Aşk Olsun

26

"Gece o pislik bana..." dediğinde neden bu durumda olduğunu anlamıştım.

Yağıza bunun hesabını ayrıca soracaktım.
.
.
.
Sonunda Derin sakinleşmiş ve yorgunlukla uyuyakalmıştı. Dizlerimde ki kafasını yavaşça yastığa koydum. Üzerine ince bir şey örtüp odadan çıktım. Derin bir nefes aldım sakinleşmek adına ama olmamıştı. Sakinleşememiş aksine aklıma gelenlerle daha fazla çıldırmıştım.

"Gece o pislik bana sürtük dedi."

"Gece o pislik bana sürtük dedi."

"Gece o pislik bana sürtük dedi."

Aklıma gelen sözler iyice delirtmişti. Belki başka birisi bunu umursamazdı ama Derin herşeye kırılan bir kızdı. En ufak birşeyde bile kırılan nazik birisiydi. Eski sevgilisinden bu yönde bir kazık yemişti zaten zor unutmuştu şimdi ise Yağız bidaha hatırlatmıştı. Merdivenleri hızla indim ve salona girdim. Yağız az önce Derin'in oturduğu yerde oturmuş öylece bekliyordu. Önüne dikilip konuşmaya başladım. Sesimi fazla yükseltmiyordum ki Derin sesleri duyup uyanmasın.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun Yağız!? O kıza nasıl böyle bir şey diyebilirsin!? O kızın ne yaşadığını biliyor musun? Herşeye kırıldığını biliyor musun? Ben söyliyim! Hayır! Ve sen direk ona hayatında en nefret ettiği kelimeyi kullanıyorsun! Ya hadi onu geçtim o benim en yakın arkadaşım nasıl olurda onunla böyle konuşursun . "dedim.

Ulaş hiç müdahale etmemiş öylece oturduğu yerden beni izliyordu . Yağız kafasını yavaşça kaldırıp bana baktı ve konuşmaya başladı.

" Ben bilmiyordum yenge. Nerden bileyim arkadaşın olduğunu? Bilsem söylemezdim . Yeminle bilmiyordum gelsin özür dilerim." dedi.

Gözlerinde ki pişmanlığı görmüştüm ama Derin kabul edecek miydi? Bilmiyordum.

"Bidahakine dikkat et o zaman. Tanımadığın herkese bu muameleyi yapamazsın." dedim.

Ulaş benim sözlerimden sonra konuşmaya başlamıştı.

"Tamam. Derin gelsin özür dilesin kapansın konu." dedi.

"Derin uyuyor." dedim.

"O zaman uyanınca konuşurlar." dedi umursamaz bir şekilde.

Ulaşa baktığımda onun da bana baktığını görmüştüm. Gözlerimiz birbirine kenetlenmişken salonda dıyulan telefon sesiyle telefona baktım. Derinin telefonu çalıyordu. Tekli koltukta yüz üstü olan telefona ilerledim ve elime aldım. Ekranda yazan isimle güçlükle yutkundum.

Bitanem arıyor...

Derinin babası arıyordu ve eminim ki kızının sesini duymadan kapatmayacaktı. Şimdi açsam bir sorun açmasam apayrı bir sorun. Açsam Derinle konusması gerek, açmazsam akşama kadar durmadan arayacaktır. En iyisi düzgün bir yalan bulmak. Daha fazla bekletmeden aramayı cevapladım ve telefonu kulağıma yaklaştırdım.

"Kızım nerdesin sen!? Bu telefon neden açılmıyor? Sana bişey oldu sandım!" dedi.

"Alo Mrhmet amca. Ben Gece." dedim.

"Gece kızım Derin nerede? Bişey mi oldu yoksa!?" dedi endişeli sesiyle.

"Yok Mehmet amca. Bugün çok yoruldu uyuyakaldı. Yeni uyudu sayılır ama istersen uyandırayım." dedim

"Yok kızım uyandırma ama uyanınca bana dönsün mutlaka." dedi.

"Tamam Mehmet amca. Söylerim ben ona uyanınca arar seni." dedim.

"Sen nasılsın kızım? Kusura bakma bi anlık panikle soramadım." dedi.

"İyiyim Mehmet amca siz nasılsınız?" dedim.