Şeytan İle Anlaşma

78.Şeytan ile Anlaşma, Sadece 💯 Gün

   "Sadece...8...Gün..."

    "Oyunlar ve oyuncular..."

  
     Yatağımdan doğrulup tavanıma baktım. Serhat'a akşam döneceğim demiştim ama işte nasip olmamıştı.

      Sessizce tavanı izlerken aklıma bir bir doldu geçmiş. Emeklerim, saatlerim, yıllarım, omuzlarım ve yüklerim... Bir bir uğraştığım onca şey bu evdeydi. Evimdeydi.

    Şimdi ise sadece birkaç günü kalmış, gidecek olan bir misafir gibiydim.
 
     Her şeyi boşvermek bir yana intikam almak isteyen bir yanım da yok değildi. Özlediğim yatağımda doğruldum ve kalkıp önce pencereme yapıştırılmış olan "satılık" yazısını yırtıp attım.

    "Mimi, benim malım mülküm kimin hesabına geçmiş?" dedim sinirle. Aynamın karşısına geçip çekmecemi açtım. Mücevherlerim de yalan olmuştu tabii.

     Saçlarımı at kuyruğu yaparken Mimi konuşmaya başladı.

     "Şirketinizin sahibi olan Özcan Seçkin'e geçirilmiş.  Bankadaki birikmişiniz, Antalya'daki yazlığınız, arabalarınız ve eviniz."  dediğinde derince nefes aldım.

     "Bana Özcan Beyin(!) adresini bulur musun?" dedikten sonra dolabımı açıp içinden siyah bir kot çıkarttım. Sadece pantolonumu değiştirip dünkü giydiklerimi üstüme geçirmiş, odamdan çıkmıştım.

    "Adres bulundu."

     Merdivenlerden inip mutfağa geldiğimde derince nefes aldım ve tezgahımın üzerine oturdum. Evimi kurcalamışlardı. Eşyalarımın yerleri değişmişti. Pis ve kirliydi.

     "Şimdi senden çok önemli şeyler isteyeceğim." diyerek tezgahın üstünde, hemen yanımda duran silaha ve bıçağa baktım.  "Özcan Bey'in (!) telefonunu hacklemeni istiyorum. Numarasını bul ve icabına bak. E-postasıns gir, özel ve kişisel bilgilerine eriş ve kirli iş olduğun her şeyi bana bildir."

     Silahı elimin içinde döndürdükten hemen sonra tezgahtan aşağı atlayıp televizyon ünitesinin altındaki kameramı çıkardım. Bir de çekmecelerden Bluetooth kulaklığımı.

    "Tabii benim de bir şey yapmam gerek..."

.
.
.

      Garaja girdiğimde arabamın ön camına yapıştırılmış satılık ilanını söve söve çıkarttım ve yırtıp bir kenara attım. Her şeyimi satıp para alma derdinlerdi sanırım.

      "Mimi kapıyı aç." Otomatik olarak açılan kapı ile içeri girip şoför koltuğuma oturdum. "Seni özledim bebek." dedikten sonra garajın kapısı otomatik açıldı ve Mimi arabayı çalıştırıp ilerledi.

    Kırmızı araç evin garajından çıktığında durdurup arabadan indim. Evimin anahtarını, yaz kış yeşil kalan, çam ağacımın ince dalına asıp tekrar arabaya atladım. 

    "Ben sürerim. " direksiyonu kavradığım gibi gaza basıp hızla site yoluna çıktım. Hava iyice kararmıştı zaten.

  
    "Güvenlik var mı?"

    "Ev çevresinde üç tane kamera var sadece." dediğinde derince nefes aldım.

     "Doğru, neden evinde koruma tutsun ki? Sonuçta gizli işler çevirmiyor..." diyerek alay ettiğim sıra yan koltuğa oturan vasıfsız ile dikiz aynasından arka yola baktım.

     "Seni neden bu kadar ciddi görüyorum?"  dedi alay eder gibi.

     "Kandırılmayı sevmiyorum. Bir hiçmişim gibi kullanılmayı da sevmiyorum." diyerek gaza yüklendim.