Aşk Olsun

21

Merak etme uyanıcam. Sadece başım ağrıyor ve midem bulanıyor." dedim.

"Bak mide bulantında başlamış. Uyuma aç gözlerini." dedi.

Zaten en son duyduğum söz de buydu.
Bilincim kapanmıştı...
.
.
.

Gözlerimi açtığımda beyaz odayla karşılaştım. Ulaş beni dinlememiş yine getirmişti. Başım ağrıyordu. Elimi ağrıyan yere dokundurduğum da sardıklarını fark ettim.

-Zaten saracaklar ne yapacaklardı?

-Kes sesinii.

İç sesimle olan kavgamı hızla kesip doğrulamaya çalıştım. Ayaklarımı yere koyduğumda başım dönmüştü ve düşmemek için yataktan destek almıştım. Gözlerim kapalı bir şekilde bekliyordum. Ben beklerken kapının açılıp kapanma sesi geldi ve hemen ardından Ulaşın sesi odada yankılandı.

"Güzelim iyi misin? Ne oldu? Başın mı döndü? Doktor çağırayım mı? Bu nasıl soruysa sen uzan ben hemen geliyorum." dedi ama ben kolundan tutup gitmesine izin vermedim.

"Merak etme iyiyim. Bir an ayağa kalkınca başım döndü. Hem sana hastaneye getirme demiştim." dedim.

"Güzelim seni tehlikeye atamazdım. Merak etme eğer istemiyorsan çıkarız evimize gideriz." dedi.

"İyiym ben gidelim burdan." dedim

"Tamam doktorla konuşucam izin verirse sorun yoksa gideriz." dedi ve bişey söylememi beklemeden hızlıca çıktı odadan.

Kendi şuan benim yerimde olsa eminim ki doktoru dinlemez çıkardı. En son ki kız neyin nesiydi? Ulaşa aşkım demişti. Bunu elbette ki soracaktım ama şuan ne yeri ne de sırasıydı.

Bir süre bekledikten sonra sonunda Ulaş yanında doktorla içeriye girmişti.

"Merhaba Gece hanım. Nasılsınız?" dedi.

"Başım ağrıyor ama bişeyim yok. Eve gitmek istiyorum." dedim.

"Gece hanım sizinle açık konuşmak istiyorum." dedi.

"Tabi lütfen." dediö.

"Gece hanım daha önce kafatasınız açılmış. Yani darbe almış. Önceden aldığınız darbe için bir doktora göründünüz mü?" dedi.

Babamın yaptıkları geldi bir bir gözümün önüne. Nasıl işkence ettiği geldi. En kötü anılarımdan biri canlandı gözümde.

//GEÇMİŞ//

İşten yorgun bir şekilde gelmiştim. İçeriye girdiğimde o leş gibi koku burnuma doldu. Anlaşılan yine evdeydi ve içmişti. Küçük adımlarla salona ilerledim. Koltukta yayvan bir şekilde oturmuş her zaman ki gibi etrafında içki şişeleri vardı. İçeriye girdiğim anda gözleri beni buldu be ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Sen... Aynı o kadına benziyorsun. Neden bıraktı seni benim başıma ki? Küçükken atacaktım seni kapıya da olmadı işte." dedi.

Anneme olan bütün sinirini bütün öfkesini benden çıkarıyordu. Keşke baba keşke öldürseysin de bu kadar acıyı yüklemeseydin omzuma.

" Ben o değilim ama. Sırf ona benzettiğin için bana eziyet ediyorsun. Neden baba? Kızınım ben senin. Onun olduğu gibi seninde kızınım. Ne-" daha devam etmeden yine vurmuştu bana.

Bir kere yetmedi devamı geldi. Bir kere vurmadı defalarca vurdu. Bir kere çekmedi saçımı defalarca çekti. En son hamlesi ise alıp beni yere vurmaktı anlaşılan ki yapmıştu.
Kolumdan kaldırıp sert bir tokat atmıştı. O tokatla bir kez daha yıkıldım ben. Yere düşmüştüm ve başım çok fazla ağrıyordu. Düşmemi umursamadan bir tekme daha attı. En son sinirini almış olacak ki yanımdan gitti. Kalkmaya çalıştım olmadı. Başımın ağrısı ve karnımın ağrısı kıvrandırıyordu beni.