Aşk Olsun

8

Ben Derini bidaha göremeyecek miyim?
.
.
.

Derinle konuştuktan sonra telefonunu alıp gitmişti. Bu odada tek başıma kalmıştım. Gözlerimi silmiş ve ayağa kalkmıştım. Odada bir sağa bir sola gidiyordum. Aklımda ki düşüncelerden kurtulamıyor ve o düşüncelerde boğuluyor gibi hissediyorum. Derin... Benim tek ailemdi. Her ne olursa olsun her zaman yanımda olan arkadaşım. Burdan çıksam nolucaktı? Bana göre güzel bir plan yapmış Derini güvene alıp polise gitmiştim ama olmamıştı. Polis bilerek beni onun eline bırakmıştı. Düşüncelerimde kaybolmuşken ayağımın ağrısıyla düşüncelerden kurtuldum.

"Ahhh!!"

Ayağımı odada bulunan siyah masanın kenarına vurmuştum ve fena halde sızlıyordu. Ayağımı tutarak olduğum yerde birkaç kez zıpladım. Bir anda açılan kapıyla yerimde durmuştum ama hala ayağımı tutuyor ve ağrısının geçmesini umuyordum. İçeriye giren tabi ki psikopattı. Endişeli gözleri beni süzdü ve sonra telaşla yanıma geldi.

"Güzelim iyi misin?" dedi.

"İ-iyiyim." dedim.

Bu manyağın daha adını bile bilmezken şimdi üzerime gelmesi beni korkutmuştu. Ayağımda ki acı azalınca ayağımı bırakmıştım.

"Güzelim ne oldu?" dedi.

"Hiç bişey olmadı. Bana bidaha güzelim deme! " dedim.

Söylediklerim kaşlarının çatılmasına neden olmuştu ama bu umrumda değildi.

"Benimle inatlaşma güzelim. Ben sana istediğim şekilde seslenirim." dedi.

"Sürekli aynı şeyler. Neden? Seni gördüğüm günden beri bana sürekli onu yapma bunu yapma diyorsun. Ben insanım ve ben zorla tutuluyorum. Senin sinirlenmen umurumda değil. Adını dahi bilmediğim bir psikopatın hiçbişeyi umrumda değil. " dedim.

Beni hem zorla tutuyordu hemde emir veriyordu. Bu psikopat adamın adını dahi bilmiyordum ve yanında zorla kalıyordum. Şaka gibi!

"Bunları konuşalım o zaman. Ben sana kendim hakkında bilmen gerekenleri söylüycem ve sende artık benden korkmayacaksın." dedi.

Benimle anlaşma yapıyordu. Kendi hakkında bazı bilgiler karşılığında ondan korkmamamı istiyordu.

"Beni zorla tutuyorsun, beni tehdit ediyorsun, beni arkadaşımdan Derinden ayırıyorsun, şimdi bana gelmiş benden korkma diyorsun. Sence korkmamak mümkün mü?" dedim.

Ondan elbette korkuyordum ama bu korkum o kadar fazla değildi.

"Her şey düzelecek. Güzelim sana söz veriyorum her şey çok daha iyi olacak. Şimdi aşağıya inelim yemek yerken sohbet ederiz olur mu?" dedi.

Açlığımı hissetmiyordum ama ondan bişeyler öğrenmek için her şeyi yapardım. Onu sadece başımla onaylamıştım. Elini yavaşça belime koymuştu ve bana biraz daha yaklaşmıştı. Elimle elinden kurtulmak istedim ama çabam boşa çıkıyor her denemede elini sıklaştırıyordu. Pes ederek çabamı durdurdum.

"Bana karşı koyamayazsın güzelim. Bunu zamanla anlayacaksın." dedi.

Sadece kafamı kaldırıp gözlerine baktım. Bunu önemsemeğini anlayınca gözlerimi gözlerinden çektim ve yürümeye başladım. Benimle birlikte o da yürümeye başlamıştı. Merdivenlerden aşağıya inmiş ve bir odaya gimiştik. Bu oda diğer odalara göre daha küçüktü. Odanın ortasında yemek masası vardı. Odanın köşelerinde de 2 tane tekli koltuk vardı. Yemek masasının üzerinde bir sürü yemek vardı. İkimizde yerimize oturmuştuk. O masanın başında ki sandalye de otururken ben ise hemen sağında duruyordum. Önümdeki tabakta bazı yemeklerden azar azar konmuştu. Yemek yemek istemediğim için direk ona döndüm. O zaten beni izliyordu.