'' මෝඩ බූරුවා.. කිසිම දෙයක් හරිහමන් විදියට කරගන්න උබට පුලුවන්කමක් නෑ.. මගෙ වටිනා කාලෙයි උබ ඔය විදියට කාලා දන්නෙ.. මට වෙන මොකෙක් හරි උදව්වට හිටිය නම් තෝව මම මෙලහකටත් අලු කරලා...."
වයසක නපුරු මායාකාරයා තරහින් පරිභව කරන්න පටන් ගත්තෙ එයා ලග බියගුලු විදියට ඔලුව නවාගෙන බිම හාර හාර හිටිය විරූපී අගුටුමිට්ටා දිහා ගිනිගන්න ඇස් වලින් බලලා ඔරවන ගමන්.
"ම්.... මට... ස්... සමාවෙන්න.. උතුමා....."
අසරණ විරූපී අගුටුමිට්ටට එයා කියන්න ගිය ඉතුරු ටික ඉවර කරගන්න බැරි උනේ මායාකරුවා එල්ල කරපු තදබල පා පහරින් පරඩැලක් වගේ එයාව ඈතට විසි වෙලා ගිය නිසයි..
"කට වහපන්.. වැරැද්ද කරලා තව කියවන්නත් එනවා... හවසට මන් උබට දෙන දඩුවම විදින්න ලෑස්ති වෙලා ඉදපන්..."
මායාකාරයා එහෙම කියලා හැරමිටිය බිම ඇනලා යන්න ගියේ විරූපී අගුටුමිට්ටව බියෙන් හිරිවට්ටන ගමන්.. මේ අගුටුමිට්ටගෙ නම 'ලිතුර්'. එයාගෙ පිට ප්රදේශයේ තිබුණ සියුම් හම පසාරු කරගෙන ගිය යකඩ උණු කරලා තියපු හන්වඩුවකින් එයාගෙ නම ලිතුර් බව කොටලා තිබුණා. ලිතුර් බය උනේ අද හවසට විදින්න වෙන දඩුවම ගැන මතක් වෙලා..
කස පාර පනහක්.....
හන්වඩු පාරවල් දහයක්.....
ඒක තමයි ඔහුට හිමි දඩුවම....
ඒත් මොකටද??????
ඒ වෙන කිසිම දෙයක් නිසා නෙවෙයි... ජිමින් බුසාන් ගියාට පස්සෙ ජිමින්ට අදුරු මායාවන් වල බලපෑම නැති උනේ කොහොමද කියලා එයාට හොයාගන්න බැරි උන හින්දා.. ඇත්තම කිව්වොත් ජිමින්ව මේ විදියට ට්රාන්සිල්වේනියා වලින් ඈතට යවන එක අන්ධකාර වනාන්තරයේ මායාකාරයගෙ සහ ඔහුගේ අනුගාමිකයා වන ලිතුර් ගෙ සැලැස්මක්.. ශාපයේ විදියට ජිමින් එයාගෙ පරම හතුර එක්ක එකතු වෙන්න ඕන. එතකොට තමයි එයාලගෙ ශාපය සම්පූර්ණ වෙන්නෙ.. වැම්පයර්වරුන්ගෙ පරම සතුරා තමයි වෘකයෝ... ජිමින්ව වෘකයෙක් එක්ක එකතු කරවන එක තමයි එයාලගෙ සැලැස්ම උනේ.. ජන්කුක්,ජිමින් තරුණ වයසට පත් උනාම ජන්කුක්ගෙ මේට් වෘකයෙක් නොවන බවත් ඒ වැම්පයර් කෙනෙක් බවත් දැනගත්තම එයාලගෙ සැලැස්ම තවත් ලේසි උනා. එදා ජන්කුක් පලවෙනියටම යුනිවසිටි යන දවසෙ ජන්කුක් දිහා උද්යානයේ ඉදන් බලාගෙන හිටියේ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි.... ලිතුර්... එදා ජන්කුක් එයා දිහා බලන් ඉදලා නොපෙනී ගිය පුන්චි අමුතු සතෙක් වගේ දෙයක් දැක්කට ජන්කුක් ඒ ගැන වැඩියෙ හිතුවෙ නෑ... මම හිතන්නෙ ඔයාලට ඒක මතක ඇති....
YOU ARE READING
THE CURSE || ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Werewolfwhat is our fate??? death or life??? love or hatered... the creator will decide it..