μυαλό μου σαν τον ένα και μοναδικό μου έρωτα.
          Φιλάκια και να ξέρεις πως είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί σου...... Με αγάπη Νεφέλη!