THEATRE CLUB | yoonmin

³⁰' Seni öpeceğimi sandın

Şu anda odanın yarısını kaplayan mutfakta birlikte atıştırmalık bir şeyler hazırlayan Yoongi ve Taehyung'un gülüşme sesleri belki de ortamda en çok benim kulağıma geliyor olabilirdi. Bedenim sanki ikiye bölünmüş gibi bir kulağımla yakın arkadaşlarımın beni azalarmasını dinlerken diğer kulağım mutfak bölümünde kalan ikilideydi ve bu işi de oldukça iyi yürütüyor gibiydim.

Jungkook'un utanmasa çöp eve çevireceği öğrenci evine yaklaşık yarım saat önce gelmiştik ve hafta sonumu tamamen Yoongi'ye adayarak geçiremiyor olmamın tek nedeni arkadaşlarım tarafından üzerimde oluşturulan psikolojik baskıydı. Arkadaşlarım beni vicdanen çok fazla kötü hissettirdikleri için buraya kadar gelmek zorunda kalmıştım ve tüm bu her şey Yoongi'yle birlikte biraz olsun eğlenmek istediğimiz için olmuştu.

İzninizle öncelikle ben size nasıl bu noktaya geldiğimiz konusunu kısa bir şekilde özetlemek istiyordum çünkü üzerimde kurulan psikolojik baskının beni nasıl mağdur ettiğini bence herkes görmeli diye düşünüyordum.

Şimdi şöyle ki ben yine her zamanki gibi gitmiş günümü daha da güzelleştirmek için Yoongi'yle birlikte onun odasında gayet de medeni bir şekilde takılırken aklıma dahiyane bir fikir gelmişti. Saat geç olmaya başladığı için ve benim de artık onlarda kalmak için bahane aramaya çekindiğim bir gün olduğundan dolayı Yoongi'nin yanında daha fazla kalabilmek adına aklıma gelen ilk fikri ortaya atmıştım.

Bu fikir de kafadan numara sallayarak birileriyle başımı belaya sokmak yerine yakın arkadaşlarımı gizli numaradan arayarak onlarla biraz uğraşmaktı. Hem eğlenceli hem de benim açımdan belasız olacağı için bu fikri ortaya attığım anda Yoongi'nin bana dönen durgun bakışlarıyla karşılaştığım gibi saniyesinde fikrimin aslında o kadar da parlak bir fikir olmadığını hissetmeye başlamıştım.

Yine düşünmeden aklıma gelen ilk şeyi ortaya fırlattığım için fark etmemiştim fakat sahiden de aklıma gelen fikir üzerine düşününce biraz çocuksu gelmişti bana. Yoongi'nin yanında böyle davranmaktan nefret ediyordum ama yine de utanarak başımı eğmeden edememiştim o an. Gerçekten bir an bile kendimi küçük düşürmeden edemiyordum.

Run halimi yine saniyesinde değiştiren şey ise Yoongi'nin bu fikrimi bir anda mükemmel bularak heyecanlı sesiyle "Hadi yapalım!" demesi olmuştu tabii ki. Ben utançtan yatağın içerisine girip odada yokmuşum gibi davranacağım sırada böyle söylemesi üzerimdeki yükün kalkmasına neden olduğu için de öyle heyecanlanmıştım ki numaramı özele dahi almadan Hoseok'un numarasını tuşlamış bulunmuştum.

Aptal kafam işte.

Yoongi'nin de bu kadar heveslenmesi bu fikrimi bir anda dahiyane fikirler kotasına çıkarmış olduğundan dolayı aklım karışmıştı işte benim yine bir suçum dahi yoktu ki.

İlk başta tüm saçmalamalarımı umursamadan benimle konuşmaya çabalayan Hoseok bir yerde adımı ağzından kaçırdığı için aslında numarayı gizlemlediğimi fark etmemi sağlamıştı ve olay da aslında tamamen buradan sonra başlıyordu.

"Dur bir dakika fark ettin ama sen olmadı ki böyle" diye sızlandığımda başını omzuma koymuş koluma sıkıca sarılan Yoongi de bana katılır gibi başını sallamıştı. Onun da onaylaması oyunumuzun bozulmasına sebep olduğum için ciddi anlamda yüzümü asmama sebep olmuştu çünkü biz konuşurken gülmemek için dudaklarını ısıran Yoongi çok farklı bir görüntüydü gerçekten. O anı kaybetmiş olmak hoşuma gitmemişti.

"En başından beri biliyordum Jimin, ama artık bizimle pek görüşmediğin için yabancıdan farkın olmadığını düşünerek seni eğlendirmeye devam edeyim dedim" dediğinde ise sesindeki ciddi ton ikimizi de germiş olsa da bu sefer de onun bana şaka yaptığını düşünerek üstelememiştim fakat bir süre daha bu konu hakkında bana bir şeyler söylemişti. Bahsettikleri Yoongi'nin duymasını istediğim şeyler değildi çünkü arkadaşlarımdan uzaklaşmam onunla daha yakın olmak istediğimden olduğu için kendini kötü hissetmesini asla istemezdim.