THEATRE CLUB | yoonmin

²' Güzel kokan bir atkı

Tiyatro ödevi

+82....:
beyler acil gelin buraya
telefon numaram sizde yoksa diye söylüyorum junmyeon ben

Jackson:
sizin için işlerimi bırakıp geldim bak
kıymetimi bilin

+82.....:
bugün buluşuyor muyuz ona göre bizimkilere haber vericem

Junmyeon:
önemli bir işiniz yoksa buluşuruz jimin arkadaşlarına öyle söyle
Yoongi? Mingi?

yazıyor...

+82.....:
ben boşum

Yoongi:

işim yok

Jackson:
GÜNAYDIN

Junmyeon:
of tamam bi dur şimdi hepiniz tamamsa okulun yakınındaki kafeye gelin bekliyorum

Jimin:
sen ne zaman gittin oraya

Junmyeon:
çok oldu gelin işte

Mingi:
zaten evde değildim geliyorum ben

Jackson:
prensim eviniz nerede acaba sizin

yazıyor...

Junmyeon:
aynen evi yakın olan beraber gelsin hadi biraz hızlı olun sıkılıyorum

Jackson:
sus bi adam cevap versin

Yoongi:

okulun alt sokağı

Jackson:
yakınmış tamam jiminle seni almaya geliyoruz
hadi jimin geldim ben sizin evin önüne

Jimin:

geliyorum

•••

"İşte diyorum ki o çocuğu nasıl o pozisyonda oynatırlar, aklım almıyor." Jackson bizim asla dinlemediğimizi bildiği halde söylenmeye devam ederken ben ellerimi ceplerime sıkıştırmış soğuktan korunmaya çalışırken üzerimdeki ince ceketin altında saklanmaya çalışıyordum.

Bizim böyle salaş görüntümüzün aksine yanımızda yürüyen Yoongi kendisini yeterinde sıcak tutacak uzun bir mont giyiyordu, boğazında yün bir atkı, başında ise turuncu bir şapka vardı ki onun bu kadar sıkı giyindiğini görmek benim daha da çok üşümeme neden oluyordu. Bir an önce diğerlerinin yanına ulaşarak sıcak bir şeyler içsem sahiden iyi olacaktı.

"Sence de öyle değil mi ama prensim ya, öyle dağılım mı olur?" diyen Jackson yanımızda yürüyen Yoongi'ye bulaştığında Yoongi yüzünü gömdüğü atkısından kaldırmış ve o kadar sıkı giymiş olsa bile kızarmış olan burnunu hafifçe çekerken "Efendim?" demişti.

Dinlemiyordu, dinlemediğini biliyordum zaten. Jackson bazı zamanlar gerçekten çok konuşuyordu çünkü.

"Boşver sen beni, geldik zaten içeriye girelim bir an önce yoksa donacağım" diyerek nefesini seslice dışarıya vermiş olan Jackson aramıza girmiş ve ikimizin de kollarını tutarken kafenin içerisine ilermişti.

İçeriye girerek diğerlerini bulduğumuzda eski tarzda olan bu mekanda yanan üç küçük şömineden birinin yanındaki masada oturduklarını görmek içimi rahatlatırken bulunduğumuz alanın sıcaklığı şimdiden bedenimi gevşetmişti.