Behind The Smile

Part 40

Νεφελη POV 

"Θα σου γραψω και μια κρεμα για τα εγκαύματα σου." μου ειπε η γιατρος σημειώνοντας κατι ακομα στο χαρτακι και αφου το σκιζει το αφηνει πανω στο κομοδινο μου. 

Εκεινη την ωρα ανοιξε η πορτα αποκαλυπτοντας τον Στεφανο.

"Πανω στην ωρα Στρφανε, μολις τελειωσαμε." του ειπε η γιατρος ενω μαζευε τα πραγματα της.

"Ωραια, Νεφελη ειναι καποιος εδω που θα ηθελε να σου μιλησει." ειπε ο Στεφανος περνωντας μεσα στο δωματιο και απο πισω του ακολουθουσε ενας αστυνομικος.

"Αν φυσικα σας το επιτρεπει και η κατασταση σας δεσποινίς." ειπε αυτην την φορα ο αστυνομικος.

flash back...

"Τι θα τους πω; Σιγουρα θα κανουν πολλες ερωτησεις και αυτοι αλλα και η αστυνομια."

"Το χουμε σκεφτει αυτο Νεφελη, τιποτα δεν πρεπει να ειναι στην τυχη του. Καθε κινηση ειναι προμελετημενη εδω και πολυ καιρο. " μου ειπε με απαλη φωνη σφιγγοντας το χερι μου μεσα στις δυο της παλαμες.

"Τα λογια σου ειναι συγκεκριμενα και θα πρεπει να σιγουρευτουμε πως δεν θα ξεχασις τιποτα. Η καθε λεπτομερια μπορει να τα καταστρεψει ολα." μας διεκοψε κοιτωντας με βαθια μεσα στα ματι.

Now..

"Νεφελη εισαι καλα;" με ρωτησε ο Στεφανος κοιρωντας με και αυτος αλλα και ο αστυνομικος ανησυχοι. Η γιατρος δεν ηταν πια στο δωματιο.

Πρεπει παλι να χαθηκα στις σκεψεις μου.

"Ειμαι καλα, ας προχωρησουμε στις ερωτησεις. Οσο πιο γρηγορα τοσο το καλυτερο."

"Καλως. Θα μπορουσες να μας αφησεις μονους μας Στεφανε;" ειπε ο αστυνομικος ενω καθοταν στην πολυθρόνα απεναντι απο το κρεβατι μου.

Ο Στεφανος βγηκε σωπαλος απο το δωματιο

"Λοιπον Νεφελη πρωτη και η πιο βασικη, ειδες το προσωπο ή τα προσωπα τους;"

flash back...

"Τι θα πω αν με ρωτησουν για την εμφανιση σας; Ειναι τελειως τρελο αν εδω και σχεδον ενα μηνα δεν ειδα κανενος το προσωπο."  ειπα φοβησμενη.