YERALTI HAPİSHANESİ

Belki Biraz Dertleşiriz?

Herkese iyi geceler. İyi geceler diliyorum çünkü bunu yazdığım zaman saatler gece yarısını çoktan geçti. Ve aynı gece yayınlıyorum.

Bölüm başlığından anlamışsınızdır buraya biraz sizlerle konuşmak için geldim.

Benim adım Fatmanur, Yeraltı Hapishanesi ve Muhbir isimli iki adet hikayemi bu platformda yayınlıyorum. Yeraltı Hapishanesi'ni ilk yayımladığım günden bu yana tam beş yıl geçmiş. Arada sadece bir buçuk yıllık bir ara oldu. Onaltı yaşımdaydım bu hikayeye başlarken şimdi üç ay sonra yirmibir oluyorum. Zaman çok çabuk geçmiş. Bu kurguyu rüyamda görüp kaleme dökmeye karar verdiğim günden beri beş yıl geçmiş.

Belki bilenleriniz vardır gerçi o kadar eski insanlar kalmadı artık bu platformda ama benim bundan önce yayımladığım bir hikayem daha vardı. İsmi çok saçma bir şeydi bunu söylemek istediğimi sanmıyorum. Yüzkırk bin okunmayı geçmiş bir hikâyeydi. Onüç-ondört yaşımda yazdığım psikolojik kişilik bozukluğu olan bir kız hakkındaydı. Ve bu platforma ilk girdiğimde popüler olmaya başlayan kötü çocuk akımından etkilenmiş olmalıyım hikaye biraz o yine doğru kaymaya başlamıştı. Bunu farkettiğim zaman onca okunmaya, yoruma, kitabın popülaritesine bakmadan hikayeyi yayından kaldırdım. İki yıl hiç bir şey yazmadım çünkü biliyordum hala o etki içindeydim. Yazarsam yine aynısının olmasından korkuyordum.

Ben kendimi bildim bileli yazan bir insanım. Okuma yazmayı ilk öğrendiğim zamandan beri sürekli bir şeyler yazıyorum. İlk kurgumu, ilk kitabımı yazdığımda sekiz yaşındaydım ve hala bir şeyler yazıyorum.

Şuan hali hazırda yayımlanmayı bekleyen 6 adet hikayem daha var fakat onları yayımlamak gelmiyor içimden artık. Ben kendimi gösterme adına girdiğim bu platformda beş yılda sadece 50 bin okunmaya ulaşabildim. Kötü çocuk tarzı yazdığım ilk hikayem sadece bir kaç ayda 100 bin okunmayı geçmişti. Her zaman kendi kurgularımda hiç bir karakteri ezik göstermemeye çalıştım. Her zaman kadın olsun erkek olsun kendine güvenen, kendi ayakları üzerinde duran karakterler yazmaya çalıştım. Klişelerden, sıradanlıktan uzak tutmaya çalıştım hikayemi. O ilk yayımladığım hikayemi ilk hikayem olarak görmüyorum ben. Yeraltı Hapishanesi benim ilk hikayem. Beş yıldır hayaller kurduğum kitabım. Bu hikâye benim için çok özel.

Bu platformda birbirinin aynısı olan yüzlerce kitap var. Birbirinin aynısı sadece karakter isimleri değişiyor. Birileri milyonlarca okunma alıyor ben ve benim gibi bunu normalleştirmeyen, hayalleri olan yazarlar ise onlara imrenerek bakıyoruz. Bir kaç yazar, onların isimlerini vermeyeceğim, gerçi tahmin edilebilir kimler olduğu. Bütün kitaplarını aynı yazıyorar hiç bir değişiklik yok. Hepsi tek bir kurgu üzerine kurulu. Erkek karakter aynı, kadın karakter aynı ama yayınevi okunma sayısı olduğu için bu hikayeleri basılmaya uygun görüyor.

Hayır ben kadını döven bir erkek yazmayacağım asla. Hikayemde geçse bile buna tepkiyi ilk ben koyacağım. Benim hikayelerimde hiç bir kadın kendine vurulduğu, küfür edildiği zaman bunu unutmayacak. Benim hikâyelerimde erkekler bir kadına rezalet bir muamele gösterip iki bölüm sonra süt dökmüş kedi yavrusuna dönmeyecek. Ben bunları sevmiyorum ve bunları normal hale getirmek istemiyorum.

Ben sadece diğerleri gibi artık emeklerimin karşılığını bekliyorum. Çünkü biliyorum, baştan sonra tekrar okudum hikayemi eğer istemeden de olsa öyle bir şey yazdıysam düzelteyim diye. Rüya başına bir şeyler gelmiş bir kız ama sonra arkadaşları sayesinde toparlıyor ve onlar her zaman birbirine destek çıkıyor. Ben bunların normal olmasını istiyorum. Çünkü altı-yedi yıl önce Wattpad böyle bir yer değildi. Az kişiydik belki ama herkesin emeğine değer veriyorduk.

Muhbir'e bir süre bölüm atmayacağım. Bu hikâye için sizleri çok beklettim bu yüzden Yeraltı Hapishanesi'ne devam edeceğim.

Olaya sadece benim açımdan bakmayın lütfen. Sadece kendi hikayem adına konuşmuyorum, benim gibi olan bir sürü yazar var. Bizlere oy ve yorumlarınız ile destek verdiğiniz zaman çok mutlu oluyoruz. Sadece bizi yalnız bırakmayın.

Şimdiye kadar okuyup beni anlamaya çalıştıysanız teşekkür ederim. Yeni bölümde görüşmek üzere, kendinize iyi bakın...

Fatmanur Kulaksız