Aşk Olsun

23

Ben nasıl anlatacaktım ki o kadar olayı? Babamın bana yaptıklarını... O bana anlatmıştı ben de ona anlatmalıydım. Derin bir nefes alıp konusmaya başladım. 
.
.
.
"Ben çok küçükken annem beni, bizi bırakıp gitmiş. Babamın eziyetleri ben çocukken başlamıştı bu yüzden...Benim en ufak hatama dayanamazdı. Bir gün sadece ondan izinsiz yemek yediğim için dövmüştü beni ve ben o zaman sadece 7 yaşındaydım. Çok kötüydü. Her yerim ağrıyordu , saçlarımın dipleri sızlıyordu. "dedim.

Gözlerim dolmuş sesim kısılmıstı.
Anlattıklarımla Ulaşın sinirlendiğini hızla nefes alıp vermesinden ve bir elinin yumruk olmasından anlamıştım.

" Buraya, bu şehire gelene kadar işkenceyle büyüdüm ben Ulaş. Üniversiteyi kazanmak benim için kurtuluştu. Babamdan kurtulmak için tek şansım üniversiteydi." dedim.

Gözlerimden akan yaşları durduramıyordum. Kendimi her ne kadar sıksamda durmuyordu ve her sıkmamda boğuluyormuş gibi hissedip bırakmak zorunda kalıyordum. Derin nefesler alıp durdurmaya çalıştım . Ulaşın sesiyle ona baktım.

" O adam peşine hiç mi düşmedi? " dedi.

Düşündüm... Babam dediğim adamdan o kadar işkence gördükten sonra buraya ilk geldiğim zamanı düşündüm.

"Derinin ailesi bu konuda yardım ettiler. Kazandığımızı öğrendikten sonra onlardan yardım istedim babamı ikna etmeleri için. Ama ikna olmadı. Ben de kaçtım. O gün akşam Derinle buraya geldik. Bir kaç kez nasıl olduysa telefondan ulaştı küfür etti...bana o-oruspu dedi. Annen gibisin dedi. "anlatmak zordu.

Hepsini geçmişte bırakmıştım ve ilk defa gün yüzüne çıkarıyordum.

" O şerefsizi bulup öldüreceğim. "dedi.

" Bunu yapmanı istemiyorum "dedim.

" Sana bu kadar şeyi çektiren kişiye de acıyorsan veya üzülüyorsan diyecek bişeyim yok sana. "dedi.

" Ben sadece o şerefsizin kanının sana bulaşmasını istemiyorum bunun yüzünden ceza almanı istemiyorum. "dedim.

" Daha önce ki bir cinayetime şahit olmuştun ama bak hala burdayım. Bana kimse hiç bişey yapamaz. "dedi.

" İnsanları neden öldürüyorsun? "dedim.

" Benden korkmanı istemiyorum. Sadece yanlışı olanlara zarar veriyorum. Masumlara dokunmuyorum. "dedi.

" Gerçekten sonsuza kadar yanımda olacak mısın? Her ne olursa olsun beni bırakmayacaksın dimi? "dedim.

Korkuyordum... Yalnız kalmaktan , terk edilmekten, Ulaşın bırakmasından deli gibi korkuyordum.

" Senin hep yanında arkanda sağında solunda olacağım . Seni bırakamam bitanem seni bırakmak ölümle eş değer bende. İnsan kendini bile bile ölüme götürür mü?" dedi.

Başımı olumsuz anlamda sallamakla yetindim.

"Artık üzülmek yok tamam mı?" dedi.

"Tamam." dedim.

"Ulaş senden bişey isteyebilir miyim?" dedim.

"Tabi güzelim ." dedi.

"O hastanede bana kardeşim diyen çocuk ona ne oldu?"dedim.

" En son yoğun bakımdan çıkmıştı. "dedi.

" Peki benim için annemi ve o çocuğu araştırır mısın? "dedim.

" Güzelim o ço-"sözünü kestim hemen.

" Biliyorum kardeşim olamaz ama yinede araştır lütfen. Çocuk belki de bişeyler biliyor. "dedim.