Aşk Olsun

7

Bilincim duyduklarımdan sonra tamamen kapanmıştı.
.
.
.

Gözlerimi başımda ki keskin ağrıyla açmıştım. İlk bir kaç dakika bulanık görsem de sonradan düzelmişti. Kafamda ki ağrı geçmemiş yerli yerini koruyordu. Yavaş bir şekilde yattığım yerden doğruldum. Bulunduğum oda tanımadığım bir odaydı. En son olanları hatırladığım da kimin evinde olduğumu tahmin etmek zor değildi. O adamın evimdeydim. Kendimi zorlayarak ayağa kalktım. Odanın içinde iki kapı vardı. Birisi banyo diğeri koridora açılıyordu galiba. Odaya göz gezdirdiğim de siyah ağırlıklı olduğunu fark ettim. Odanın nerdeyse her yeri siyahtı ama bu boğmak yerine rahatlatıyordu. Odada daha fazla durmak istemediğim için yatağın karşısında olan kapıyı açtım. Kapı tahmin ettiğim gibi koridora açılmıştı. Kapıyı ardımdan sessizce kapatmıştım. Etrafıma baktığımda karşı tarafta ve çıktığım odanın yan taraflarında başka kapılarda vardı. Koridorun sonun da ise merdiven vardı. Dikkat ederek merdivene doğru yaklaştım. Evde kimse yok gibi hiç ses yoktu. O adama güven olmazdı yinede.

Adımlarıma dikkat etmeye devam ederek aşağıya indim. Merdivenlerin sonuna geldiğim de etrafa bakmıştım. Görünürde kimse yoktu. Aşağı kattada kapılar vardı. Merdivenlerden inince karşım da çıkış kapısı olduğunu tahmin ettiğim kapı vardı. Büyük bir kapıydı ve süslüydü. Tekrardan yürümeye başlamış bu sefer o kapıya doğru gidiyordum. Kapıyı açmaya çalışmıştım ancak açılmamıştı. Kilitlemişti tabiki de! Kapının yanında olan pencereden dışarıya baktım. Gördüğüm görüntü beni kısa zamanlı bir şoka uğratmıştı. Dışarıda 50'den fazla adam vardı. Muhtemelen kaçmamam için önlem almıştı. Bu kadar adamın içinden nasıl kaçacağımı şimdilik bilmiyordum ama bir şekilde kaçıp kurtulacaktım.
Pencereden uzaklaşıp odalara girmeye başladım.

***

Alt katta ki odaların hepsine bakmıştım. Yukarıya bakmak için merdivenlerden çıktığım da araba sesi duyulmuştu. O manyak herif gelmiş olmalıydı. Koşarak çıktığım odaya girmiştim. Kapıyı sesiz bir şekilde kapattım. Bu sırada alt katta ki kapının açılıp kapanma sesi gelmişti.
İlk uyandığım gibi yatmıştım. Belki... Uyuduğumu sanar ve giderdi. Aşağıdan sesler gelmeye başlamıştı. Her kimle konuşuyorsa sinirli olduğu belliydi çünkü bağırarak konuşuyordu. Gözlerim kapalı bir şekilde onun söylediklerini dinledim.

"Delirtme beni! Sana söyledim bugün gelmiyorum! Sen hallet bir şekilde." dedi.

Telefonla konuşuyordu muhtemelen çünkü bir süre sessizlik olmuş sonra ise tekrardan konuşmaya başlamıştı.

"Bir haltı beceremiyorsunuz. Tamam akşama gelirim! Akşama ayarlayın!" dedi ve sesler kesildi.

Telefonu kapatmıştı galiba. Adım sesleri yavaş yavaş yaklaşıyordu. Onun yaklaşması beni geriyordu. Kalbim korkuyla atmaya başladı. Sonunda adımları durduğun da nefesimi bir süre tutmuştum. Kapının yavaşça açılmasıyla bende aynı yavaşlıkta nefesimi vermiştim. Uyuduğumu sanmasını ve gitmesini istiyordum. Kapının kapanma sesi odada duyulan tek sesti şimdilik. Tekrardan adım seslerini duydum. Yanıma yaklaşıyordu ve bu benim için hiç iyi degildi.

"Uyumuyorsun, biliyorum." dedi.

Nasıl anlamıştı? Ne yapacaktım? Kalksam o yine bir şekilde bişeyler yapardı. Kalkmasam bu sefer yine kaldıracaktı. Şimdilik en mantıklısını yapıp gözlerimi yavaşça araladım. Gözlerimi açtığım da yattığım yatağın dibinde olduğunu görmüştüm. Yatakta doğruldum ve arkada ki yatağın başlığına yaslandım. Gözleri beni takip ediyordu. Ben yatağın başlığına sırtımı dayamış ve ayaklarımı kendime doğru çekmiştim. Böyle daha güvende hissediyordum ama burda ne kadar güvende hissededebilirdim ki? Bu hareketimle açtığım boşluğa oturmuştu. Ben onun için açmamıştım ki orayı. Kalksın gitsin istiyordum. Beni bırak desem yine aynı şeyleri söyleyecekti.