🎶phantogram, black out days
🦋
Yaklaşık olarak yarım saattir odada bir ileri bir geri volta atıyor, yapacağım şeyi düşünmeden edemiyordum. Alex'ten habersiz bir şeye kalkışmıştım ve şimdi de onun nasıl bir tepki vereceğini tahmin etmeye çalışıyordum. Çünkü konu o olunca defalarca kez sorgulamam gerekiyordu.
Alice bu sabah bana mesaj atıp akşam önemli bir davet olduğunu, ailemin davete katılacağını söylemişti. Büyük ihtimalle Johnson neler olup bittiğini öğrenmek için onu zorlamıştı çünkü Alice benimle bu kadar çok muhatap olmazdı. Hatta onunla nadiren bir yerlere giderdik. Ağzımdan laf alıp Johnson'a yetiştireceği bariz belliydi.
Bir yandan Alice'in ona attığım mesajdan sonra kiminle olduğumu defalarca kez sorması bana bir şeyleri kanıtlamak zorundaymışım gibi hissettiriyordu...
En sonunda düşüncelerime son vermeye karar vererek elimdeki telefonun ekranını kilitledim. Telefonu yatağın üzerine rastgele bırakıp odadan ayrılırken aşağıdaki çalışan kadınlardan birisine seslendim. Hiç merdivenleri inip Alex'i arayamazdım, ben de çalışan kadınlardan birisine sordum.
Onun bir alt kattaki odada olduğunu öğrenince yavaş yavaş merdivenleri inmeye başladım. Çok geçmeden bana tarif edilen odanın önüne gelebilmiştim. Derin bir nefes alarak kapıyı tıklattım. Çok geçmeden aldığım cevapla kapıyı aralayıp Alex'in dikkatini çekmeyi başarmıştım.
"Lamia? Bir şey mi oldu?"
Onun bir anda endişeyle oturduğu sandalyeden ayaklanmasıyla kafamı hızla sağa sola sallayarak cevap verdim. Bir sıkıntı olmadığını anladığı an yüzündeki ifade son buldu. Ben de daha fazla kapıda dikilmek yerine içeri girerek kapıyı ardımdan kapattım. Ardından yönümü ona çevirdim.
"Ben senden habersiz bir şey yaptım."
Kaşlarını çatıp çalışma masasının üzerindeki bilgisayarının ekranını kapattı ve yanıma doğru gelmeye başladı. Bense hâlâ daha nasıl açıklayacağımı düşünüyordum. Kesin ona sormadan böyle bir şey yaptığım için kızacaktı. Sonuçta aramızdaki ilişki pek de normal değildi.
"Ne yaptın?"
Onun yanıma gelmesiyle iyice tedirgin olurken odadaki çift kişilik koltuğu işaret ederek oturmak istediğimi söyledim. Şu an tamamen vakit kazanmak için uğraşıyordum. Lakin her geçen saniye onu daha da gerdiğimin farkındaydım.
Ben koltuğa oturduğumda o da hemen yanıma oturup artık konuşmam için gözleriyle baskı yapmaya başlamıştı. Derin bir nefes alıp olaya bir yerinden giriş yapmaya çalıştım.
"Alice'in mesajlarına cevap verdim."
"Pekâlâ, buradaki sorun ne?"
İstemsizce oflamama engel olamazken bakışlarımı kaçırdım. O kadar çocuksu davranmıştım ki bunu şu an fark ediyordum. Resmen bir başkasını kıskandırmak için yalan söylemiştim ve o yalan da çok geçmeden ortaya çıkacaktı.
"Onları kıskandırmak için bir şeyler uydurdum ve şimdi de... Off! Bir anlık o uydurduklarıma seni dahil ettim işte. Özür dilerim, yapmamam gerekiyordu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHİR AMBARI
ChickLit"Çok âşığım, amca. Tam onu unuttum sanıyordum, bitti diyordum. Hepsi onu görene kadarmış. Bir bakışıyla kanıtladı bana bunu." "E bu çok iyi bir haber! Kim bu kadın? Tanıyor muyuz?" Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. Ben bile tanımıyordum ki onu. Yü...
