it's time to go | JJK

6

¤Hüznüm, hissizliğe dönüştü.¤ -Paulo Coelho

[Bölüm 6: Mavi Çocuk]

"Hasta olacağız." diye homurdandı Hyobin. Yine de kocaman ısırmayı ihmal etmemişti dondurmasını.

"Seni izlemek bile hasta ediyor." diye söylendim ceketime sarılarak.

Pekala, ekimin ortasında dondurma yeme fikri pek sağlıklı durmasa da eğlenceliydi. Kafamda dönüp duran düşünceleri donduruyordum, fena mı?

Yapış yapış seslerin doldurduğu sürenin ardından "Chaerin." diye konuştu arkadaşım. O kadar hafif mırıldanmıştı ki adımı, yarasalar zor duyacaktı nerdeyse.

"Raylardaki olay... Hayal görmediğine emin misin?"

Dürüst olmak gerekirse emin olamıyordum. Saat çok erkendi, hava soğuktu, uykuluydum ve küçük bir çocukken çok sık halüsinasyon görürdüm. İşin kötü yanı, Hyobin bile bana inanamıyorsa cidden şüphelenirdim. En azından onun inandığı fikri bana umut vermişti.

"Yanlış anlama sakın." dedi bir çırpıda. "Sadece, bilirsin, bu çok ciddi bir durum. Sabah erkendi dedin, hayal görmüş olamaz mısın?"

Haklıydı, kendime güvenmiyordum ama risk almaya değmezdi. "Ne gördüğümü biliyorum. Oradaki Jungkook'tu."

Dondurma çubuğunu son defa, tamamiyle, yalayıp çöp kutusuna fırlattı. "Sen demiyor musun bazen kafam karışıyor, diye?"

Kafa salladım düşüncelerim arasında. Bir kanıt arıyordum, ona ve bana inandıracak bir kanıt.

"Yara! Sen de gördün, Jungkook'un alnındaki yara!"

"Jungkook ve Yoora'ya göre öyle olmamış ama o yara."

"Yoora mı?"

"Hm, Yoora'yla oynaşırken koltuktan düşmüş." dedi Hyobin kusar gibi yapıp.

Pekala, ben mi uyduruyordum onlar mı?

Bu soruyu cevaplamaya gerek var mı? O, az daha ölüyordu Chaerin.

"Yalan söylemiş olmalılar. Yoora'yı neden karıştırdı bilmiyorum ama tamamiyle yalan." dedim yüzümü ovalarken. "Riske atamam. Hiçbir ihtimali göz ardı edemeyiz Hyobin."

Ağır ağır kafa salladı, tatmin olmamıştı.  "Hadi haklısın diyelim, kim inanacak bize? Jungkook her şeyin üstünü örter ve eğer ailesi duyarsa-"

Aniden kıçım titreştiği için korkuyla yerimden sıçrayıp Hyobin'i bölmüştüm. Telefonu bir çırpıda cebimden çıkarıp ekrana baktım. Jungkook arıyordu. Jungkook mu?

Boğazımı temizleyip ufak bir selamla açtım aramasını. Konuya direkt "Bugün çalışabilir miyiz?" ile girmesini beklemesem de şaşırtmamıştı. "Tabii. Kaçta buluşalım?"