THEATRE CLUB | yoonmin

¹⁸' Yardım edemezsin ki

"Jimin, eve dönmek istiyorum" diyerek kulağıma yakınlaşan Yoongi'yi duyduğumda başımı biraz geriye atarak yüzüne bakmaya çalışmış ve bunu yaparken ellerini de bırakmak zorunda kalmıştım. "İyi misin?" derken başındaki şapkayı düzelttiğim sırada Yoongi sıkıca kapattığı gözlerini açmış ve başını yavaşça iki yana sallamıştı.

İki saate yakındır oturduğumuz yerde Yoongi'nin bir süre sonra pek rahat hissetmediğinin farkına varmış olsam da çekindiğini ya da sıkıldığını düşünmüştüm fakat arada sırada başını tutarak yüzünü koluma doğru gömdüğünü ve daha da sessizleştiğini fark etmek biraz endişelenmemi sağlamadı dersem yalan söylemiş olurdum.

Bir şey onu rahatsız etmeye başlamış olmalıydı ve Yoongi de en sonunda dayanamamış olacak ki daha fazla o şekilde rahatsız olmak istemeyerek çekingence eve dönmek istediğini söylemişti.

Normalde olsa gitmek istediği için oldukça üzülürdüm fakat şu anda Yoongi gerçekten hiç iyi görünmüyordu.

Ağrı çekiyor gibiydi.

Tam olarak neden bir anda böyle olduğunu çözememiştim fakat yüzünün aldığı ifadeden ağrılı olduğu belli oluyordu, yanakları da kızarmıştı.

"Eve mi dönmek istersin yoksa benimle mi gelmek istiyorsun?" diye sorarken ne dediğimin farkında bile değildim bu yüzden kendimi ifade edip edemediğimden hiç emin de değildim.

"Bilmiyorum" diyerek diğerlerini sırtını dönerek ters bir şekilde otururken başını ellerinin arasına almış ve derin nefesler almaya çalışarak yüzünü dizlerine doğru gömmüştü. "Yoongi iyi misin?" diyen Taehyung'a döndüğümde Yoongi cevap vermediği için hepsi bana doğru bakmaya başlayınca neler olduğunu bilmediğimi belirtmek için omuzlarımı kaldırıp indirdiğimde Taehyung oturduğu yerden kalkarak yanımıza ulaşmıştı.

"Siz biraz oynamıştınız, üşüdüğü için mi oldu acaba?" diyerek ellerini omzuma doğru koyan Jin de iyice yanımıza yaklaşınca başımı iki yana sallamıştım çünkü üşüdüğü için olduğunu düşünmüyordum. Yoongi'nin hayatında ters giden başka şeyler vardı fakat bu ters giden şeylerin ne olduğunu bir türlü çözemiyordum.

"Abini aramamızı ister misin?" diyen Taehyung'a bakarken neler olduğunu gerçekten anlayamıyordum. Neden her zaman Taehyung onun hakkında bir şeyler biliyormuş gibi hareket ediyordu çözemiyordum, Yoongi'ye neler oluyordu ya da ona nasıl yardım edeceğimi de bilemiyordum. Aşırı derecede sinirlerim bozulmaya başlamıştı.

"Jimin gidelim" diyerek ayağa kalktığı gibi yanıma geldiğini gördüğümde başımı sallayarak diğerlerine bakmış ve hiçbir şey söylemeden kolumu Yoongi'nin omzuna doğru atarak onu iyice kendime çektikten sonra yavaşça yürümeye başlamıştım.

"Bir yerin mi ağrıyor?" diye sormuştum parmaklarını alnında gezdirmeye devam ettiğini görünce. Dolu gözleriyle başını salladığı dikkatimi çekti an direkt olarak kolumu beline doğru indirmiş ve onu durdurarak bana dönmesini sağlamıştım.

Başı ağrıyor olmalıydı ama bir anda durup dururken neden ağrımaya başlamış olduğunu anlayamıyordum. Yoongi ciddi anlamda kapalı ve kilitli bir kutu gibiydi. Yüzeysel olarak onda olan bir şeylerin farkında olsam dahi asla tam anlamıyla neler olduğunu anlayamıyordum.

Anlayamadığım için de Yoongiyle istediğim kadar yakınlaşamıyordum.

Ellerimi başına doğru çıkararak parmaklarımı alnında gezdirmeye başladığım sırada "Böyle yapınca iyi geliyor mu?" diye de sormuş fakat beklemediğim bir şekilde olumsuz bir baş sallama kazanmıştım. "İşe yaramıyor."